Op de voorkant van Anna Downes’ nieuwste thriller Vermist op Red River Road prijkt een lyrisch citaat van ThrillZone. Een duidelijke indicatie dat wij fan zijn van het werk van de auteur. Zowel haar debuut Het veilige huis als haar tweede boek Het schaduwhuis werd in meer dan tien talen verkocht. Met ervaring in de televisie- en theaterwereld is de in Sheffield geboren Downes altijd al een creatieve geest geweest. In 2011 begon ze een nieuw leven in Australië met haar man en twee kinderen.
Vermist op Red River Road werd meteen een bestseller in Australië bij publicatie afgelopen zomer. Het boek bereikte de vijfde plaats in de nationale top tien en was zelfs zes weken lang de nummer één Australische fictietitel. Dat belooft dus wat! Is ThrillZone net zo enthousiast?
Wanneer de avontuurlijke Phoebe niet meer terugkeert van haar roadtrip langs de Coral Coast van Australië verandert het leven van haar oudere zus Katy voorgoed. Het politieonderzoek heeft tot niets geleid en dus wordt de zaak na één jaar zonder progressie bestempeld als cold case. Katy laat het er echter niet bij zitten. Ze koopt een camper en besluit exact dezelfde route als Phoebe af te leggen. Met de social media accounts van haar jongere zusje als enige strohalm hoopt ze Phoebe weer terug te vinden. Wanneer Beth, een jonge vrouw op de vlucht voor een duister verleden, op haar pad komt, denk Katy een partner te hebben die haar kan helpen. Maar de geheimen die Beth met zich meedraagt zouden het duo zomaar eens fataal kunnen worden…
De centrale vraag: “wat is er met Phoebe gebeurd?” is van begin tot eind de reden waarom je blijft lezen. De leegte die de verdwijning van Phoebe heeft achtergelaten in het leven van haar oudere zus Katy is pijnlijk voelbaar. Stapje voor stapje, post voor post, bestemming voor bestemming hoop je dat Katy dichter bij de waarheid komt. Maar Downes weet niet goed de puzzelstukjes één voor één aan te reiken. Het verhaal schiet soms alle kanten op en dat maakt het lastig voor de lezer om mee te speuren.
Vermist op Red River Road is een lange, langzame reis door West-Australië. De diverse landschappen die het land Down Under rijk is worden beperkt omschreven. Dit komt mede doordat het grootste deel van de zoektocht naar Phoebe plaatsvindt in de camper van Katy. Ondanks dat het decor voor Vermist op Red River Road het grootse Australië is, schetst Downes een beklemmend sfeerbeeld.
Dat Katy probeert Phoebe te vinden aan de hand van haar travelblog op Instagram is een originele, moderne en interessante invalshoek. Maar haar online doen en laten levert geen enkele aanknopingspunten op. Katy blijkt zonder gedegen plan te zoeken en ze tast constant in het duister. Dit lijkt Downes terdege te beseffen en dus duwt ze Katy in de juiste richting. Dat gaat allemaal net wat te makkelijk, waardoor het verhaal soms wat ongeloofwaardig wordt.
Het schimmige personage Beth is een welkome toevoeging. Ze brengt het verhaal niet alleen in balans, maar zorgt ook voor een extra element van spanning en mysterie. Beide vrouwen hebben geheimen voor elkaar en Downes weet die mooi naar voren te brengen door vanuit hun beide perspectieven te schrijven. Het derde en laatste perspectief is geschreven vanuit Wyatt, een tienerjongen die weinig uit huis komt en vooral zijn dagen doorbrengt door horrorfilms te kijken met zijn broer. Het is lang zoeken naar hoe deze verhaallijn in de rest van het plot past.
Je moet constant waakzaam zijn tijdens het lezen van Vermist op Red River Road. Je weet dat de vork anders in de steel zit dan Downes de lezer voorspiegelt, maar hoe precies blijft de vraag. Het verhaal is boeiend, maar helaas mist het boek spannende piekmomenten die de lezer bij de les houden.
De hiaten in het verhaal weet Downes op vakkundige wijze op te vullen. Daaruit blijkt haar gave om een meesterlijk plot te construeren. De manier waarop ze de vele raadsels en geheimen onthult die Vermist op Red River Road rijk is, getuigt van een geweldige helikoptervisie. Op minutieuze wijze bouwt Downes steen voor steen haar verhaal op. Maar soms lijkt ze zo bezig te zijn geweest met het eindstation van haar boek dat ze de weg ernaartoe is vergeten. Er zijn zoveel schakeltjes waar Downes rekening mee heeft moeten houden om dit complexe plot te laten slagen. Het is haar gelukt, maar het is ook ten koste van de suspense gegaan. Dat gegeven is ook terug te zien in het einde van het boek. De laatste pakweg 50 pagina’s maken veel goed met veel actie en snelheid. Maar daarna dooft Vermist op Red River Road toch weer als een nachtkaars uit. Downes laat kansen liggen om in het slotakkoord de lezer compleet weg te blazen.
Wel verdient de auteur lof voor de boodschap die ze op treffende wijze in dit boek heeft weten te verpakken, namelijk dat het soloreizen voor vrouwen nog altijd niet zonder gevaren is. Met een fundament van sterke research, creativiteit en intelligentie weet Downes wederom te verrassen. Helaas laat haar nieuwste boek echter een onbevredigend en verwarrend gevoel achter.
