Bernard Minier groeide op in Montréjeau aan de voet van de Pyreneeën, studeerde daarna in Tarbes en Toulouse voordat hij een jaar in Spanje doorbracht. Op dit moment woont hij in Essonne in Ile-de-France. Hij werkte eerst bij de douane als hoofdcontroleur en ondertussen nam hij deel aan schrijfwedstrijden voor hij zijn eerste manuscript naar uitgevers opstuurde. Na zijn bestsellers (lees onze recensies hier) Een kille rilling, Huivering, Verduistering en Schemering is Weerzin het vijfde deel in de zenuwslopende reeks met commandant Martin Servaz.

Net als iedereen stond ook Martin Servaz ooit aan het begin van zijn carrière bij de politie. De eerste grote zaak waaraan hij deelnam, was in 1993 toen de roeier Francois-Régis Bercot tijdens de uitoefening van zijn sport, twee meisjeslichamen vond. Het bleek om twee zusjes te gaan, de 16-jarige Amber en 15-jarige Alice Oesterman. Servaz was destijds ingedeeld in het team van Léo Kowalski. Een van de verdachten was de bestsellerauteur Erik Lang, waar de meisjes fan van bleken te zijn en ook persoonlijk in contact met hem zijn gekomen. Helaas werd de moordenaar nooit gevonden en verdween het dossier in de kast bij de vele onopgeloste zaken. Vijfentwintig jaar later, Servaz is nu zelf teamleider, wordt hij geconfronteerd met de dood van Amalia Lang. De vrouw is door ontelbare slangenbeten gedood en de naam van auteur Erik Lang als haar achtgenoot, prikkelt de belangstelling meer dan normaal van de inspecteur.

Langs zijn gezicht streken plakkerige spinnenwebben en scherpe en puntige takjes van naaldbomen bekrasten meermaals zijn handen en schuurden zijn jack met een kort geluid open, maar hij besteedde er geen aandacht aan

In dit vijfde deel van de reeks rond Martin Servaz heeft Minier weer een uitstekende politiezaak opgezet. Servaz wordt getriggerd door de auteursnaam Erik Lang en met vergrote belangstelling en aandacht stort hij zich op de doodsoorzaak van Amalia Lang. Met de gedachte dat hij wellicht een aanwijzing kan vinden om vijfentwintig jaar later de zaak rond de vermoorde zusjes nog op te kunnen lossen, zoekt hij de auteur op in zijn woning. De doodsoorzaak van de vrouw is geen ongeluk, de deur naar de slangenruimte blijkt in tegenstelling tot normaal het geval is, open te zijn en vele tientallen slangenbeten tekenen het lichaam van Amalia. Er ontvouwt zich een omvangrijk onderzoek waarin steeds meer verrassingen op tafel komen te liggen.

Toen hij in de tandartsstoel plaatsnam zei hij tegen zichzelf dat het misschien toch niet zo’n goed idee was om iemand te verhoren die spuiten en boren vasthad en zijn gevoeligste plekken, zoals zijn tandvlees en glazuur, binnen handbereik had

Zoals inmiddels gewend van Minier heeft hij ook in dit vijfde avontuur, met veel gevoel voor emotie, weer interessante, sprekende personages de revue laten passeren. Binnen het onderzoekskader van een overlijdenszaak die niet zo moeilijk lijkt te zijn, laat hij zijn protagonist Servaz, terugkeren in de tijd om alle details van de moord op de zusjes Oesterman, weer actueel te krijgen. Dit maakt het lezen van Weerzin weer tot een goed gevulde bron van leesplezier waarbij de nieuwsgierigheid naar de oplossing alleen maar toeneemt. Verrassing op verrassing stapelend kan het niet anders zijn dat het einde er weer een is dat wel als een van de vele opties langskomt maar vooralsnog niet erg aannemelijk lijkt. Minier denkt daar gelukkig heel anders over…..