Dit najaar publiceert uitgeverij Iceberg Books de eerste drie boeken van mijn Science Fiction serie Ontdekking van de mens: een verhaal over het uiteenvallen van onze samenleving juist op het moment dat we voor het eerst in contact komen met buitenaardse beschavingen.
Op ThrillZone schrijf ik een reeks columns over de achtergrond van dit verhaal. Als vierde het gedachte-experiment: wat doet het eerste contact met buitenaards leven met de mens?
Hoe reageer je bij de ontdekking van buitenaards leven? Niemand kan antwoord geven op deze vraag. Het is nog nooit voorgekomen. Vermoedelijk zal de emotionele impact groter zijn naarmate de complexiteit, intelligentie en technologische vaardigheden van het ontdekte leven groter zijn. Meercellige organismen zullen meer indruk maken dan eencellige microben. De ontdekking van een geavanceerde beschaving zal het meeste indruk maken. Dit laatste gebeurt in Ontdekking van de mens.
Jack Newman, de protagonist van het verhaal, reageert zoals ik (denk ik) zelf zou reageren. Voor hem is het een overweldigende, haast goddelijke ervaring. Hij ziet het als een bevestiging dat hij onderdeel is van een eindeloze kosmos die wemelt van het leven. Hij wil alles te weten komen over de ontdekte vreemde wezens. Hoe en waar zijn ze ontstaan? Wat is hun geschiedenis? Waarin verschilt hun genetische code en biologie van die van de mens? Hoe werken hun lichaam en geest? Hoe denken en communiceren ze? Hoe is hun beschaving en technologie? Hoe gaan ze om met verwante soorten en vreemde concurrenten? Met het beantwoorden van deze vragen zou hij zijn hele leven willen vullen.
Niet iedereen zal zo reageren als Jack. De wetenschap dat er elders een niet-menselijke beschaving bestaat, zal voor velen extreem beangstigend zijn, of zelfs ondenkbaar. De mens is de kroon op Gods schepping, het uitverkoren wezen dat boven al het andere leven staat. Als in Ontdekking van de mens het bestaan van een buitenaardse beschaving wordt aangetoond, staat een profeet op die predikt over Gods tweede boom van leven, die onder alle omstandigheden van de eerste boom van leven, het leven op Aarde, gescheiden moet blijven. Miljarden volgelingen krijgt hij met zich mee. Online, wel te verstaan. Veilig en beschermd vanuit hun VR-speelstations. Er echt in geloven, het weten dat er in het zichtbare deel van het universum andere bronnen van leven bestaan waaruit andere bloeiende beschavingen zijn voortgekomen, dat is te veel gevraagd voor het uitverkoren volk, dat zijn onschendbare bestaansrecht en superieure positie ten opzichte van al het andere leven in het universum ontleent aan de universele rechten van de mens, die natuurlijk alleen betekenis hebben als ze uniek en exclusief zijn.
Te weten komen dat er een buitenaardse beschaving bestaat, zal al een heftige ervaring zijn. Het met eigen ogen zien van zo’n vreemde levensvorm zal pas echt overweldigend of ontwrichtend zijn. Jack Newman maakt dit mee. Met eigen ogen ziet hij een buitenaardse levensvorm op Aarde verschijnen. En hij hoort en voelt hun aanwezigheid ook, van deze vreemde wezens, hun vorm en aard geprogrammeerd door een andere genetische code. Het is een diepschokkende ervaring, die al zijn andere ervaringen, gedachten en gevoelens onbeduidend maakt. Het andere, het vreemde, dringt door tot in zijn merg, schudt hem fysiek en mentaal woest door elkaar, zaagt aan de fundamenten van wie en wat hij is. Het doet hem voor het eerst pas echt ontwaken uit het virtuele moeras van verslavende verzorging, vermaak en valse vrede en veiligheid waarin de mensheid zo massaal en diep is weggezonken. Nu pas ziet hij in dat hij hiervoor is gemaakt, om zich te meten met dit vreemde leven. Er is alleen nog deze invasie van een onbekende vijand die hij koste wat het kost moet overleven.
Dit zijn natuurlijk niet meer dan gedachte-experimenten. Hoe het werkelijk is om een buitenaardse levensvorm onder ogen te komen, weten we pas als we het echt meemaken.
