In 2015 kon Vlaanderen en Nederland kennis maken met de ietwat merkwaardige Justine uit Mortsel. Die mogelijkheid werd ons geboden door de ook in Mortsel woonachtige Anne-Laure van Neer. Zij meende dat het verhaal over Justine belangrijk genoeg was om de wereld kond van te doen. Inmiddels blijkt dat in de buurt van Justine nog een andere merkwaardig persoon woont, die luistert naar de naam Maurice.
Ook dat verhaal vond de auteur te interessant om niet aan het papier toe te vertrouwen. Inmiddels ligt het, in een aantrekkelijke omslag, in de boekwinkels en is het geheim van Maurice daarmee openbaar geworden.
Maurice is een gepensioneerde man, voor de tweede maal getrouwd en een notoire verslaafde aan het gevaarlijke drankje Fristi. Maurice heeft een grote afkeer van alfa mannen en vrouwen en voelt het als zijn levenstaak om die categorie stelselmatig te vermoorden. Hij moet zijn moeder op haar sterfbed beloven te stoppen met het moorden, het is genoeg geweest. Hij lukt Maurice die afspraak na te komen tot het moment dat zijn dochter Alexandra haar nieuwe vriendje Lorenzo voorstelt aan hem. De kennismakingshand is nog niet losgelaten of Maurice is er vast van overtuigd met een irritant alfa-mannetje te maken te hebben. Moet hij daar zijn prinsesje aan toevertrouwen of…..?
Anne-Laure van Neer zet in dit tweede boek van haar hand, de eerder gekozen schrijfstijl onverminderd voort. Waar de meeste thrillerschrijvers moeite hebben om de spanningslijn constant vast te houden, maalt Van Neer daar niet om. In haar perceptie is humor en hilariteit van groter belang. Met een grote knipoog naar de werkelijkheid en realiteit vertrouwt ze de avonturen van Maurice op eenzelfde manier aan het papier toe zoals dat eerder ook bij Justine het geval was. Uniek in haar stijl waarin spanning wel voorkomt maar een heel andere dimensie heeft dan de regelmatige thrillerlezer gewend is, smeedt Maurice het ene na het andere plan om zijn prinsesje te verlossen van haar alfa-mannetje. Dat hij in dezelfde volgorde het ene na het andere plannetje volledig of bijna ziet mislukken, geeft hem eerder nieuwe energie dan het hem moedeloos maakt.
Dit alles overgoten met een flinke dosis humor en spot maken het tot een geheel waarin het leesplezier de boventoon voert. Hilarisch is het woord dat meer in de buurt komt om de schrijfstijl te karakteriseren. De lezers die een zinderende thriller verwachten zullen wat teleurgesteld worden maar dat wordt meer dan ruim gecompenseerd door het plezier dat door Van Neer met ruime slagen door het verhaal wordt gestrooid. Dat daarbij het ‘lachsel’ ook in het aangezicht van de lezer terecht komt moge blijken uit de glimlach die nog lange tijd na het dichtslaan van het boek bij de hen zichtbaar blijft. Fris en knap geschreven en het impliceert dat de auteur met grote positiviteit in het leven staat.
Maurice is een gepensioneerde man, voor de tweede maal getrouwd en een notoire verslaafde aan het gevaarlijke drankje Fristi. Maurice heeft een grote afkeer van alfa mannen en vrouwen en voelt het als zijn levenstaak om die categorie stelselmatig te vermoorden. Hij moet zijn moeder op haar sterfbed beloven te stoppen met het moorden, het is genoeg geweest. Hij lukt Maurice die afspraak na te komen tot het moment dat zijn dochter Alexandra haar nieuwe vriendje Lorenzo voorstelt aan hem. De kennismakingshand is nog niet losgelaten of Maurice is er vast van overtuigd met een irritant alfa-mannetje te maken te hebben. Moet hij daar zijn prinsesje aan toevertrouwen of…..?
