“Hoe meer ik de beelden in mijn hoofd ontleedde, hoe meer ik overtuigd raakte. Het antwoord was er en ik wist bijna zeker wat de vraag was.”Op een warme zomerdag zijn Caro Westerhof, haar man Cas en hun dochters Loïs en Nouk een dagje naar Leuven geweest. Moe maar voldaan gaan zij aan het eind van de dag weer met de trein terug naar huis. Op het station wordt het gezin op verschrikkelijke wijze uit elkaar getrokken. Terwijl Caro met hun jongste dochter Nouk naar het toilet is wordt Cas aangereden door een trein en komt te overleiden. Direct na het ongeval blijkt ook Loïs spoorloos te zijn verdwenen. Caro wordt verscheurd door verdriet. Zij is in één klap niet alleen haar man, maar ook haar dochter kwijt geraakt. Onmacht neem haar leven over, maar onverwacht maakt het verdriet ook nieuwe krachten in haar los. Caro leert contact te leggen met haar verloren liefde over de grenzen van de dood heen. Aan de hand van zijn aanwijzingen gaat Caro op zoek naar Loïs, maar kan zij vermijden dat bij deze zoektocht ook andere familiegeheimen aan het licht komen?
“Het leven leeft je… We hebben geen keuze. We moeten het nemen zoals het komt. Hoe zwaar, hoe onrechtvaardig het ook is.”Soms worden wij verrast door kleine, onverklaarbare gebeurtenissen. Iedereen heeft zich wel eens afgevraagd of er meer is tussen hemel en aarde. Deze vraag heeft de schrijfster ook gebruikt bij de uitwerking van de plot en bij de ontwikkeling van een nieuwe thrillerreeks.
Schrijf jouw recensie!