De Friese schrijver Erik Betten (Leeuwarden, 1976) deed al menig maal een poging een thriller te schrijven. Maar elke keer bleef het bij een begin. Veelbelovend, volgens zijn omgeving. Hij moest eens doorzetten, zeiden ze. En dat deed Betten uiteindelijk. Het vergde discipline, zo is in een recent interview met het Friesch Dagblad te lezen. Het resulteerde in Quarantaine, zijn thrillerdebuut.

Homme Olivier is een rising star binnen de Haagse politiek. Zijn Friese roots geven hem een bijzondere charme mee. Zijn carrière is veelbelovend en hij behartigt in zijn werk vooral de belangen van de noordelingen. Want, zo vindt Olivier; er is een gapend maatschappelijk gat tussen het westen en noorden ontstaan en dat moet gedicht worden. Maar dan gebeurt er een ramp. Bij de gaswinning in het noorden van Groningen komt een bacterie mee omhoog die rampzalige gevolgen heeft voor de mensen die geïnfecteerd worden. Deze lopers veranderen in bloeddorstige wezens die het voorzien hebben op gezonde mensen.

De Haagse politiek besluit een kordon om het noorden te leggen. Met afsluitingen bij Kornwerderzand, het noorden van Overijssel en andere gebieden tot gevolg. De overlevenden doen het er alles aan uit de handen van de geïnfecteerden te blijven. De politiek weet niet wat ze ermee aan moeten en Homme Olivier besluit naar Friesland te reizen, om zijn vriendin te zoeken. Hij belandt in een omgeving waar geen veiligheid bestaat en komt in aanraking met mensen die er, ondanks de vooruitzichten, alles aan doen om te overleven...

Bovenstaande lijkt op een dystopische thriller van vaderlandse bodem. En dat is het ook, maar dat is slechts het topje van de ijsberg. Want Quarantaine is misschien nog wel meer een boek over de tegenstellingen die in de Nederlandse samenleving bestaan. Vooral die tussen de noordelingen en de westerlingen komen pijnlijk aan bod in Quarantaine. De culturen zijn verschillend en als daar geen begrip voor is, zo lezen we, leidt dat tot een onoverbrugbare (soms letterlijke) barrière. En die weet Erik Betten uiterst pijnlijk én heftig aan te stippen. De politiek neemt in Quarantaine, zonder stil te staan bij de gevolgen, uiterst verregaande besluiten. Zoals de quarantaine om het noorden heen én de handhaving ervan. Het leidt tot duizenden -onnodige?- slachtoffers en onbegrip bij de noordelingen.

Naast bovenstaande boodschap is Quarantaine ook gewoon een enorm spannende thriller. Op elke hoek van de straat ervaart de lezer spanning en onveiligheid en het komt, doordat het boek zich vooral in Friesland afspeelt, erg dichtbij. Het is niet het zuiden van Georgia dat wordt getroffen, maar ons eigen land. En dat maakt Quarantaine nog heftiger dan de al succesvolle en spannende tv-serie The Walking Dead van Fox. En dat is een groot compliment aan het adres van de in Dronrijp wonende Betten. Hij verloochent zijn eigen afkomst overigens nergens, want; de hoofdstukken die zich in het heitelân van Betten afspelen, zijn doorspekt met de Friese taal. En is dat lastig? Nee, want Fries is niet zo moeilijk te begrijpen als de westerlingen onder ons wellicht denken.

Een spannende dystopische thriller met meerdere maatschappelijke lagen die Betten pijnlijk aan de oppervlakte weet te brengen, dat is Quarantaine. Angstaanjagend heftig en realistisch en daardoor voor elke thrillerliefhebber een mustread. Erik Betten mei grutsk wêze, want dit boek zou weleens dé Nederlandse thrillersensatie van 2018 kunnen worden!