In een huis in Reykjavik krijgen de huidige bewoners de schrik van hun leven. Er wordt bij werkzaamheden een lijk in een muur ontdekt. Het lichaam lijkt jaren geleden te zijn ingemetseld. De politie staat voor een raadsel. Want wie heeft dit gedaan, en waarom?

Ondertussen komt Konrad, gepensioneerd agent en een soort privéspeurder, erachter dat hij het verleden misschien beter had kunnen laten rusten. Want hij is al tijden op zoek naar het verhaal achter de moord op zijn vader, jaren geleden. Die zoektocht kon hem nu -in het heden- weleens duur komen te staan…

Bovenstaande is de korte synopsis van Vallende stenen, de nieuwste thriller van IJslands beste exportproduct Arnaldur Indridason. De auteur weet zichzelf in het illustere gezelschap van Camilla Grebe en Stieg Larsson. Zij wonnen als enigen ooit tweemaal de Glass Key Award. Dan hoor je erbij, zullen we maar zeggen. En met Vallende stenen laat Indridason nogmaals zien waarom dat is. Het is een thriller van hoogstaand niveau.

In Vallende stenen zien we voor de vierde maal Konrad in een sobere hoofdrol. De rustige, weloverwogen ex-agent met een ingewikkeld verleden heeft al naam gemaakt door eerder cold cases alsnog op te lossen. In deze nieuwe thriller moet hij opnieuw aan de bak. Bovenstaande zaken blijven namelijk misschien wel wat met elkaar van doen te hebben.

De schrijfstijl is zoals we gewend zijn, sober en zonder een woord teveel. Dit maakt dat het lezen van Vallende stenen én een genot is, en snel voorbij; want de kleine 300 pagina’s (heerlijk, weer eens een compacte thriller!) zijn met een zucht uit. Het is hiermee een pijler die ervoor zorgt dat het boek zo’n topper is.

De verhaallijnen bestaan in eerste instantie naast elkaar, maar groeien uiteindelijk ineen. Dat doet Indridason uitmuntend; de lezer weet soms niet of Indridason nu in het heden of verleden verhaalt en dat zorgt ervoor dat je even moet opletten. Maar eenmaal kennisgemaakt met de personages, weet je al snel in welk decennium je je bevindt.

De spanningsboog blijft tot op het eind geborgd. De lezer blijft afvragen wie het is die in de muur gevonden is, en ook wie dit gedaan heeft. De persoonlijke zoektocht van Konrad doet daar nog een schepje bovenop. Hij komt namelijk stapje voor stapje dichterbij het antwoord wie zijn vader heeft gedood jaren geleden. Er zit nog een ander aspect in deze zoektocht; hierdoor leert de lezer Konrad nog weer beter kennen. Deze uitdieping van het personage zorgt voor toekomstbestendigheid van deze reeks.

Vallende stenen bevestigt nog maar eens de uitmuntende kwaliteit van de auteur Arnaldur Indridason. De ingetogen schrijfstijl, gecombineerd met een aansprekend personage als Konrad en de aanwezige spanning, zorgen voor een topthriller.