1>Interview - David Hewson David Hewson was onlangs in Amsterdam voor promotiewerk rondom zijn thrillerreeks met Pieter Vos en Laura Bakker in de hoofdrol. Wij mochten hem exclusief interviewen, waarvoor dank Boekerij! Het werd een geanimeerd gesprek, temeer omdat we elkaar al eerder spraken. We spreken af in hartje Amsterdam, Oude Pijp om precies te zijn. Het is nog redelijk vroeg in de ochtend als ik bij het logeeradres van David Hewson aanbel. David komt vrolijk naar beneden en biedt aan om een kopje koffie te gaan drinken in een nabijgelegen café. Zo belanden we op het terras, waar ik hem onder het genot van goede koffie bevraag over zijn nieuwe werk, Het verkeerde meisje. Het verkeerde meisje “Het is het tweede boek in de serie, wat altijd interessant is,” begint Hewson terwijl de koffie geserveerd wordt en ik hem vraag naar Het verkeerde meisje. “Het is daardoor ten eerste een boek waarbij je de karakters nog weer beter leert kennen.” Hewson geeft aan dat het boek begint als Sinterklaas binnen komt. “Ik was ooit in Amsterdam toen de intocht van Sinterklaas plaatsvond. Wat is dit, vroeg ik me af? Er gebeurden dingen die we in Engeland niet voor mogelijk hielden,” zegt hij enigszins met verbazing als hij aan de kennismaking met onze traditie terugdenkt. “Je wilt altijd je boek beginnen met iets ongebruikelijks. Voor mij was dat dus Sinterklaas, ergens eind november. Natuurlijk spelen politiemensen Vos en Bakker weer de hoofdrol, maar deze keer is er ook een grotere rol voor rechercheur van der Berg, die in Poppenhuis nog een bescheiden rol had.” Hewson vertelt hoe zijn creaturen ervan uitgaan dat het een normale intocht wordt, maar dat iemand een terroristische aanval plant. “Het blijkt te gaan om de ontvoering van een dochter van een aristocratische familie, maar dit gaat verkeerd. Ze ontvoeren de verkeerde.” Een van de dingen waarover Hewson wilde schrijven en ontdekken, is het situationele verschil in bepaalde situaties. De ontvoering van een rijke dochter, daar vindt iedereen wat van. Maar de sympathie neemt al snel af als het de dochter van een illegale immigrant blijkt te zijn, aldus Hewson. “Het gaat om context, en dat is interessant.” Al toen Hewson journalist was, viel hem dit op. "Het is echt iets waarover ik wilde schrijven. Want het is bijzonder vind ik.” “Het verkeerde meisje is echt een thriller geworden. Het gaat bijvoorbeeld om de zoektocht naar de kidnappers en het meisje,” vindt hij. “Daarnaast spelen er politieke zaken, zoals de uitzetting van een islamitische imam. De kidnappers proberen dat te stoppen.” Het is een groot verhaal, qua verhaallijn. Tegelijkertijd is het een sociologisch verhaal. “Het is namelijk ook een verhaal over tegenstrijdigheden. Neem bijvoorbeeld het verschil tussen de aristocratische moeder en de moeder van het ontvoerde meisje. De eerste heeft spijt, terwijl de tweede echt een harde tante is en niets van die eerste moet hebben. Maar het gaat ook vooral om het kleine meisje. Ze is per ongeluk onderdeel geworden van een groots verhaal, maar heeft er niets mee van doen; we zien haar belevingen door haar eigen ogen.” Tegelijkertijd vindt Hewson het beangstigend dat het verhaal zo actueel is. “In de tijd dat ik het schreef, ruim anderhalf jaar geleden, was IS nog niet echt bekend. Nu kent iedereen ze. Neem die kerel met dat machinegeweer in de trein laatst. Het komt dichtbij. Dat is angstig.” Hewson blikt terug en vertelt dat het een interessant boek was om te schrijven. “Het verkeerde meisje is deel twee in de serie. Je loopt de kans om in de valkuil te stappen je karakter aardig te gaan vinden. En dat is een fout die je niet moet maken als schrijver. Niet lief zijn voor ze, is het credo. Als voorbeeld; Vos is net terug bij de politie. Hij is nog steeds breekbaar. Maar hij moet aan de slag. Want dit boek gaat meer over de zaak en de sociale context dan om de hoofdpersonen.” Het verkeerde meisje is een vervolg, maar is ook goed stand alone te lezen. “Je kunt een lezer niet verplichten om eerst het ene en dan pas het andere boek te lezen.” Het is daarmee iets ander dan de Nic Costa serie. “Daar zat meer een rode lijn