Yasmine vertrekt voor een week naar De panne in België, om tot zichzelf te komen na een verbroken relatie. Het was een zeer hechte en goede relatie in haar ogen en ze kan zich er moeilijk bij neerleggen dat het over is. Tijdens de vakantie, ontmoet ze David, een paar jaar jonger dan zij en er is vanaf het eerste moment een klik. David nodigt haar uit om ’s avonds in een café wat te komen drinken met zijn vrienden. Het geeft Yasmine een gevoel dat ze er toch nog toe doet en na enige twijfel gaat ze in op het aanbod en verschijnt ’s avonds in het café.

David is daar echter niet en heftig teleurgesteld verlaat ze het café en besluit ze een strandwandeling te maken. Eenmaal op het strand beseft ze dat dit geen goed idee was, alleen in het donker en haar angst wordt realiteit op het moment dat een man haar probeert te verkrachten. Ineens is daar David met zijn vrienden om haar te helpen. Terwijl de vrienden achter de man aan gaan, brengt David Yasmine veilig naar haar hotel. Dit is het begin van wat uiteindelijk op een relatie uit gaat lopen. De laatste dag van de vakantie neemt echter ineens haar ex Simon volledig onverwachts contact met Yasmine op en ze begint te twijfelen wat ze nou met haar leven precies wil. Ze besluit om geen definitieve beslissing te nemen om zich definitief te binden en geeft zichzelf de kans haar gevoelens voor beide mannen te onderzoeken.

Langzamerhand begin je te voelen dat dit niet is wat David in gedachten had. Hoe meer Yasmine naar Simon toe trekt, des te meer begint hij Yasmine te claimen. Uiteindelijk komt het tot het punt dat Yasmine kiest voor Simon en ze besluit dit David te vertellen. Het feit dat ze een baan krijgt op de school van David en zijn lerares wordt, versterkt haar besluit in haar besluit.

David laat het hier niet bij zitten en langzamerhand begin je als lezer ter vermoeden, dat dit niet zomaar een relatie was voor David. Hij is geobsedeerd door Yasmine en dat heeft diepliggendere redenen dan je in eerste instantie zou kunnen vermoeden. David begint Yasmine te bedreigen en Yasmine besluit de schoolpsychologe in te schakelen. Vanaf dat moment raken de zaken in stroomversnelling. Tot wanhoop gedreven neemt David een geweer mee naar school om een laatste maal tot Yasmine door te dringen en begint er een ijzingwekkend psychologisch spel.

Het boek pakt vanaf de eerste bladzijde. Wat is er aan de hand met die jonge David, die valt voor Yasmine? Vanaf het begin bekruipt je het geval, dat zaken er anders voor staan dan je denkt. Anja Feliers maakt deze verwachtingen van de lezer meer dan waar. De karakters zijn goed uitgewerkt. Je voelt de emotionele worsteling van Yasmine en ook kun je je goed inleven in David en wat hij in het verleden heeft meegemaakt, waardoor hij tot zijn wanhoopsdaad komt. Het is niet zwart/wit, maar een grijs gebied en daardoor had ik, ondanks zijn daden, toch een soort van medeleven met hem.

Anja Feliers schrijft het verhaal door middel van flashbacks. Deze flashbacks zorgen voor de juiste spanning in het boek. Ze zijn duidelijk aangegeven door middel van het lettertype: schuingedrukt voor de flashbacks en rechtop voor het heden. Ze werkt zonder verdere hoofdstuk indeling, die je door deze wijze van schrijven totaal niet mist.

Ik heb maar één klein minpuntje. Ik moest twee maal teruglezen tijdens flashback/heden wisseling over welke persoon het ging, omdat de ene keer de persoon bij naam wordt genoemd (Yasmine of Kathleen) en de andere keer het nieuwe stuk met in “ik” vorm geschreven werd. Het was mij niet gelijk duidelijk wie die “ ik” op dat moment was. Dit is twee keer voorgevallen, niet echt storend, alleen jammer dat je even goed moet kijken wie het is. Zonder de ik-vorm was het duidelijker geweest. Titel: deze is perfect gekozen, blijkt aan het eind van het verhaal. Kaft: mooi gekozen foto van een deel van een vrouwelijk gezicht, passend bij het verhaal. Ondertitel (als vergeten onmogelijk is): treffend.

Het is een uitstekende psychologische thriller, waar je nauwelijks mee kunt stoppen met lezen.