Anne-Laure is hoogzwanger wanneer ze haar vriend met haar beste vriendin in bed betrapt. Ze reageert op een advertentie in de krant waarin een huurster wordt gevraagd. Anne-Laure verlaat haar vriend en trekt in bij Louise en haar dementerende man Roger. In een lade van de keuken vindt ze een manuscript, het is een misdaadverhaal met in de hoofdrol Louise, Roger en een lijk. Anne-Laure vraagt zich af wat waar is en wat onwaar. Is het huis waar ze woont wel veilig?
Anne-Laure van Neer (1975) debuteerde in 2015 met Justine, gevolgd door Maurice in 2017 (lees hier onze recensies). Beide boeken werden genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. De kriebels van het schrijven zat er al van jongs af aan in. Als kind van vier kreeg ze van haar vader een agenda, zonder te kunnen schrijven krabbelde ze hem al helemaal vol. Ook wilde ze later caissière worden omdat ze het geluid van tikkende nagels op een toetsenbord prettig vond. Als reisagente beantwoordde ze de klachten van ontevreden reizigers, hierdoor werd haar creatieve geest op de proef gesteld. Louise (2019) is haar derde humoristische misdaadroman. Het bijzondere aan deze roman is dat ze zichzelf een hoofdrol heeft gegeven. Met Louise heeft Anne-Laure van Neer een heel bijzondere misdaadroman geschreven. Als het ware is het een boek in een boek, en gaf ze zichzelf er ook nog een hoofdrol in. Na een citaat van Agatha Christie begint ze haar roman met de volgende woorden.
Anne-Laure van Neer heeft een luchtige, humoristische schrijfstijl. Er is spanning in haar verhaal aanwezig maar niet genoeg om het boek onder het kopje thriller te scharen. Zelf zegt ze hierover dat ze het ook geen rasechte thriller zou noemen, maar voor de NUR moet het boek nu eenmaal een genre hebben, dus moet het in een hokje passen. De spanning bouwt zich heel geleidelijk op naarmate het boek vordert. Anne-Laure Van Neer weet de lezer weer gevangen te houden, je aandacht verslapt nergens. Er zijn twee verhaallijnen, namelijk die van het heden en die van het manuscript waarin we terugkijken op de gebeurtenissen voordat Anne-Laure in de villa komt wonen. Hiervoor gebruikt de auteur twee lettertypes zodat er geen verwarring ontstaat, en we precies weten vanuit welk personage er verteld wordt.
Louise is een boek dat je met een glimlach leest. Het is grappig hoe ze sommige situaties beschrijft die eigenlijk heel serieus moeten zijn. De glimlach wordt mede veroorzaakt door Agatha, het stemmetje in het hoofd van het personage Anne-Laure. Leuk om te lezen hoe aanwezig het stemmetje is, en hoe verschillend Agatha en Anne-Laure kunnen reageren.
Anne-Laure van Neer (1975) debuteerde in 2015 met Justine, gevolgd door Maurice in 2017 (lees hier onze recensies). Beide boeken werden genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. De kriebels van het schrijven zat er al van jongs af aan in. Als kind van vier kreeg ze van haar vader een agenda, zonder te kunnen schrijven krabbelde ze hem al helemaal vol. Ook wilde ze later caissière worden omdat ze het geluid van tikkende nagels op een toetsenbord prettig vond. Als reisagente beantwoordde ze de klachten van ontevreden reizigers, hierdoor werd haar creatieve geest op de proef gesteld. Louise (2019) is haar derde humoristische misdaadroman. Het bijzondere aan deze roman is dat ze zichzelf een hoofdrol heeft gegeven. Met Louise heeft Anne-Laure van Neer een heel bijzondere misdaadroman geschreven. Als het ware is het een boek in een boek, en gaf ze zichzelf er ook nog een hoofdrol in. Na een citaat van Agatha Christie begint ze haar roman met de volgende woorden.
‘Mijn naam is Anne-Laure Van Neer, auteur en hoofdpersonage van dit boek. Om redenen die later duidelijk zullen worden, zijn alle namen gewijzigd. Behalve de mijne. Dat mag, want ik ben de schrijfster, dus ik beslis.’Anne-Laure is hoogzwanger wanneer ze haar vriend halsoverkop verlaat nadat ze hem betrapte met haar beste vriendin. Ze gaat bij Louise en haar man Roger inwonen. De advertentie luidde: ‘Huurster gevraagd voor goedkoop appartement, in ruil voor hulp in huis’. Van Anne-Laure wordt verwacht dat ze af en toe op de dementerende Roger past wanneer Louise voor een boodschap moet. Wanneer Anne-Laure een verborgen manuscript in een lade van de keuken vindt, neemt ze het stiekem mee naar haar kamer om te lezen. Als beginnend auteur is ze heel geïnteresseerd in het werk van Louise. Steeds meer gaat ze zich afvragen wat er wel en niet waar is van het manuscript, met als gevolg dat ze zelf op onderzoek uitgaat. Wie is het lijk waar Louise over schrijft en wat maar niet verdwijnen wil? En wat speelt er zich af in de rommelkamer?
