Anya Niewierra is bekend van thrillers als Het bloemenmeisje en De Camino. Voor die laatste kreeg ze al eens een ThrillZonw Award en nu is ze ook nog eens genomineerd voor de NS Publieksprijs 2023. Hoog tijd om haar wat vragen te stellen.

Ten eerste: gefeliciteerd met de nominatie voor de NS Publieksprijs! 

Dank je wel!

Eerder won je bijv. onze eigen ThrillZone Award voor De Camino. Hoe voelt het om deze erkenning te ontvangen voor je werk?

Eervol. Het ontroert me en het stimuleert me om vooral door te schrijven. Het is geen sinecure met een baan ernaast. 

Hoe kijk jij naar de Nederlandstalige wereld van de thriller; er zijn collega's die vinden dat het thrillergenre niet serieus wordt genomen en dat er weinig aandacht voor het genre is. Hoe kijk jij hiernaar?

De lezers nemen thrillers héél serieus, want qua verkoop gaat het goed. Ook vanuit het CPNB is er veel aandacht voor ons genre en natuurlijk ook de boekhandel! Waar het knelt, is bij het recenseren van thrillers door slechts enkele nieuwsmedia. Ik heb een tijdje gevolgd of de boeken die ze daar wel recenseren vervolgens opduiken in De Bestseller 60. Dat blijkt vrijwel niet zo te zijn. Dus ik zou zeggen: laat gaan… 

Je boeken bevatten altijd veel spanning en mysterie. Waar haal je de inspiratie vandaan voor je verhalen?

In thema’s die me bezighouden of waar ik me zorgen over maak. Via het researchen en schrijven voer ik dan een interne discussie over die problematiek. In Het bloemenmeisje gaf ik uiting aan mijn zorg dat wij mensen via de voortschrijdende digitalisering afdrijven van ons mens-zijn. In Het dossier dook ik in de vraag hoever je als mens gaat in het opzijschuiven van je eigenwaarde als het gaat om overleven. In De Camino wilde ik verkennen of de plek waar je bent en de mensen met wie je omgaat van invloed zijn op je denken en doen. 

Kun je ons iets vertellen over je schrijfproces? Hoe begin je aan een nieuw boek en hoe ontwikkel je de plot?

Ik begin met een idee. Dat idee vorm ik dan al filosoferend om naar een verhaal van een paar A4. Dan ga ik researchen en vervolgens komt er een hoofdstukindeling en die ga ik dan geleidelijk uitschrijven.  

In je boeken speelt de locatie vaak een belangrijke rol, zoals natuurlijk in De Camino. Hoe kies je de settings voor je verhalen en hoe zorg je ervoor dat ze levensecht worden?

Vaak zijn het plekken die ik bezocht heb en die me fascineerden, omdat ze een ziel hebben. Op het moment dat ik daar dan ben ontstaan er in mijn hoofd scènes en verhalen. Zo had ik in juni 2018 voor Visit Zuid-Limburg een vergadering in Le Puy-en-Velay en voelde ik gelijk dat ik rond de Camino mijn nieuwe boek zou componeren. Toen ik de volgende ochtend tijdens het hardlopen de trappen naar de kathedraal op rende was ik al aan het plotten. En een jaar later liep ik de Camino zelf, om nog meer sense of place op te snuiven. 

Mijn nieuwe boek De nomade speelt zowel in de driehoek Polen/Litouwen/Belarus als in het Duitse middelgebergte de Harz. Ik kwam daar terecht op de terugweg van een bezoek aan Polen. Ik werd op de dag van vertrek uit Warschau namelijk zwaar verkouden en kon dus niet vliegen en alle treinen waren volgeboekt. Vervolgens huurde ik een auto en reed in mijn eentje terug naar huis. Ik overnachtte halverwege in de Harz en raakte gefascineerd door dit middelgebergte dat tot 1989 doorkliefd werd door het IJzeren Gordijn.

Welke aspecten van het schrijven van een thriller vind je het meest uitdagend en hoe ga je daarmee om?

Het uitdagendste is herkennen wanneer ik eindelijk boven de materie sta en moet stoppen met researchen. Ik heb de neiging om me steeds dieper in een thema in te graven. Interessant natuurlijk, maar niet altijd nodig voor het schrijven van een boek.   

Hoe creëer je geloofwaardige en gelaagde personages die de lezers zullen boeien?

Ik maak vooraf een uitgebreide psychologische studie van mijn personages aan de hand van schema’s met karakterprofielen en tal van fysieke kenmerken. Ik weet vervolgens écht veel van mijn protagonist. Zelfs welk type onderbroek ze draagt: mijn nieuwe personage Olga uit De nomade draagt Sloggi’s. Tess uit Vrij Uitzicht droeg kanten strings. Om maar iets te noemen… J  

Zijn er bepaalde auteurs of boeken die een grote invloed op je hebben gehad als auteur?

Ik lees veel, dus vele auteurs waren en zijn op mij van invloed.  

Heb je bepaalde rituelen of gewoontes tijdens het schrijven die je helpen in je creatieve proces?

Nee.  

Hoe gaat het met de tv-rechten voor De Camino?

Een gerenommeerde scenarioschrijver onderzoekt nu de verschillende mogelijkheden om het boek om te zetten in een film. Het is namelijk een uitdaging, omdat De Camino natuurlijk veel monologue intérieur kent. Ben benieuwd. 

Zijn er plannen voor toekomstige boeken die je met ons kunt delen?

Ja, ik werk nu aan De nomade. Het gaat over een Duitse reisjournalist die in het verborgen Sovjetverleden van haar dementerende vader duikt en een gruwelijk geheim ontdekt. Belangrijke thema’s zijn: dementie en wat leven in een dictatuur doet met je innerlijke bewegingsvrijheid.  

Heb je nog andere interesses of passies die je inspireren in je schrijven, naast literatuur en thrillers?

Ja, ik schilder, ik wandel, ik bezoek graag musea en theatervoorstellingen. Wanneer mijn kinderen met aanhang thuis zijn, vind ik het ook leuk om lekker en gezond voor mijn kroost te koken.