In 2017 kwam Alex Marwood de Nederlandse thrillerwereld inknallen met Waar is ze?, een thriller die leek op het verhaal van Maddie McCann. Het boek kroop volgens onze recensie ‘onder je huid en blijft daar zitten. Heel lang’. Daarna volgde de thriller Achter de voordeur, ook een aansprekende thriller, bol van onderhuidse spanning. Natuurlijk zijn de verwachtingen dan hooggespannen voor haar nieuwste thriller, Niemand komt je redden. 

Maak kennis met de sekte De ark. Ze houden zich schuil in de heuvels van Noord-Wales. De buitenwereld weet vrijwel niets van deze sekte en dat wil men graag zo houden. Totdat het gruwelijk verkeerd gaat. Een gif zorgt ervoor dat nagenoeg alle doden overlijden. De overlevenden staan voor een raadsel. Wat gebeurde er, en waarom? Onder deze overlevenden bevindt zich Romy. Romy is de dochter van Somer, een vrouw die uitverkoren was om een van de vrouwen van ‘De Vader’ te zijn, totdat ze uit de gratie viel. Romy moet in de ‘echte wereld’, of ‘onder de Doden’ zoals ze zelf zegt, haar weg vinden. Ze is hoogzwanger. Wie kun je vertrouwen en wie vooral niet? Buiten de veilige muren van haar sekte zijn dit harde levenslessen. Hetzelfde geldt voor haar broertje Ilo en zusje Eden, die beiden het gif ook overleefden. Ze worden door jeugdzorg ondergebracht bij hun tante Sarah, die zelf nooit in de sekte zat. Ook zij moeten zich leren aanpassen, wat vooral voor Eden lastig is; zij zou namelijk de ‘Uitverkorene’ zijn, oftewel de nieuwe leider van de sekte. De realiteit; nu wordt ze gepest door populaire meisjes op haar nieuwe school… 

De laatste twee boeken van Alex Marwood kropen onder de huid en kwamen daar lange tijd niet vandaan. Dat is bij Niemand komt je redden anders, maar het is zeker wel een boek dat uitstijgt boven het gemiddelde aanbod. Marwood is erin geslaagd een boek te schrijven dat je nog even bijblijft. Het verhaal grijpt aan, en laat je pas na bladzijde 390 los. 

De grote kracht van Marwood als auteur is dat ze haar personages echt tot leven weet te wekken. Daarmee komt ook automatisch de plot tot wasdom. Met name personages als Romy, Eden en Ilo zijn realistisch neergezet. Het zijn eigenlijk nog kinderen, maar wel met een rafelrandje door hun geschiedenis in de sekte. Daardoor zijn ze onberekenbaar, en dat pak je als lezer haarfijn op. Een groot compliment is dus wel op zijn plek voor Marwood. 

De plot in Niemand komt je redden weet Marwood goed uit te werken. Een sekte, een grootschalige ‘moordpartij’, de overlevenden en vervolgens de dreiging over de toekomst; de auteur weet deze elementen haarfijn tot een mooi geheel te smeden. Het is echter niet altijd even spannend. Het verhaal heeft even nodig om op gang te komen. Waar de ontdekking van de grootschalige dood een scherpe proloog is, komt het verhaal daarna in eerste instantie nog niet lekker op gang. Marwood heeft -begrijpelijkerwijs- tijd en ruimte nodig om haar personages neer te zetten. Dit vergt enig geduld van de lezer. Maar wie dat geduld weet op te brengen, wordt op pak ‘em beet ½ van het verhaal getrakteerd op een achtbaan van spanning, complotten en intriges. Dit geheel wordt afgesloten met een climax die je stil achterlaat. 

Het resultaat: een thriller die, naar gelang je dieper het boek in komt, rijpt tot een geweldig verhaal met zeer goed uitgewerkte personages. Marwood is een kracht om rekening mee te houden!