Auteur Bernand Timmer werkt al jaren voor het samenwerkingsverband Waterplan. Hierin werken gemeente, politie en andere organisaties samen om de veiligheid op onder andere het water in en om Giethoorn te borgen. Geythorn: de wraak van de Flagellant is zijn eerste thriller. Het is tevens de start van een beoogde serie rondom privédetective Ben Stil.
Giethoorn wordt ook wel ‘Het Venetië van het Noorden’ genoemd. En die bijnaam heeft het dorp geen windeieren gelegd. Jaarlijks bezoeken honderdduizenden toeristen het dorp, tot ergernis van de oorspronkelijke bewoners. Het dorp wordt in de zomer opgeschrikt door een waterlijk. Het blijkt een bekende inwoner van Giethoorn te zijn. Hij is gemarteld. Maar door wie, en vooral; waarom? Al snel blijken er verschillende verdachten; een broer, een buurman, een Chinees kartel. Wie heeft de moord gepleegd? Als daarna nóg een dode wordt gevonden, slaat de paniek in Giethoorn toe. Want dit lijkt verdacht veel op een seriemoordenaar…
Geythorn: de wraak van de Flagellant is het eerste deel in een serie rondom privédetective Ben Stil. Hij speelt dan ook de hoofdrol in dit boek van auteur Bernand Timmer, die zelf afkomstig is uit het Friese Oosterwolde.
Wat direct opvalt aan het boek, is de prachtige kaft. We zeggen het niet vaak, maar deze cover spreekt direct aan. Te zien is een mysterieuze persoon in een gewaad, die in een punter onder een brug doorvaart. Het zet direct de beoogde mystiek van het verhaal neer én trekt treffend Giethoorn naar de voorgrond. Want dat is de eigenlijke hoofdrolspeler in Geythorn. Het door Chinezen overspoelde dorp zucht onder de last van het toenemende toerisme dat de flora en fauna aantast. De inwoners van Giethoorn zijn er zat van, want het is tegelijkertijd een lust en een last; het levert veel centen op maar ook veel overlast. Timmer weet de omgeving op treffende wijze tot leven te brengen, waardoor het verhaal echt een eigen setting krijgt.
De plot is best interessant. Een mysterieuze moordenaar die het op -ogenschijnlijk- toevallige slachtoffers vermoordt. Stukje bij beetje legt Ben Stil een interessant plot bloot, waarin de eigenlijke moordenaar tot het laatst verborgen blijft. En die is wel verrassend, kunnen we stellen!
De schrijfstijl van auteur Timmer heeft nog wel wat aandacht nodig. Zo nu en dan sluipen er spelfouten in het verhaal (d’s en t’s) en Timmer verwart regelmatig heden en verleden qua schrijfstijl in eenzelfde alinea. Dit oogt slordig en draagt niet bij aan het leesplezier. Tenslotte mag het verhaal wel wat meer body krijgen. Op een gegeven vinden er grote gebeurtenissen plaats, maar die worden in nauwelijks een alinea neergezet; dat krijgt een 'en toen en toen' gehalte en dat is jammer. Dat kan en mag dus grootser, want daardoor krijgt het verhaal meer schwung. Wat ook opvalt, zijn een aantal expliciete seksscènes. Natuurlijk kunnen dergelijke gebeurtenissen een (belangrijke) rol spelen in een thriller, maar Timmer zet het allemaal wel heel expliciet neer. Dat kan allemaal als téveel en té aanstootgevend overkomen.
Timmer weet met Geythorn: de wraak van de Flagellant een interessant debuut neer te zetten waarbij de eigenlijke hoofdrol voor Giethoorn zelf is weggelegd. Hierbij mag hij in de toekomst nog wel meer aandacht besteden aan zijn schrijfstijl, want dat oogt bij tijd en wijlen slordig.
Giethoorn wordt ook wel ‘Het Venetië van het Noorden’ genoemd. En die bijnaam heeft het dorp geen windeieren gelegd. Jaarlijks bezoeken honderdduizenden toeristen het dorp, tot ergernis van de oorspronkelijke bewoners. Het dorp wordt in de zomer opgeschrikt door een waterlijk. Het blijkt een bekende inwoner van Giethoorn te zijn. Hij is gemarteld. Maar door wie, en vooral; waarom? Al snel blijken er verschillende verdachten; een broer, een buurman, een Chinees kartel. Wie heeft de moord gepleegd? Als daarna nóg een dode wordt gevonden, slaat de paniek in Giethoorn toe. Want dit lijkt verdacht veel op een seriemoordenaar…
Geythorn: de wraak van de Flagellant is het eerste deel in een serie rondom privédetective Ben Stil. Hij speelt dan ook de hoofdrol in dit boek van auteur Bernand Timmer, die zelf afkomstig is uit het Friese Oosterwolde.
Wat direct opvalt aan het boek, is de prachtige kaft. We zeggen het niet vaak, maar deze cover spreekt direct aan. Te zien is een mysterieuze persoon in een gewaad, die in een punter onder een brug doorvaart. Het zet direct de beoogde mystiek van het verhaal neer én trekt treffend Giethoorn naar de voorgrond. Want dat is de eigenlijke hoofdrolspeler in Geythorn. Het door Chinezen overspoelde dorp zucht onder de last van het toenemende toerisme dat de flora en fauna aantast. De inwoners van Giethoorn zijn er zat van, want het is tegelijkertijd een lust en een last; het levert veel centen op maar ook veel overlast. Timmer weet de omgeving op treffende wijze tot leven te brengen, waardoor het verhaal echt een eigen setting krijgt.
