Anthony ‘Ant’ Middleton is een Britse ex-militair. Hij diende onder andere als parachutist in het leger en later ook als Special Forces militair bij de SBS, de Special Boat Service. Mensen kennen hem echter vooral van televisie. Hij werd bekend door zijn rol in SAS: Who dares wins en als kapitein in Mutiny. Daarnaast schreef hij enkele boeken, waarvan Militair, sniper, survivor de eerste Nederlandse vertaling is. Het boek is vertaald door Andre Haacke en Ruud van der Helm.
Middleton had geen gemakkelijke jeugd. Hij groeide op in een wereld waarin zijn vader al vroeg overleed. Zijn moeder hertrouwde al snel en verwijderde alle ‘geschiedenis’ van zijn vader. Zo werd de identiteit van Ant ook gedeeltelijk weggenomen. Het was voor hem de gevangenis of het leger in. Hij koos het laatste, maar het leven lachte hem niet toe. Regelmatig werd hij opgepakt door de politie voor geweldpleging, waardoor hij uiteindelijk uit de Para’s werd gezet. Tenslotte ging het roer echt om, en trad Middleton toe tot de elite-eenheid SBS.
Na zijn legercarrière wilde Middleton iets doen met zijn levenservaringen. Hij koos ervoor om televisieseries te gaan maken, waarvan Mutiny en SAS: Who dares wins de bekendste zijn. Militair, sniper, survivor is een boek dat Middleton heeft geschreven om zijn levenslessen te delen. Zijn leven was geen makkie, maar hij weet uit elke situatie het positieve te putten. Dat is dan ook direct de grootste les die de Brit wil delen.
Het delen van zijn lessen doet hij middels gebeurtenissen die hem in het leven overkwamen. Dat gaat van rijp en groen door elkaar; zijn jeugd, zijn zoektocht naar zijn echte familie, zijn training voor de Para’s, het opnemen van de serie Mutiny. Hij weet overal een les van te maken. En die lessen zijn interessant, want ze worden verteld door iemand die ‘er is geweest’. Vooral zijn ervaringen tijdens de opleiding tot militair zijn interessant. Een voorbeeld; tijdens een training breekt hij een teen. Daarover is hij zo kwaad, dat hij besluit het ‘ermee te doen’ en de pijn te trotseren. Sterker nog, regelmatig schopt hij ergens tegenaan om te laten zien wie de baas is. Ja, dan ben je een echte baas…
De schrijfstijl van Middleton is sober en doelmatig, zoals zijn levensstijl ook is. Geen zin te veel, geen woord overbodig; dat zorgt voor een snelle leeservaring. Toch is er ook wel wat aan te merken. Wie het boek oppakt, ziet een prachtige kaft met een foto uit Afghanistan. Wie niet beter weet, denkt een autobiografie van een militair te gaan lezen, vol met verhalen over strijd en gevechten. Maar niets is minder waard, zo vertelt Ant in de inleiding; hij is er geweest. Hij heeft gevochten in Afghanistan, maar mag er niets over vertellen. Over zijn gevechten óf toetreding tot de SBS is dan ook een woord te vinden in Militair, sniper, survivor. En dat is ergens toch wel jammer, want daarvoor lees je dit soort boeken.
Militair, sniper, survivor is een goed geschreven boek dat volstaat met interessante levenslessen. Enige minpunt is het ontbreken van passages over de carrière van Middleton bij de Special Forces. Wie dat voor lief neemt, leest een boek waarvan veel geleerd kan worden.
Middleton had geen gemakkelijke jeugd. Hij groeide op in een wereld waarin zijn vader al vroeg overleed. Zijn moeder hertrouwde al snel en verwijderde alle ‘geschiedenis’ van zijn vader. Zo werd de identiteit van Ant ook gedeeltelijk weggenomen. Het was voor hem de gevangenis of het leger in. Hij koos het laatste, maar het leven lachte hem niet toe. Regelmatig werd hij opgepakt door de politie voor geweldpleging, waardoor hij uiteindelijk uit de Para’s werd gezet. Tenslotte ging het roer echt om, en trad Middleton toe tot de elite-eenheid SBS.
Na zijn legercarrière wilde Middleton iets doen met zijn levenservaringen. Hij koos ervoor om televisieseries te gaan maken, waarvan Mutiny en SAS: Who dares wins de bekendste zijn. Militair, sniper, survivor is een boek dat Middleton heeft geschreven om zijn levenslessen te delen. Zijn leven was geen makkie, maar hij weet uit elke situatie het positieve te putten. Dat is dan ook direct de grootste les die de Brit wil delen.
Het delen van zijn lessen doet hij middels gebeurtenissen die hem in het leven overkwamen. Dat gaat van rijp en groen door elkaar; zijn jeugd, zijn zoektocht naar zijn echte familie, zijn training voor de Para’s, het opnemen van de serie Mutiny. Hij weet overal een les van te maken. En die lessen zijn interessant, want ze worden verteld door iemand die ‘er is geweest’. Vooral zijn ervaringen tijdens de opleiding tot militair zijn interessant. Een voorbeeld; tijdens een training breekt hij een teen. Daarover is hij zo kwaad, dat hij besluit het ‘ermee te doen’ en de pijn te trotseren. Sterker nog, regelmatig schopt hij ergens tegenaan om te laten zien wie de baas is. Ja, dan ben je een echte baas…
De schrijfstijl van Middleton is sober en doelmatig, zoals zijn levensstijl ook is. Geen zin te veel, geen woord overbodig; dat zorgt voor een snelle leeservaring. Toch is er ook wel wat aan te merken. Wie het boek oppakt, ziet een prachtige kaft met een foto uit Afghanistan. Wie niet beter weet, denkt een autobiografie van een militair te gaan lezen, vol met verhalen over strijd en gevechten. Maar niets is minder waard, zo vertelt Ant in de inleiding; hij is er geweest. Hij heeft gevochten in Afghanistan, maar mag er niets over vertellen. Over zijn gevechten óf toetreding tot de SBS is dan ook een woord te vinden in Militair, sniper, survivor. En dat is ergens toch wel jammer, want daarvoor lees je dit soort boeken.
Militair, sniper, survivor is een goed geschreven boek dat volstaat met interessante levenslessen. Enige minpunt is het ontbreken van passages over de carrière van Middleton bij de Special Forces. Wie dat voor lief neemt, leest een boek waarvan veel geleerd kan worden.