in de verhalen.” In het interview dat we eerder met Hewson hadden, zei Hewson dat het seizoen waarin een thriller zich afspeelt, bepalend is. Waarom dan de winter? “Omdat het opvolgend is aan Poppenhuis, dat zich rond april en mei afspeelde. De personages zijn meer gesetteld, meer ontwikkeld en gewend. Er moest daarom afstand met Poppenhuis zijn. Maar toen ik Sinterklaas zag, wist ik: het volgende boek moest gewoon gebeuren in die periode. Deel drie speelt zich overigens weer af in de zomer, maar dat is toeval. Ik hou niet van boeken die zich een jaar later afspelen dan de voorganger. Mijn boeken zijn gewoon boeken die gebeuren, niet met een bepaald tijdsbesef van maanden of jaren ten opzichte van elkaar.” Over de personages “Bakker komt steeds meer uit haar schulp,” zegt Hewson over het vrouwelijke Friese personage dat een van de hoofdrolspelers is in de Amsterdam-serie. Laura Bakker, die in deel een slungelig en onzeker overkwam, wordt steeds meer gelijk aan haar partner Vos. Hewson spreekt met liefde over zijn personages, die elk wat unieks aan het verhaal toevoegen. “Vos is de rustige, alles overziende rechercheur die nog niet zeker weet of hij wel bij de politie wil blijven, terwijl Bakker meer de jonge hond is. En van der Berg is een rasechte Amsterdammer van middelbare leeftijd die alles al eens heeft gezien. Het is een mooie mix.” Vos en Bakker zijn een mooi speurdersduo. “En hun band evolueert in Het verkeerde meisje op een menselijke manier. Er zit affectie tussen die twee, maar tegelijkertijd ook een hoop ergernis. Er is geen enkele romantiek tussen die twee. Meer een broer-zus band. Of ongemakkelijke vrienden.” Tradities Onvermijdelijk komt het gesprek ook even op de discussie rondom Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten. Op de vraag wat hij ervan vindt, antwoordt hij eerlijk dat hij “niet wist wat hij zag” toen hij de intocht in het echt gadesloeg. “Mijn mening is dat het een Nederlandse traditie is. Daarom moeten de Nederlanders er zelf een mening over vormen. Buitenlanders kunnen dat minder, omdat zij het historische besef niet hebben. Neem het stierenvechten in Spanje. Is een traditie die de Spanjaarden kennen, wij vinden het vooral gewelddadig. Maar ik vind dat het land van herkomst daar vooral een mening over moet hebben en een besluit moet nemen. Wat me wel opviel, is dat ik nog nooit zoveel vrolijke kinderen zag als bij de intocht van Sinterklaas. Echt ongelooflijk.” Hewson bekeek de traditie en zag er vooral een mooi begin in voor een thriller. “Je hoeft maar op het idee te komen om een pruik en mijter te kopen, en je valt gelijk niet meer op als je slechts in het zin hebt. Overigens speelt het feest alleen een rol in het begin van het boek.” Laten we hopen dat er niet teveel mensen op het idee komen… Amsterdam-serie: deel drie “Inmiddels is deel drie in de serie klaar en met deel vier ben ik bezig.” Daar worden we nieuwsgierig van. Dus meteen maar doorvragen! “Het speelt zich af in Volendam en Marken. Weer iets anders dus. Vos is daar niet op zijn gemak, want hij is een stadsmens. Bakker, die uit Friesland komt, is er juist meer op haar gemak. Mensen begrijpen haar daar beter heeft ze het gevoel. Het is precies omgekeerd als deel een en twee.” Deel drie wordt meer een psychologische thriller, geeft Hewson aan. “Ik hou van tegenstrijdigheden,” grapt hij. De titel van de Engelse versie is Little sister. Het gaat over twee zusters die net zijn vrijgelaten uit een penitentiaire inrichting voor kinderen. Ze hebben iemand vermoord toen ze elf waren, onderdeel van een familiedrama. Het gaat om het verleden en de schuldvraag. Hoe gaan mensen om met onzekerheid, vooroordelen enzovoort. Daarmee is het dus meer een psychologisch verhaal. Deel vier is dan weer echt een thriller dat zich afspeelt in de stad. Wat Hewson er nog over kwijt wil, is dat de dochter van Pieter Vos wordt ontvoerd. “En daar is hij niet blij mee,” zegt hij ten overvloede. Research Hewson staat bekend om zijn goede research voor zijn boeken. Ook voor Het verkeerde meisje verbleef hij een tijdje in Amsterdam. “Dat stond los van Poppenhuis. Overigens zag ik