Auteur Yvonne Doorduyn kun je kennen van haar debuutthriller Onmacht. Onlangs verscheen De affaire. Hoog tijd om haar wat vragen te stellen!

Allereerst, tof dat je de tijd neemt om wat vragen van ThrillZone te beantwoorden. Let’s get started! Wie is Yvonne Doorduyn?

Auteur van de razend spannende thrillers De affaire (2023) en Onmacht (2020), al zeg ik het zelf! Ik ben 45 jaar, getrouwd, moeder van twee en woon in Den Haag. In het dagelijks leven ben ik speechschrijver voor minister Kajsa Ollongren van Defensie. Ik hou van hardlopen, lezen, skiën en ben gek op Aziatisch eten. 

Jouw nieuwe thriller is De affaire. De affaire dompelt lezers onder in de wereld van Brussel en de Europese politiek. Wat heeft je geïnspireerd om deze specifieke setting te kiezen voor je thriller?

Ik vind het leuk lezers een kijkje te geven achter de schermen van politiek en media. Ik heb in Brussel gewoond en gewerkt en ging iedere maand met het Europees Parlement een week naar Straatsburg. Dat voelt als een schoolreisje, voor velen een welkome break van het leven thuis met partner en kinderen. Er zijn iedere avond borrels, niemand hoeft naar huis. Dat geeft losbandigheid: What happens in Straatsburg stays in Straatsburg. Een mooie setting voor een thriller. 

Het hoofdpersonage, Jacky Leeghwater, staat voor een moreel dilemma wanneer ze een affaire begint met een invloedrijke politiek leider. Hoe benaderde je de complexiteit van haar karakter en natuurlijk deze potentieel explosieve situatie?

Jacky begaat een journalistieke doodzonde: ze begint een affaire met een kopstuk uit het Europees Parlement. Als dat uitkomt, zal het iedereen beschadigen, niet in de laatste plaats de krant waarvoor ze werkt. Dat op zichzelf is al spannend en die spanning hangt boven het hele boek. Tegelijkertijd duikt een stalker op uit haar verleden, een traumatische ervaring. Het maakt dat Jacky moeite heeft zich aan de affaire over te geven. Alles wijst erop dat ze het moet uitmaken. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. 

Corruptie en machtsmisbruik zijn centrale thema's in het verhaal. Wat trok je aan tot het verkennen van deze donkere aspecten binnen de context van de Europese Unie?

Mijn boeken vormen zich tijdens het schrijven. De karakters, het verhaal en het plot verrassen mij ook. Ik heb de thema’s dus niet van tevoren verkend, het boek drijft me erheen. Het was wel toevallig dat er eind vorig jaar in het Europees Parlement een grote corruptiezaak speelde. Vrienden appten me meteen: hé, was dat niet het thema van jouw nieuwe boek?

Jacky's situatie escaleert nadat ze de affaire kortstondig heeft beëindigd. Kun je ons meer vertellen over hoe je de spanning en opbouw van dreiging in het verhaal hebt gecreëerd?

Ik vind dat elk hoofdstuk in een thriller een ontwikkeling moet weergeven, het verhaal kan niet stilstaan. Ik schrijf korte hoofdstukken en in elk hoofdstuk gebeurt iets dat bijdraagt aan het plot. Een brokje informatie, een kleine aanwijzing die de lezer verder helpt met puzzelen. Daarom zijn er ook sprongen in de tijd: de momenten dat ze gezapig naast elkaar op de bank zitten, schrijf ik niet op. 

Er is vaak een dunne lijn tussen liefde en obsessie. Hoe heb je deze nuance in de relatie tussen Jacky en haar minnaar willen weergeven?

Jacky en haar minnaar beleven hun liefde voor elkaar elk op hun eigen manier. Jacky heeft een traumatisch verleden met een stalker, daarom ervaart zij Didiers liefde soms als bezetenheid, als obsessief. Er zijn momenten dat die haar beangstigt en dan trekt ze zich terug. Terwijl iemand zonder trauma Didiers acties misschien gewoon romantisch zou vinden. 

De setting van Straatsburg wordt gebruikt als een losbandige plek waar politici zich anders gedragen. Hoe heeft deze setting bijgedragen aan de sfeer en ontwikkeling van het verhaal?

In Straatsburg is een second love nooit ver weg, dus Jacky twijfelt of Didiers liefde voor haar wel oprecht is, of ze wel de enige scharrel van de populaire politicus is. In Straatsburg kunnen ze ongestoord samen zijn, hun kinderen en Didiers partner blijven immers achter in Brussel. Dat geeft echter ook verplichtingen. Om geen argwaan te wekken kruipt Jacky elke avond in bed bij degene die ze inmiddels van van alles verdenkt. Terwijl de zaak zich ontrafelt, feest Straatsburg door alsof er niets aan de hand is. 

Zonder te veel weg te geven, welk aspect van het schrijfproces vond je het meest uitdagend bij het schrijven van De affaire?

Het verhaal kent een heleboel spannende lijnen. Wat betekenen Didiers tatoeages? Kloppen de geruchten die over hem de ronde doen? Wie is de stalker die Jacky lastigvalt? Wat is er met haar ex gebeurd? Dat maakt het heel spannend, maar al die lijnen moeten uiteindelijk samenkomen. Het boek leest simpel weg, maar dat was een flinke puzzel. 

Interessant om te zien dat het thema ‘politiek’ ook de hoofdrol speelde in jouw debuut Onmacht. Wat trekt je hierin aan?

Lang zocht ik het onderwerp van mijn eerste boek buiten mezelf. Zoiets als Memoirs of a Geisha – iemand tegenkomen met een waanzinnig levensverhaal en daar fictie van maken. Tot ik me realiseerde dat ik zelf best in een spannende wereld werk. De wereld van politiek en media, die ik van binnenuit kan beschrijven. Het blijkt een niche die veel mensen aanspreekt. Dat zie je ook aan de populariteit van politieke series op tv. 

Hoe kijk je naar jezelf als schrijver; hoe ben je geëvolueerd als auteur tussen Onmacht en De affaire?

Onmacht schreef ik totaal onbevangen. Het boek uitgegeven krijgen was mijn enige ambitie. Alle media-aandacht overrompelde me totaal. Het boek belandde op shortlists van literatuurprijzen waarvan ik nog nooit had gehoord. Zelfs de filmrechten werden verkocht. Nu met De affaire weet ik wat er allemaal mogelijk is en dat heeft ook een nadeel. Stel dat De affaire straks geen nominaties krijgt? Is dat dan een teleurstelling? Dat onbevangene had ik graag vastgehouden. 

Als laatste; hoe kijk je naar de plaats van de Nederlandstalige thriller? Veel van je collega’s vinden dat er vanuit boekhandels, CPNB of recensenten te weinig aandacht voor het genre is. Wat is jouw mening hierover?

Eens. Thrillers zijn het populairste genre boeken in Nederland. Ze worden het meest verkocht, het meest geleend en het meest gelezen. Ook voor mensen die niet zo vaak lezen, is het een heel toegankelijk genre. Desondanks wordt er in literaire kringen vaak op neergekeken. Onterecht!