Schaduwliefde
Schaduwliefde
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
Waarom kunnen mensen zo wreed tegen elkaar zijn? In zijn zoektocht naar antwoorden concentreert Bob van Laerhoven zich in de verhalenbundel Schaduwliefde op individuen, maar op de achtergrond schemeren ideologieën, religies en politieke structuren door. Op confronterende wijze neemt de auteur ons in tien verhalen mee naar verschillende landen en tijdperken, met als rode draad de destructieve gevolgen van onze hartstochten: van het hedendaagse Syrië tot Algerije in de jaren vijftig, van de burgeroorlog in Liberia in de jaren negentig tot de opstand in Belgisch Congo in de jaren zestig. De tien verhalen belichten de schaduwkant van de liefde die de brandstof vormt voor onze gewelddadigheid, innerlijke eenzaamheid en gulzige ego’s.
Rob Van Laerhoven (1953) was tot 2005 freelance journalist in conflictgebieden. Hij schrijft zowel literaire- en misdaadromans als thrillers. Zijn werk is vertaald in het Engels, Frans, Zweeds, Spaans, Portugees, Italiaans, Pools en Russisch. De Vlaamse auteur is onder andere bekend van De schaduw van de mol (2014) en De wraak van Baudelaire (2007) won de Hercule Poirot prijs.
De tien korte non-fictie verhalen uit de bundel Schaduwliefde zijn gebaseerd op zijn eigen buitenlandse ervaringen. Het eerste verhaal ‘De littekens van het hart’ gaan over een fotograaf die terugblikt naar Algerije waar hij in het legioen zat. Een man die zich afvraagt wat de littekens van zijn leugens betekenen en hoe hij zijn fouten kan verdoezelen. ‘De verloren zoon’ speelt in Oostende, waar Alex zijn zwarte stiefbroer Claude, die een waterhoofd heeft, ontmoet in een Zwarte Piet outfit. In ‘Schaakmat in Chimbote' wordt een geluidsman in Peru door zijn geliefde misbruikt voor een misdaad. En ‘Ghost killers’ gaat over broederliefde tijdens de oorlog in Syrië.
Ik kan evenmin slapen met gesloten ramen. Als gevolg daarvan is de visgeur vannacht in mijn huid gedrongen. Toen ik mezelf vanochtend in de spiegel bekeek had ik de blik van een dode zwaardvis.
De auteur belicht in de tien verhalen totaal verschillende sociale thema’s. Hij schuwt geen onderwerp: moffen, seks, eenzaamheid, mishandelingen en corruptie is nog maar een greep uit alles dat in dit boek aan bod komt. Aan de hand van de verschillende verhalen toont de auteur de verschillende duistere kanten aan van de liefde. Hij beschrijft alles, ook de wreedheden, expliciet en in klare taal. Dat doet hij op een bijzonder expliciete manier, iets wat je als lezer wel moet liggen.
Het is bijzonder om ‘Schaduwliefde’ te lezen, vooral wanneer je nog nooit iets van Van Laerhoven hebt gelezen. Toch grepen de verhalen ons niet. Hiervoor is Schaduwliefde bij tijd en wijlen te vaag, anderen te kwetsend en weer anderen akelig grof. Zoals gezegd, dit moet je liggen. De stijl die de auteur hierbij hanteert sprak helaas niet aan. Wellicht een volgende keer!
1 Reacties
-
Super Admin09 mei 2021, 14:58Waarom kunnen mensen zo wreed tegen elkaar zijn? In zijn zoektocht naar antwoorden concentreert Bob van Laerhoven zich in de verhalenbundel Schaduwliefde op individuen, maar op de achtergrond schemeren ideologieën, religies en politieke structuren door. Op confronterende wijze neemt de auteur ons in tien verhalen mee naar verschillende landen en tijdperken, met als rode draad de destructieve gevolgen van onze hartstochten: van het hedendaagse Syrië tot Algerije in de jaren vijftig, van de burgeroorlog in Liberia in de jaren negentig tot de opstand in Belgisch Congo in de jaren zestig. De tien verhalen belichten de schaduwkant van de liefde die de brandstof vormt voor onze gewelddadigheid, innerlijke eenzaamheid en gulzige ego’s.
Rob Van Laerhoven (1953) was tot 2005 freelance journalist in conflictgebieden. Hij schrijft zowel literaire- en misdaadromans als thrillers. Zijn werk is vertaald in het Engels, Frans, Zweeds, Spaans, Portugees, Italiaans, Pools en Russisch. De Vlaamse auteur is onder andere bekend van De schaduw van de mol (2014) en De wraak van Baudelaire (2007) won de Hercule Poirot prijs.
De tien korte non-fictie verhalen uit de bundel Schaduwliefde zijn gebaseerd op zijn eigen buitenlandse ervaringen. Het eerste verhaal ‘De littekens van het hart’ gaan over een fotograaf die terugblikt naar Algerije waar hij in het legioen zat. Een man die zich afvraagt wat de littekens van zijn leugens betekenen en hoe hij zijn fouten kan verdoezelen. ‘De verloren zoon’ speelt in Oostende, waar Alex zijn zwarte stiefbroer Claude, die een waterhoofd heeft, ontmoet in een Zwarte Piet outfit. In ‘Schaakmat in Chimbote' wordt een geluidsman in Peru door zijn geliefde misbruikt voor een misdaad. En ‘Ghost killers’ gaat over broederliefde tijdens de oorlog in Syrië.
Ik kan evenmin slapen met gesloten ramen. Als gevolg daarvan is de visgeur vannacht in mijn huid gedrongen. Toen ik mezelf vanochtend in de spiegel bekeek had ik de blik van een dode zwaardvis.
De auteur belicht in de tien verhalen totaal verschillende sociale thema’s. Hij schuwt geen onderwerp: moffen, seks, eenzaamheid, mishandelingen en corruptie is nog maar een greep uit alles dat in dit boek aan bod komt. Aan de hand van de verschillende verhalen toont de auteur de verschillende duistere kanten aan van de liefde. Hij beschrijft alles, ook de wreedheden, expliciet en in klare taal. Dat doet hij op een bijzonder expliciete manier, iets wat je als lezer wel moet liggen.
Het is bijzonder om ‘Schaduwliefde’ te lezen, vooral wanneer je nog nooit iets van Van Laerhoven hebt gelezen. Toch grepen de verhalen ons niet. Hiervoor is Schaduwliefde bij tijd en wijlen te vaag, anderen te kwetsend en weer anderen akelig grof. Zoals gezegd, dit moet je liggen. De stijl die de auteur hierbij hanteert sprak helaas niet aan. Wellicht een volgende keer!
Schrijf jouw recensie!