Anne-Laure van Neer zet in dit tweede boek van haar hand, de eerder gekozen schrijfstijl onverminderd voort. Waar de meeste thrillerschrijvers moeite hebben om de spanningslijn constant vast te houden, maalt Van Neer daar niet om. In haar perceptie is humor en hilariteit van groter belang. Met een grote knipoog naar de werkelijkheid en realiteit vertrouwt ze de avonturen van Maurice op eenzelfde manier aan het papier toe zoals dat eerder ook bij Justine het geval was. Uniek in haar stijl waarin spanning wel voorkomt maar een heel andere dimensie heeft dan de regelmatige thrillerlezer gewend is, smeedt Maurice het ene na het andere plan om zijn prinsesje te verlossen van haar alfa-mannetje. Dat hij in dezelfde volgorde het ene na het andere plannetje volledig of bijna ziet mislukken, geeft hem eerder nieuwe energie dan het hem moedeloos maakt.
Dit alles overgoten met een flinke dosis humor en spot maken het tot een geheel waarin het leesplezier de boventoon voert. Hilarisch is het woord dat meer in de buurt komt om de schrijfstijl te karakteriseren. De lezers die een zinderende thriller verwachten zullen wat teleurgesteld worden maar dat wordt meer dan ruim gecompenseerd door het plezier dat door Van Neer met ruime slagen door het verhaal wordt gestrooid. Dat daarbij het ‘lachsel’ ook in het aangezicht van de lezer terecht komt moge blijken uit de glimlach die nog lange tijd na het dichtslaan van het boek bij de hen zichtbaar blijft. Fris en knap geschreven en het impliceert dat de auteur met grote positiviteit in het leven staat.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Maurice is een gepensioneerde man, voor de tweede maal getrouwd en een notoire verslaafde aan het gevaarlijke drankje Fristi. Maurice heeft een grote afkeer van alfa mannen en vrouwen en voelt het als zijn levenstaak om die categorie stelselmatig te vermoorden. Hij moet zijn moeder op haar sterfbed beloven te stoppen met het moorden, het is genoeg geweest. Hij lukt Maurice die afspraak na te komen tot het moment dat zijn dochter Alexandra haar nieuwe vriendje Lorenzo voorstelt aan hem. De kennismakingshand is nog niet losgelaten of Maurice is er vast van overtuigd met een irritant alfa-mannetje te maken te hebben. Moet hij daar zijn prinsesje aan toevertrouwen of…..?
Anne-Laure van Neer zet in dit tweede boek van haar hand, de eerder gekozen schrijfstijl onverminderd voort. Waar de meeste thrillerschrijvers moeite hebben om de spanningslijn constant vast te houden, maalt Van Neer daar niet om. In haar perceptie is humor en hilariteit van groter belang. Met een grote knipoog naar de werkelijkheid en realiteit vertrouwt ze de avonturen van Maurice op eenzelfde manier aan het papier toe zoals dat eerder ook bij Justine het geval was. Uniek in haar stijl waarin spanning wel voorkomt maar een heel andere dimensie heeft dan de regelmatige thrillerlezer gewend is, smeedt Maurice het ene na het andere plan om zijn prinsesje te verlossen van haar alfa-mannetje. Dat hij in dezelfde volgorde het ene na het andere plannetje volledig of bijna ziet mislukken, geeft hem eerder nieuwe energie dan het hem moedeloos maakt.
Dit alles overgoten met een flinke dosis humor en spot maken het tot een geheel waarin het leesplezier de boventoon voert. Hilarisch is het woord dat meer in de buurt komt om de schrijfstijl te karakteriseren. De lezers die een zinderende thriller verwachten zullen wat teleurgesteld worden maar dat wordt meer dan ruim gecompenseerd door het plezier dat door Van Neer met ruime slagen door het verhaal wordt gestrooid. Dat daarbij het ‘lachsel’ ook in het aangezicht van de lezer terecht komt moge blijken uit de glimlach die nog lange tijd na het dichtslaan van het boek bij de hen zichtbaar blijft. Fris en knap geschreven en het impliceert dat de auteur met grote positiviteit in het leven staat.