Archeoloog Danny de Vries stuit in zijn vakantie op het mysterie van de hunebed. Gefascineerd door zijn ontdekking op vakantie gaat Danny op zoek naar de waarheid. Wat hebben het hunebed, Vincent van Gogh en de Drentse predikant dominee Johan Picardt met elkaar te maken?
Danny de Vries is een archeoloog met een gezin. Helemaal lekker loopt zijn privéleven niet, de chemie tussen zijn vrouw en Danny lijkt verdwenen. Zeker omdat Danny in het diepste geheim een affaire heeft. In een geprikkeld privéleven stuit hij tijdens zijn vakantie op iets mysterieus rond een hunebed. Het laat Danny niet los. Beetje bij beetje probeert hij te ontdekken wat hij heeft gevonden. Het brengt hem tot Johan Picardt, maar ook tot Vincent van Gogh. Heeft de schilder een schilderij gemaakt dat nog nooit ontdekt of gezien is? Via Van Gogh en Picardt blijkt het mysterie zich zelfs uit te strekken tot het Vaticaan. En als er bij het Vaticaan mysteries zijn dan weet je.... Dit kon wel eens heel erg groot zijn.
De Nederlandse thrillerauteur Edward Petrovics heeft maar liefst zeven jaar aan zijn debuut De Huns gewerkt. Hij is geboren in Noordwijk, maar woont sinds 2003 in Zwinderen. Hij heeft iets met de magische Drentse hunebedden en deze moesten dan ook wel het decor zijn van zijn debuutthriller.
Dat er enorm veel werk is gemaakt van De Huns kun je absoluut lezen. Petrovics beschrijft zaken waar echt diepgaande research voor gedaan moet zijn. Ook heeft hij geprobeerd een interessant en mysterieus hoofdpersonage te creëren. Dit is in grote lijnen gelukt, maar Danny de Vries en zijn privéproblemen blijven nog net wat te oppervlakkig. Daarnaast lijkt het Danny soms nauwelijks iets te doen wat er voor heftigs zijn kant op komt.
In de Huns volg je verschillende lijnen. Je neemt een vlucht in het verre verleden (tot het jaar 5000 voor Christus) en bent niet veel later weer in het heden. Wat dit alles met elkaar gemeen heeft (naast uiteraard het hunebed) is soms lastig te ontwaren. Ook is het tamelijk bizar dat je tijdens het lezen zo ineens Vincent van Gogh als lezer bent. Het maakt van de Huns een thriller die net niet lekker van de grond wil komen. Aardig in zijn opzet, prima in de details, interessant qua formule maar De Huns wil het net niet tot een sterke thriller verworden. Je proeft absoluut de liefde van Petrovics in zijn boek en zou graag willen dat dit ook zorgt voor een thriller die richting een klasbak als Dan Brown gaat. Toch is dit -voor nu- net een trede te hoog, zeker ook door een nogal onbevredigend einde.
Wie de geschiedenis in wil gaan omtrent Van Gogh, Picardt, de hunebedden en het Vaticaan kan zeker wel enigszins zijn ei kwijt. Maar het mysterie an sich komt niet volledig uit de verf. Jammer zeker als je weet hoeveel tijd en aandacht Petrovics heeft gestoken in zijn debuut. Wellicht een opstap naar een volgend boek?
Danny de Vries is een archeoloog met een gezin. Helemaal lekker loopt zijn privéleven niet, de chemie tussen zijn vrouw en Danny lijkt verdwenen. Zeker omdat Danny in het diepste geheim een affaire heeft. In een geprikkeld privéleven stuit hij tijdens zijn vakantie op iets mysterieus rond een hunebed. Het laat Danny niet los. Beetje bij beetje probeert hij te ontdekken wat hij heeft gevonden. Het brengt hem tot Johan Picardt, maar ook tot Vincent van Gogh. Heeft de schilder een schilderij gemaakt dat nog nooit ontdekt of gezien is? Via Van Gogh en Picardt blijkt het mysterie zich zelfs uit te strekken tot het Vaticaan. En als er bij het Vaticaan mysteries zijn dan weet je.... Dit kon wel eens heel erg groot zijn.
De Nederlandse thrillerauteur Edward Petrovics heeft maar liefst zeven jaar aan zijn debuut De Huns gewerkt. Hij is geboren in Noordwijk, maar woont sinds 2003 in Zwinderen. Hij heeft iets met de magische Drentse hunebedden en deze moesten dan ook wel het decor zijn van zijn debuutthriller.
