Vragenvuur: Marit Vanström
Vragenvuur: Marit Vanström
De nieuwe thriller van Marit Vanström heet Lotgenoten en wederom speelt Jackie Laurijssen de hoofdrol. Hoog tijd om wat vragen op deze auteur af te vuren!
In Lotgenoten verdwijnt de jonge moeder Melanie plotseling van social media. Wat trok je aan in het idee van een influencer die van de radar verdwijnt?
Als je zelf actief bent op Social Media dan kom je veel influencers tegen. Dat vind ik toch een bijzonder fenomeen. Vaak onbekende mensen die zichzelf ineens opwerpen als autoriteit op een bepaald gebied, of hun alledaagse leven delen met volstrekt onbekenden. Opvallend daarbij is het natuurlijk dat jonge moeders hun leven met de kinderen delen en dat hun volgers overwegend veel oudere mannen zijn. Als je dan de reacties onder de berichten leest dan is dat soms niet heel erg fris. Dat bracht me op het idee om een thriller te schrijven over digitale stalking. Wat als zo’n man daadwerkelijk gaat denken dat ze hem direct aanspreekt?
Hoe ben je op het idee gekomen voor het plot van Lotgenoten? Zijn er specifieke gebeurtenissen of nieuwsberichten die je hebben geïnspireerd?
Dat is vaak een verzameling van losse ideeën die door het jaar heen in me opkomen. Je gaat nadenken over zaken als: hoe zou iemand achter het adres van een influencer kunnen komen. En dan? Wat gebeurd er als die persoon daadwerkelijk in contact wil komen. Zo ontstaat er een verhaal dat vaak logisch in elkaar valt.
De zoektocht naar Melanie leidt naar Texel. Wat maakte dit eiland de perfecte setting voor een spannende ontknoping? Wat inspireerde je om juist deze omgeving te kiezen voor je verhaal?
Marit Vanström heeft toch als stijl dat ze Nordic Noir naar Nederland brengt. Een van de ingrediënten van een goede Scandinavische thriller is dat de verhalen zich afspelen in afgesloten gemeenschappen, dorpen of afgelegen gebieden. In Nederland vind je dat op de Waddeneilanden. Zo was in deel 1 de studentenvereniging weer een ander voorbeeld van een gesloten gemeenschap.
Hoe verliep het schrijfproces in vergelijking met je eerdere boeken?
Eigenlijk redelijk hetzelfde. Ik heb daarin mijn eigen modus gevonden met als doel om iedere dag 1.000 woorden te schrijven en de rest van de dag na te denken over de volgende duizend. Daarbij ben ik ook naar Texel gegaan om locaties te gaan bekijken en de specifieke geur en smaak van het eiland te beleven.
Welke scène in het boek vond je het meest uitdagend om te schrijven en waarom?
Dat zijn toch de momenten waarop je in het hoofd van de slechterik kruipt. Waarom krijgt iemand een obsessie voor iemand en waarom zou je vervolgens deze persoon iets aandoen. Iets dat honderdtachtig graden tegen mijn natuur ingaat, maar waarbij je jezelf wel moet kunnen verplaatsen in de huid van een ander. Als je dan iets schrijft dat echt heel ‘creepy’ is dan verbaas ik vaak mezelf.
Je schreef eerder de succesvolle e-onlyserie over rechercheur Lianne Bloemen. Wat was de grootste uitdaging – of vrijheid – bij het overstappen naar een nieuw hoofdpersonage en papieren reeks?
Dat je weer iemand vanaf nul kunt opbouwen, met haar eigenzinnigheden en eigenschappen. Na vijf keer Lianne was het heel erg fijn om eens met een personage te werken die niet zo eigenwijs was.
Hoe kijk je nu aan tegen je gewonnen ThrillZone-award met Huisgenoten vorig jaar?
Wow, wat een eer. Het is de bevestiging van de lezer en als auteur is dat het hoogste dat je kunt bereiken. Ik ben er waanzinnig trots op en hoop dat ook dit deel enorm gewaardeerd gaat worden.
Kun je al een tipje van de sluier oplichten over wat we nog meer kunnen verwachten van Jackie Laurijssen?
Ze heeft nog een lange revalidatie voor de boeg, dus ze zet stapjes vooruit. In de komende delen gaan we leren of ze echt ooit nog de oude wordt en in welke avonturen ze dan terecht komt. Maar vergeet haar partner Joszef Daalderop niet, want hij is voor mij net zo belangrijk als Jackie is. Sterker nog, in Lotgenoten is zijn rol zelfs groter en belangrijker!
Schrijf jouw recensie!