Anne-Laure van Neer heeft een luchtige, humoristische schrijfstijl. Er is spanning in haar verhaal aanwezig maar niet genoeg om het boek onder het kopje thriller te scharen. Zelf zegt ze hierover dat ze het ook geen rasechte thriller zou noemen, maar voor de NUR moet het boek nu eenmaal een genre hebben, dus moet het in een hokje passen. De spanning bouwt zich heel geleidelijk op naarmate het boek vordert. Anne-Laure Van Neer weet de lezer weer gevangen te houden, je aandacht verslapt nergens. Er zijn twee verhaallijnen, namelijk die van het heden en die van het manuscript waarin we terugkijken op de gebeurtenissen voordat Anne-Laure in de villa komt wonen. Hiervoor gebruikt de auteur twee lettertypes zodat er geen verwarring ontstaat, en we precies weten vanuit welk personage er verteld wordt.
Louise is een boek dat je met een glimlach leest. Het is grappig hoe ze sommige situaties beschrijft die eigenlijk heel serieus moeten zijn. De glimlach wordt mede veroorzaakt door Agatha, het stemmetje in het hoofd van het personage Anne-Laure. Leuk om te lezen hoe aanwezig het stemmetje is, en hoe verschillend Agatha en Anne-Laure kunnen reageren.
‘Kun jij even op Roger passen? Ik moet nog een paar ingrediënten halen voor het feestmenu van vanavond.’ Louise liep naar het aanrecht en strekte haar hand uit naar de lades. ‘Ze gaat ontdekken dat je het manuscript hebt gestolen,’ zei Agatha. ‘God weet wat er dan gebeurt. Pak een mes, snel!’ Ik hield mijn adem in.’Het plot is verrassend en origineel en het eind zie je niet aankomen. Anne-Laure van Neer heeft met Louise een mooi afgerond verhaal neergezet waar menigeen van zal smullen. Net even anders dan de doorsnee misdaadroman.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Anne-Laure van Neer (1975) debuteerde in 2015 met Justine, gevolgd door Maurice in 2017 (lees hier onze recensies). Beide boeken werden genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. De kriebels van het schrijven zat er al van jongs af aan in. Als kind van vier kreeg ze van haar vader een agenda, zonder te kunnen schrijven krabbelde ze hem al helemaal vol. Ook wilde ze later caissière worden omdat ze het geluid van tikkende nagels op een toetsenbord prettig vond. Als reisagente beantwoordde ze de klachten van ontevreden reizigers, hierdoor werd haar creatieve geest op de proef gesteld. Louise (2019) is haar derde humoristische misdaadroman. Het bijzondere aan deze roman is dat ze zichzelf een hoofdrol heeft gegeven. Met Louise heeft Anne-Laure van Neer een heel bijzondere misdaadroman geschreven. Als het ware is het een boek in een boek, en gaf ze zichzelf er ook nog een hoofdrol in. Na een citaat van Agatha Christie begint ze haar roman met de volgende woorden. Anne-Laure is hoogzwanger wanneer ze haar vriend halsoverkop verlaat nadat ze hem betrapte met haar beste vriendin. Ze gaat bij Louise en haar man Roger inwonen. De advertentie luidde: ‘Huurster gevraagd voor goedkoop appartement, in ruil voor hulp in huis’. Van Anne-Laure wordt verwacht dat ze af en toe op de dementerende Roger past wanneer Louise voor een boodschap moet. Wanneer Anne-Laure een verborgen manuscript in een lade van de keuken vindt, neemt ze het stiekem mee naar haar kamer om te lezen. Als beginnend auteur is ze heel geïnteresseerd in het werk van Louise. Steeds meer gaat ze zich afvragen wat er wel en niet waar is van het manuscript, met als gevolg dat ze zelf op onderzoek uitgaat. Wie is het lijk waar Louise over schrijft en wat maar niet verdwijnen wil? En wat speelt er zich af in de rommelkamer?
Anne-Laure van Neer heeft een luchtige, humoristische schrijfstijl. Er is spanning in haar verhaal aanwezig maar niet genoeg om het boek onder het kopje thriller te scharen. Zelf zegt ze hierover dat ze het ook geen rasechte thriller zou noemen, maar voor de NUR moet het boek nu eenmaal een genre hebben, dus moet het in een hokje passen. De spanning bouwt zich heel geleidelijk op naarmate het boek vordert. Anne-Laure Van Neer weet de lezer weer gevangen te houden, je aandacht verslapt nergens. Er zijn twee verhaallijnen, namelijk die van het heden en die van het manuscript waarin we terugkijken op de gebeurtenissen voordat Anne-Laure in de villa komt wonen. Hiervoor gebruikt de auteur twee lettertypes zodat er geen verwarring ontstaat, en we precies weten vanuit welk personage er verteld wordt.
Louise is een boek dat je met een glimlach leest. Het is grappig hoe ze sommige situaties beschrijft die eigenlijk heel serieus moeten zijn. De glimlach wordt mede veroorzaakt door Agatha, het stemmetje in het hoofd van het personage Anne-Laure. Leuk om te lezen hoe aanwezig het stemmetje is, en hoe verschillend Agatha en Anne-Laure kunnen reageren. Het plot is verrassend en origineel en het eind zie je niet aankomen. Anne-Laure van Neer heeft met Louise een mooi afgerond verhaal neergezet waar menigeen van zal smullen. Net even anders dan de doorsnee misdaadroman.