Hartman, Corine - Een duister pad

Super Admin

0

Faye woont bij haar vader Julius van Laar op landgoed Groot Loenen maar is tevens ook patiënt. Faye heeft volgens de diagnose een borderline persoonlijkheidsstoornis, dit waarschijnlijk als gevolg van een traumatische gebeurtenis uit haar jeugd. Ze loopt, net als haar medebewoners rond met een rugzakje. Een van haar hobby’s is het maken van puzzels die in een tijdschrift worden opgenomen. In deze kleine besloten gemeenschap van mensen die lijden aan een stoornis of fysieke afwijking, krijgt ze therapie van Marianne Geus, onder supervisie van Julius van Laar, vader, psychiater en beheerder van de kliniek. Wanneer voormalig soapactrice Emilie Buijs aan de groep wordt toegevoegd, zoekt Faye toenadering tot haar en vertrouwt Emilie haar confidentiële informatie toe. De vrouw is overtuigd dat ze voor haar leven moet vrezen omdat ze niet gelooft dat haar vriend, Steven Martens, door zelfmoord om het leven is gekomen. Ze weet zeker dat hij om het leven is gebracht omdat hij een boek schreef over de gevolgen van het gebruik van antidepressiva. Als Emilie plotseling spoorloos is verdwenen, wordt de politie ingeschakeld en is Faye de belangrijkste informant voor rechercheur Simon te Bresser.

Die ene, dodelijke klap. Slaan om te doden. Terwijl hij al min of meer uitgeschakeld was, ik kan er niks aan doen, ik heb er geen spijt van. Geen greintje. Dat is werkelijkheid. En wat ik daarbij voel: tevredenheid

In Een duister pad van Corine Hartman bewandelen de lezers een weg waarin mensen met een stoornis door deskundigen worden behandeld, echter wel vanuit een totaal verschillende visie. Julius van Laar heeft gebruik van antidepressiva in Groot Loenen volledig afgezworen terwijl Thérèse Derwig in haar kliniek The Sun deze medicatie promoot. Bekend is dat de farmaceutische industrie grootverdieners zijn met deze producten. In haar zoektocht naar de verdwenen Emilie stuit Faye onverwacht op informatie die voor haar persoonlijk van groot belang is. Die resulteert in een kennismaking met KOPP-kinderen, voor buitenstaanders nauwelijks bekend; Kinderen van Ouders met Psychische Problemen. Waarbij vervolgens de vraag ‘Nature’ of ‘Nurture’ interessant wordt. ‘Nature’ staat voor alle eigenschappen van het individu die zijn bepaald door aanleg, bijvoorbeeld het genetisch materiaal. En het woord ‘Nurture’ voor alle eigenschappen die zijn bepaald door opvoeding, voornamelijk door de leefomgeving.

Hartman heeft met dit verhaal haar lezers, zoals ze meestal doet, een inkijkje gegeven in een specifieke probleemgroep als onderdeel van de samenleving. Zowel de symptomen als de gevolgen komen goed tot uiting wat alleen maar tot meer begrip kan leiden bij omstanders. De auteur verdient een compliment voor de wijze waarop ze is geslaagd om vanuit het perspectief van de aan een stoornis lijdende Faye, haar leven en denkwijze te verwoorden. Het maakt een groot verschil of je over, of als een persoon met een stoornis schrijft. Hartman maakt dat verschil meer dan duidelijk. Daarmee wordt het overbodig om over onderdelen als goed beschreven personages, intrigerende verhaallijn, plotwendingen, verrassingen en spanning en harde scenes nog iets te vertellen. Dat zijn onderdelen waarbij, zo leert het lezen van haar eerder werk, wel goed zit. Een uitzondering geldt hier wel voor de intonaties van het gesproken woord die de dialogen zo sprekend en kleurrijk maken dat toelichting over stemming en humeur volledig overbodig is. Die combinatie van woord en toon vertellen genoeg, zo niet alles.

Samengevat is Een duister pad een aanrader voor iedereen die van een inhoudelijk goed verhaal houdt, spanning adoreert en natuurlijk fan is of wordt van Corine Hartman. Waarin Faye van Laar een intrigerend hoofdpersonage is die je meteen in je hart sluit. Corine Hartman heeft met haar vijfdelige succesvolle en unieke serie rond Jessica Haider met veel overtuiging haar naam definitief gevestigd in het thrillergenre. Daarvoor schreef ze onder meer de Nelleke de Winter- en de IJssel-trilogie, twee boeken met Tomas Ross, en bouwde zo in relatief korte tijd een imposant oeuvre op. Met Een duister pad slaat Hartman wederom een nieuw richting in met de 32-jarige protagonist Faye van Laar als meest opmerkelijk personage (lees hier onze andere recensies).