Boeken die onder je huid kruipen, zijn de boeken die het langst bijblijven. Vaak gaat het dan om psychologische of bijzonder heftig aandoende thrillers en niet degene waar massa’s mensen worden vermoord. Alex Marwood schreef Waar is ze?. En verklapt kan alvast: deze schiet onder je huid en blijft daar zitten. Heel lang.
We schrijven het jaar 2004. Sean is een succesvolle vastgoedmagnaat en is getrouwd met de beeldschone Claire. Sean wordt het weekend 50 en viert dat met oude vrienden in een villa die hij voor de verkoop heeft opgeknapt. Tijdens het weekend verdwijnt hun tweelingdochter Coco. Ze wordt nooit meer gevonden. Wat is er met haar gebeurd?
12 jaar later. Sean is dood. Hij is aangetroffen in een hotel, met handboeien vastgeketend aan bed. Om zijn uitvaart te regelen komen zijn oude vrienden en kinderen weer bij elkaar. Tijdens die bijeenkomst wordt langzaamaan duidelijk wat er tijdens dat verschrikkelijke weekend in 2004 gebeurde.
We kennen allemaal het verhaal van Maddie McCann, die tijdens een vakantie met haar ouders in Spanje verdween. Ze werd nooit meer gevonden. Onwillekeurig doet Waar is ze hier direct aan denken. Coco verdween ook en is sindsdien spoorloos. Wie de achterkaft leest, denkt te beginnen aan een rechttoe-rechtaan whodunnit. Maar niets is minder waar. De manier hoe Marwood het boek opzet, geeft een bijzondere psychologische dynamiek. Ze benadert het verhaal driedimensionaal. Enerzijds begint ze met de gebeurtenissen op de betreffende verdwijningsdag in 2004, maar daarna springt ze naar 12 jaar later. En vervolgens schiet ze terug naar 2004, maar dan naar de aanloop naar het dramatische weekend. Deze verspringing houdt ze gedurende het hele boek vol en dat geeft een zeer dramatisch aandoende blik op de ontwikkelingen. Daar komt nog bij dat Marwood gebruik maakt van verschillende invalshoeken. Zowel Claire, Sean, Mila (de dochter van Sean) als anderen passeren de revue. De intermenselijke verhoudingen worden zo haarscherp in beeld gebracht. Meerdere malen zal de lezer denken: je moest eens denken hoe je vrienden over je denken…
De gebeurtenissen beschrijft Marwood treffend en to-the-point. De lezer zal Waar is ze? dan ook snel lezen, afgezien nog van het bijzonder dramatische verhaal die ervoor zorgt dat er doorgelezen móét worden. De climax is ultiem. Honderd pagina’s voor het eind zal het raadsel rondom Coco worden opgelicht, maar op de laatste pagina’s volgt nog een dramatische ontknoping die (wederom) een ander licht op de zaak werpt. En uw recensent betrapte zich er, een dag na dato, nog op puzzelstukjes van het verhaal op hun plek te leggen. En toen was het boek al uit. Dat gebeurt niet vaak en geeft de kwaliteit van Waar is ze? nogmaals aan.
Een bijzonder aangrijpende leeservaring, dat is Waar is ze? van Alex Marwood. Wat ons betreft een van de verrassingen van dit voorjaar!
We schrijven het jaar 2004. Sean is een succesvolle vastgoedmagnaat en is getrouwd met de beeldschone Claire. Sean wordt het weekend 50 en viert dat met oude vrienden in een villa die hij voor de verkoop heeft opgeknapt. Tijdens het weekend verdwijnt hun tweelingdochter Coco. Ze wordt nooit meer gevonden. Wat is er met haar gebeurd?
12 jaar later. Sean is dood. Hij is aangetroffen in een hotel, met handboeien vastgeketend aan bed. Om zijn uitvaart te regelen komen zijn oude vrienden en kinderen weer bij elkaar. Tijdens die bijeenkomst wordt langzaamaan duidelijk wat er tijdens dat verschrikkelijke weekend in 2004 gebeurde.
We kennen allemaal het verhaal van Maddie McCann, die tijdens een vakantie met haar ouders in Spanje verdween. Ze werd nooit meer gevonden. Onwillekeurig doet Waar is ze hier direct aan denken. Coco verdween ook en is sindsdien spoorloos. Wie de achterkaft leest, denkt te beginnen aan een rechttoe-rechtaan whodunnit. Maar niets is minder waar. De manier hoe Marwood het boek opzet, geeft een bijzondere psychologische dynamiek. Ze benadert het verhaal driedimensionaal. Enerzijds begint ze met de gebeurtenissen op de betreffende verdwijningsdag in 2004, maar daarna springt ze naar 12 jaar later. En vervolgens schiet ze terug naar 2004, maar dan naar de aanloop naar het dramatische weekend. Deze verspringing houdt ze gedurende het hele boek vol en dat geeft een zeer dramatisch aandoende blik op de ontwikkelingen. Daar komt nog bij dat Marwood gebruik maakt van verschillende invalshoeken. Zowel Claire, Sean, Mila (de dochter van Sean) als anderen passeren de revue. De intermenselijke verhoudingen worden zo haarscherp in beeld gebracht. Meerdere malen zal de lezer denken: je moest eens denken hoe je vrienden over je denken…
De gebeurtenissen beschrijft Marwood treffend en to-the-point. De lezer zal Waar is ze? dan ook snel lezen, afgezien nog van het bijzonder dramatische verhaal die ervoor zorgt dat er doorgelezen móét worden. De climax is ultiem. Honderd pagina’s voor het eind zal het raadsel rondom Coco worden opgelicht, maar op de laatste pagina’s volgt nog een dramatische ontknoping die (wederom) een ander licht op de zaak werpt. En uw recensent betrapte zich er, een dag na dato, nog op puzzelstukjes van het verhaal op hun plek te leggen. En toen was het boek al uit. Dat gebeurt niet vaak en geeft de kwaliteit van Waar is ze? nogmaals aan.
Een bijzonder aangrijpende leeservaring, dat is Waar is ze? van Alex Marwood. Wat ons betreft een van de verrassingen van dit voorjaar!