Auteur Bernice Berkleef is niet de eerste de beste. Ze heeft met haar vorige thriller, Bloedsteen, de Gouden Strop gewonnen en daarmee de lat hoog gelegd voor Vinex. Dat is inmiddels haar derde thriller. Onze concluse: ze maakt de hoge verwachtingen jammer genoeg slechts ten dele waar. Maar is het daarmee een slechte thriller? Zeker niet.

Hein en Simone hebben hun intrek genomen in een Vinex-wijk in Amstelveen, na eerst in een appartement in het levendige Amsterdam-Zuid te hebben gewoond. De burgerlijkheid begint hen al gauw tegen te staan. Achter de schijn van braafheid gaat echter het nodige schuil. Een ongelukkige buurvrouw op zoek naar de grenzen binnen haar huwelijk, een politieagent met ziekteverlof die haar werk toch niet helemaal los kan laten en een tiener die schoonmaakwerkzaamheden verricht met vermoedelijk een verborgen agenda. Langzaam maar zeker gaan ze allemaal steeds meer over de schreef, totdat het tijdens het buurtfeest uit de hand loopt.

Vinex is een vlot leesbare en zeer toegankelijke thriller en dat is de verdienste van Berkleef. Haar schrijfstijl is zeer aansprekend. Aan het begin is het wel alsof je in een rijdende trein stapt, wat het gevoel geeft dat je een stuk hebt gemist. Het verhaal blijft hierdoor enigszins oppervlakkig. 

Doordat veel verhaallijnen door elkaar lopen ontbreekt bij verschillende personages de nodige diepgang.  Dat deze verhaallijnen uiteindelijk samenkomen en waar dat gaat gebeuren, is op voorhand al duidelijk en daarmee weinig verrassend. Dit neemt een deel van de spanning weg. Wanneer een schrijver in staat is om de weg hier naar toe heel indrukwekkend te schrijven dan hoeft dat geen minpunt te zijn. Helaas weet Berkleef niet helemaal te slagen in deze uitdaging. De verhaallijnen zijn zeker goed doordacht, net als de route naar de climax. De weg er naar toe zou echter wat vernuftiger mogen met wat meer diversiteit en plottwists. Wel weet ze een constant gevoel van een zekere ongemakkelijke spanning in het het verhaal te creëren, waardoor het geheel redelijk goed uitpakt. 

Dat niets is wat het lijkt in de Vinex-wijk wordt langzaam aan duidelijk en komt soms verrassend en ook enigszins bizar over. De verhouding tussen Hein en Simone is het ultieme voorbeeld daarvan. Hoe bizar ook, het is wel zo geschreven dat het ook echt gebeurd zou kunnen zijn. Daarin komt de kracht van Berkleef zeker naar boven. Met haar schrijfstijl maakt ze in Vinex indruk; het verhaal mag wat meer spanning en diepgang bevatten om echt binnen te komen bij de lezer.