Onlangs verscheen de nieuwe thriller van auteur Stefan Ahnhem, Motief X (lees hier onze recensie). Wij stelden hem enkele vragen!
Hoe kwam je op het idee van de dobbelsteen in Motief X?
Er is een gezegde, of een waarheid, onder rechercheurs en thrillerauteurs, dat er altijd een motief achter een misdaad schuilt. In een politieonderzoek moet je dus altijd zoeken naar het juiste motief. Dan vind je de moordenaar. Dus ik kwam met het idee om een moord te beschrijven waarin er schijnbaar geen motief is. Ik dacht dat het wel interessant zou zijn om te onderzoeken hoe de politie dan aan het werk zou gaan. Hoe ze verschillende moorden met elkaar zouden verbinden. Dus dat betekende dat de moordenaar zijn moorden willekeurig pleegt. En daar kwam de dobbelsteen van pas!
Hoe lang wil je de serie rondom hoofdpersoon Fabian Risk doorzetten?
Ik heb plannen…maar ik mag er helaas nog niets over zeggen.
Kun jij het succes van de Scandithriller duiden?
Nee, eigenlijk heb ik geen idee. Het is hier een grote traditie, dat wel. En met succes komt succes. Er zijn hier veel getalenteerde schrijvers en we hebben een goede infrastructuur om de schrijvers te introduceren aan de wereld. We hebben een soort creatieve traditie hier. Het is hetzelfde als met muziek.
Hoe groot is voor jou het verschil tussen het schrijven van scenario’s voor televisie en het schrijven van een boek? Hielp deze geschiedenis je?
Het is een soort van andere taal. Met screenplays ben je de vlieg op de muur die beschrijft wat er gebeurt. Het schrijven van boeken is anders; je moet dan in een persoon kruipen, vanuit het hoofd van diegene geef je het beeld. Dat betekent dat alles is gefilterd door iemands hoofd. Als dat niet lukt, is het verhaal gefaald. Het duurde even voordat ik dat had geleerd en nu denk ik dat ik het beste van beide werelden kan verenigen.
Overweeg je om een ander genre te gaan schrijven?
Zeg nooit nooit. Maar voor nu ben ik meer dan blij met het schrijven van thrillers.