Denny Malone is als politieagent dé koning van New York. Hij houdt de regie strak in handen en boezemt zelfs de grootste criminelen angst in. Dat dit niet volgens de letter van de wet gaat moge duidelijk zijn. Wil je volgens de regels spelen, dan redt je het niet in het New York van Malone.
Auteur Don Winslow heeft nogal wat landen in de wereld gezien. Hij studeerde journalistiek, werd manager van een theater en was privédetective. Totdat hij fulltime auteur werd.
Op covers van boeken duikelen de positieve recensies en geluiden van mede-auteurs vaak over zich heen. De superlatieven liegen er ook niet om als het om Don Winslow gaat. Van een goede politiethriller wordt menig lezer gelukkig en dus moet Lek wel een must zijn, als je de kritieken mag geloven.
Rauw, puur, beangstigend en ronduit gruwelijk als het echt zo gaat. Zomaar wat kreten die op Lek van toepassing zijn. Wat een keiharde thriller schreef Winslow. Denny Malone is alles wat je niet hoopt dat een agent is, maar krijgt het wel voor elkaar dat in de gangsterwereld van New York niemand al te veel durft uit te halen. Je wil namelijk niet Malone op je pad krijgen. Een dealtje hier, de verkeerde kant opkijken daar en als het moet ernstig etnisch profileren. Malone doet het allemaal. En het zijn slechts kruimels zo blijkt wanneer je verder leest.
Lek is alles wat de cover zegt dat het is en meer. Met verbazing lees je het ene corruptie schandaal na het andere en het wachten is tot Malone tegen de lamp loopt. Die heeft zich echter zo ingedekt en hoge piefen meegesleurd dat zijn hachje gered lijkt, al lijkt het net zich toch echt om Malone te spannen. En dan moet hij doen waar Malone een godsgruwelijke hekel aan heeft; de boel verraden. Malone wordt een rat, een verrader, een paria binnen het politiekorps en toch kan niemand zonder Malone...
Lek is een geweldige politiethriller met een rauw randje waar de lezer zich urenlang mee zal vermaken. De scheidslijn tussen goed en kwaad is niet zo duidelijk in de wereld van politieman Malone...
Auteur Don Winslow heeft nogal wat landen in de wereld gezien. Hij studeerde journalistiek, werd manager van een theater en was privédetective. Totdat hij fulltime auteur werd.
Op covers van boeken duikelen de positieve recensies en geluiden van mede-auteurs vaak over zich heen. De superlatieven liegen er ook niet om als het om Don Winslow gaat. Zo zegt Stephen King. Ook is het een volgens de New York Times.
Van een goede politiethriller wordt menig lezer gelukkig en dus moet Lek wel een must zijn, als je de kritieken mag geloven.
Rauw, puur, beangstigend en ronduit gruwelijk als het echt zo gaat. Zomaar wat kreten die op Lek van toepassing zijn. Wat een keiharde thriller schreef Winslow. Denny Malone is alles wat je niet hoopt dat een agent is, maar krijgt het wel voor elkaar dat in de gangsterwereld van New York niemand al te veel durft uit te halen. Je wil namelijk niet Malone op je pad krijgen. Een dealtje hier, de verkeerde kant opkijken daar en als het moet ernstig etnisch profileren. Malone doet het allemaal. En het zijn slechts kruimels zo blijkt wanneer je verder leest.
Lek is alles wat de cover zegt dat het is en meer. Met verbazing lees je het ene corruptie schandaal na het andere en het wachten is tot Malone tegen de lamp loopt. Die heeft zich echter zo ingedekt en hoge piefen meegesleurd dat zijn hachje gered lijkt, al lijkt het net zich toch echt om Malone te spannen. En dan moet hij doen waar Malone een godsgruwelijke hekel aan heeft; de boel verraden. Malone wordt een rat, een verrader, een paria binnen het politiekorps en toch kan niemand zonder Malone...
Lek is een geweldige politiethriller met een rauw randje waar de lezer zich urenlang mee zal vermaken. De scheidslijn tussen goed en kwaad is niet zo duidelijk in de wereld van politieman Malone...