Dat er enorm veel werk is gemaakt van De Huns kun je absoluut lezen. Petrovics beschrijft zaken waar echt diepgaande research voor gedaan moet zijn. Ook heeft hij geprobeerd een interessant en mysterieus hoofdpersonage te creëren. Dit is in grote lijnen gelukt, maar Danny de Vries en zijn privéproblemen blijven nog net wat te oppervlakkig. Daarnaast lijkt het Danny soms nauwelijks iets te doen wat er voor heftigs zijn kant op komt.
In de Huns volg je verschillende lijnen. Je neemt een vlucht in het verre verleden (tot het jaar 5000 voor Christus) en bent niet veel later weer in het heden. Wat dit alles met elkaar gemeen heeft (naast uiteraard het hunebed) is soms lastig te ontwaren. Ook is het tamelijk bizar dat je tijdens het lezen zo ineens Vincent van Gogh als lezer bent. Het maakt van de Huns een thriller die net niet lekker van de grond wil komen. Aardig in zijn opzet, prima in de details, interessant qua formule maar De Huns wil het net niet tot een sterke thriller verworden. Je proeft absoluut de liefde van Petrovics in zijn boek en zou graag willen dat dit ook zorgt voor een thriller die richting een klasbak als Dan Brown gaat. Toch is dit -voor nu- net een trede te hoog, zeker ook door een nogal onbevredigend einde.
Wie de geschiedenis in wil gaan omtrent Van Gogh, Picardt, de hunebedden en het Vaticaan kan zeker wel enigszins zijn ei kwijt. Maar het mysterie an sich komt niet volledig uit de verf. Jammer zeker als je weet hoeveel tijd en aandacht Petrovics heeft gestoken in zijn debuut. Wellicht een opstap naar een volgend boek?
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Danny de Vries is een archeoloog met een gezin. Helemaal lekker loopt zijn privéleven niet, de chemie tussen zijn vrouw en Danny lijkt verdwenen. Zeker omdat Danny in het diepste geheim een affaire heeft. In een geprikkeld privéleven stuit hij tijdens zijn vakantie op iets mysterieus rond een hunebed. Het laat Danny niet los. Beetje bij beetje probeert hij te ontdekken wat hij heeft gevonden. Het brengt hem tot Johan Picardt, maar ook tot Vincent van Gogh. Heeft de schilder een schilderij gemaakt dat nog nooit ontdekt of gezien is? Via Van Gogh en Picardt blijkt het mysterie zich zelfs uit te strekken tot het Vaticaan. En als er bij het Vaticaan mysteries zijn dan weet je.... Dit kon wel eens heel erg groot zijn.
De Nederlandse thrillerauteur Edward Petrovics heeft maar liefst zeven jaar aan zijn debuut De Huns gewerkt. Hij is geboren in Noordwijk, maar woont sinds 2003 in Zwinderen. Hij heeft iets met de magische Drentse hunebedden en deze moesten dan ook wel het decor zijn van zijn debuutthriller.
Dat er enorm veel werk is gemaakt van De Huns kun je absoluut lezen. Petrovics beschrijft zaken waar echt diepgaande research voor gedaan moet zijn. Ook heeft hij geprobeerd een interessant en mysterieus hoofdpersonage te creëren. Dit is in grote lijnen gelukt, maar Danny de Vries en zijn privéproblemen blijven nog net wat te oppervlakkig. Daarnaast lijkt het Danny soms nauwelijks iets te doen wat er voor heftigs zijn kant op komt.
In de Huns volg je verschillende lijnen. Je neemt een vlucht in het verre verleden (tot het jaar 5000 voor Christus) en bent niet veel later weer in het heden. Wat dit alles met elkaar gemeen heeft (naast uiteraard het hunebed) is soms lastig te ontwaren. Ook is het tamelijk bizar dat je tijdens het lezen zo ineens Vincent van Gogh als lezer bent. Het maakt van de Huns een thriller die net niet lekker van de grond wil komen. Aardig in zijn opzet, prima in de details, interessant qua formule maar De Huns wil het net niet tot een sterke thriller verworden. Je proeft absoluut de liefde van Petrovics in zijn boek en zou graag willen dat dit ook zorgt voor een thriller die richting een klasbak als Dan Brown gaat. Toch is dit -voor nu- net een trede te hoog, zeker ook door een nogal onbevredigend einde.
Wie de geschiedenis in wil gaan omtrent Van Gogh, Picardt, de hunebedden en het Vaticaan kan zeker wel enigszins zijn ei kwijt. Maar het mysterie an sich komt niet volledig uit de verf. Jammer zeker als je weet hoeveel tijd en aandacht Petrovics heeft gestoken in zijn debuut. Wellicht een opstap naar een volgend boek?