De plot is best interessant. Een mysterieuze moordenaar die het op -ogenschijnlijk- toevallige slachtoffers vermoordt. Stukje bij beetje legt Ben Stil een interessant plot bloot, waarin de eigenlijke moordenaar tot het laatst verborgen blijft. En die is wel verrassend, kunnen we stellen!
De schrijfstijl van auteur Timmer heeft nog wel wat aandacht nodig. Zo nu en dan sluipen er spelfouten in het verhaal (d’s en t’s) en Timmer verwart regelmatig heden en verleden qua schrijfstijl in eenzelfde alinea. Dit oogt slordig en draagt niet bij aan het leesplezier. Tenslotte mag het verhaal wel wat meer body krijgen. Op een gegeven vinden er grote gebeurtenissen plaats, maar die worden in nauwelijks een alinea neergezet; dat krijgt een 'en toen en toen' gehalte en dat is jammer. Dat kan en mag dus grootser, want daardoor krijgt het verhaal meer schwung. Wat ook opvalt, zijn een aantal expliciete seksscènes. Natuurlijk kunnen dergelijke gebeurtenissen een (belangrijke) rol spelen in een thriller, maar Timmer zet het allemaal wel heel expliciet neer. Dat kan allemaal als téveel en té aanstootgevend overkomen.
Timmer weet met Geythorn: de wraak van de Flagellant een interessant debuut neer te zetten waarbij de eigenlijke hoofdrol voor Giethoorn zelf is weggelegd. Hierbij mag hij in de toekomst nog wel meer aandacht besteden aan zijn schrijfstijl, want dat oogt bij tijd en wijlen slordig.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Giethoorn wordt ook wel ‘Het Venetië van het Noorden’ genoemd. En die bijnaam heeft het dorp geen windeieren gelegd. Jaarlijks bezoeken honderdduizenden toeristen het dorp, tot ergernis van de oorspronkelijke bewoners. Het dorp wordt in de zomer opgeschrikt door een waterlijk. Het blijkt een bekende inwoner van Giethoorn te zijn. Hij is gemarteld. Maar door wie, en vooral; waarom? Al snel blijken er verschillende verdachten; een broer, een buurman, een Chinees kartel. Wie heeft de moord gepleegd? Als daarna nóg een dode wordt gevonden, slaat de paniek in Giethoorn toe. Want dit lijkt verdacht veel op een seriemoordenaar…
Geythorn: de wraak van de Flagellant is het eerste deel in een serie rondom privédetective Ben Stil. Hij speelt dan ook de hoofdrol in dit boek van auteur Bernand Timmer, die zelf afkomstig is uit het Friese Oosterwolde.
Wat direct opvalt aan het boek, is de prachtige kaft. We zeggen het niet vaak, maar deze cover spreekt direct aan. Te zien is een mysterieuze persoon in een gewaad, die in een punter onder een brug doorvaart. Het zet direct de beoogde mystiek van het verhaal neer én trekt treffend Giethoorn naar de voorgrond. Want dat is de eigenlijke hoofdrolspeler in Geythorn. Het door Chinezen overspoelde dorp zucht onder de last van het toenemende toerisme dat de flora en fauna aantast. De inwoners van Giethoorn zijn er zat van, want het is tegelijkertijd een lust en een last; het levert veel centen op maar ook veel overlast. Timmer weet de omgeving op treffende wijze tot leven te brengen, waardoor het verhaal echt een eigen setting krijgt.
De plot is best interessant. Een mysterieuze moordenaar die het op -ogenschijnlijk- toevallige slachtoffers vermoordt. Stukje bij beetje legt Ben Stil een interessant plot bloot, waarin de eigenlijke moordenaar tot het laatst verborgen blijft. En die is wel verrassend, kunnen we stellen!
De schrijfstijl van auteur Timmer heeft nog wel wat aandacht nodig. Zo nu en dan sluipen er spelfouten in het verhaal (d’s en t’s) en Timmer verwart regelmatig heden en verleden qua schrijfstijl in eenzelfde alinea. Dit oogt slordig en draagt niet bij aan het leesplezier. Tenslotte mag het verhaal wel wat meer body krijgen. Op een gegeven vinden er grote gebeurtenissen plaats, maar die worden in nauwelijks een alinea neergezet; dat krijgt een 'en toen en toen' gehalte en dat is jammer. Dat kan en mag dus grootser, want daardoor krijgt het verhaal meer schwung. Wat ook opvalt, zijn een aantal expliciete seksscènes. Natuurlijk kunnen dergelijke gebeurtenissen een (belangrijke) rol spelen in een thriller, maar Timmer zet het allemaal wel heel expliciet neer. Dat kan allemaal als téveel en té aanstootgevend overkomen.
Timmer weet met Geythorn: de wraak van de Flagellant een interessant debuut neer te zetten waarbij de eigenlijke hoofdrol voor Giethoorn zelf is weggelegd. Hierbij mag hij in de toekomst nog wel meer aandacht besteden aan zijn schrijfstijl, want dat oogt bij tijd en wijlen slordig.