voor de research van dat eerste boek alles rondom Sinterklaas gebeuren. Daar kwam het idee van Het verkeerde meisje vandaan.” Daarna kwam hij nog een keertje terug voor research. “Ik kom altijd twee keer naar een stad voor mijn boeken. Ik verblijf dan ook in verschillende delen van een stad, omdat ze zo van elkaar kunnen verschillen. Zo heb ik ook alle vooroordelen over Amsterdam omzeild. Je moet er zijn, met mensen praten, de sfeer proeven om dat te bewerkstelligen. Overigens wel belangrijk: want veel Engelsen denkt dat Nederlanders op hun klompen door de tulpenvelden lopen. En dat Amsterdam het Red light district is, meer niet. En dat er geen criminaliteit is. Mensen schrikken als ze horen dat er criminaliteit is in de stad. Ja, zeg ik dan: het is immers een echte stad.” “Zo ging ik ook naar Volendam en Marken. Tussen de Japanse toeristen,” zegt hij glimlachend. “Vooral Marken vond ik mooi. Volendam, daar liepen wel bijzondere types rond.” Over de muziek uit de stad heeft hij geen mening. Televisie De ontwikkelingen rondom het idee van de Amsterdam-serie naar de tv, gaan goed. Diezelfde middag heeft Hewson een afspraak bij Eyeworks, die het tot een tv-serie gaan maken. “Het is fijn om met die mensen te werken. Ze komen hun afspraken na; alles gaat tot nu toe goed. Ze doen erg hun best om het goed te doen. Ze zijn bijvoorbeeld bezig met de casting.”  Namen heeft hij nog niet, maar dat zal niet lang meer duren. “Er zijn wel wat namen genoemd, maar nog niets concreets.” Het duurt naar verwachting nog tot herfst 2017 totdat het op televisie zal verschijnen. “Elk boek krijgt een eigen seizoen. Acht tot tien afleveringen. Een hoop werk dus. Het wordt Nederlandstalig. Maar eerst maar eens Poppenhuis tot de tv brengen.” Hewson vindt het jammer dat er in Engeland niet meer Nederlandse tv-series te zien zijn. “Er is goed spul hier, maar blijkbaar komt er maar weinig het water over.” Boeken en PR “Het hoort erbij,” reageert Hewson als ik hem vraag naar de verplichte PR-werkzaamheden rondom het ‘schrijver zijn’. “Laat de boeken echter maar de sterren zijn,” glimlacht hij. “Het is echter wel fijn als iemand weet waarover hij het heeft als ze me interviewen. Zo was ik ooit op de radio in Engeland en die wist niets over mijn boeken.” Gelukkig lazen wij zijn werk wel… “Het brengt me wel op veel plaatsen. Onlangs was ik in Polen op een boekfestival. Het was geweldig. En iedereen kende mijn boeken. Dat was fijn, want dan kun je op gelijk niveau communiceren. Maar ik vind het leuk om af en toe naar dat soort festivals af te reizen. Een echte toer, daar hou ik niet echt van. Ik ben geen rockster. In zo’n camper rondreizen. Nee, niets voor mij.” Hewson was zenuwachtig over hoe zijn Amsterdam-boeken ontvangen zouden worden in Nederland. “Maar met schrijven kun je niet op veilig spelen. Je moet het goed doen, of geweldig nat gaan. Maar gelukkig werd Poppenhuis goed ontvangen. Het viel niet op dat een buitenlandse auteur het boek schreef. En dat is een compliment op zich. Net als dat Eyeworks het verhaal meteen oppakte, terwijl het boek nog niet eens was verschenen. En dat is gaaf, want normaal gesproken duurt het drie of vier boeken voordat een boekenserie echt doorbreekt. Met deze serie is dat echt anders.” Toekomstige ontwikkelingen Welke steden wil Hewson nog in zijn boeken verwerken? “Ik was in Florence toen ik werd gebeld om De Killing te schrijven. Toen lag mijn werk waar ik aan bezig was, drie jaar stil. Het boek heb ik laatst afgerond: The flood. Het gaat over een ernstige overstroming in 1966. Het boek speelt zich af in 1986 met flashbacks naar 1966. Tijdens die overstroming stond de hele stad onder water. Veel cultureel erfgoed werd vernietigd en dertig mensen overleden. In die korte periode was er anarchie, geen politie. In die situatie werd iemand vermoord, althans, in mijn boek.” Een Nederlandse uitgever is er nog niet gevonden voor dit boek, dat een beetje lijkt op de Costa-serie. De plot klinkt echter erg interessant! We willen uitgeverij Boekerij bedanken voor de mogelijkheid om David Hewson te interviewen. Het was weer informatief en bovenal gezellig! Bedankt!