Achtervolgd door de dood is alweer het dertiende vertaalde boek met privédetective Varg Veum in de hoofdrol. De boeken worden geschreven door Gunnar Staalesen. Het is niet noodzakelijk om de voorgaande boeken gelezen te hebben, al kom je af en toe wel wat verwijzingen tegen. Die houden je echter niet tegen in het lezen van dit boek.
Varg Veum ziet tijdens een busrit dat twee medepassagiers opgehaald worden door een jongen met een kampeerbus. Later verneemt hij dat deze jongen vermist wordt. Nieuwsgierig als hij is besluit hij een kijkje te gaan nemen. Al gauw bevindt hij zich in een web wat verwevingen naar alle kanten heeft. Hij krijgt te maken met de milieubeweging en de vervuilende zalmindustrie waar macht een grote rol speelt. Dit alles speelt zich af in een zeer klein Noors dorpje gelegen, in een dal aan een prachtig fjord.
Voor wie dit het eerste boek is wat gelezen wordt in deze reeks leren we Varg Veum kennen als een onderkoelde, wat oudere detective, die alles al wel meegemaakt heeft maar gezegend is met een scherpe geest en onderkoelde humor. Hij gaat op pad om het mysterie van de verdwijning op te lossen. Dit werd hem gevraagd door de moeder van de jongen, ook een van de mensen die veel geheimen van Solvik, het dorpje, met zich mee draagt.
Tijdens deze zoektocht speelt ook nog de dood van de vriend van de moeder, nu twee jaar geleden, een rol. Gaandeweg Achtervolgd door de dood komen er steeds meer lijken bovendrijven. Soms zelfs letterlijk. Varg Veum moet een modus operandi zien te vinden waarin hij zowel zijn eigen onderzoek kan doen en de politie niet voor de voeten loopt.
Hoewel de plot goed in elkaar steekt komt het verhaal zelden een versnelling hoger. Achtervolgd door de dood blijft in hetzelfde tempo doorgaan. Dat is jammer, want op enig moment wil je wat meer. Het lijkt ook wel of de schrijver er zelf ook een beetje klaar mee was, want het einde voelt afgeraffeld aan. Het lijkt haast of hij vast zat en er met een knal uit wilde gaan.
Naarmate Achtervolgd door de dood vordert krijg je wel steeds meer mee over de karakters en daardoor beginnen deze meer te leven. Er wordt wel wat van de lezer gevraagd want het aantal karakters neemt soms snel toe. En aangezien er nogal wat verbindingen tussen de diverse personagers lopen is het af en toe lastig om de ‘wie is wie’ te bepalen.
Varg Veum daarentegen staat boven alles en je merkt dat hij de rode draad is in de serie. En dat kan hij nog wel een tijdje blijven, want zijn karakter spreekt nog steeds tot de verbeelding.
Achtervolgd door de dood wordt gedragen door de steengoede Varg Veum, maar kan soms wat voortkabbelend aanvoelen.
