Damen & Vandermeeren - Bodemloos

Super Admin

0

Rusteloos, Bodemloos, Meedogenloos, het zijn ‘gewoon’ drie titels van boeken waar er inmiddels twee van zijn verschenen. Als je naar de namen van het auteursduo kijkt kan de kwalificatie ‘gewoon’ als snel worden geschrapt. Damen & Vandermeeren is door de lezers omarmd na het verschijnen van hun gezamenlijk debuut Rusteloos (lees onze ****-recensie hier). Ze hebben een ding gemeen, in Vlaanderen zijn ze beide in hun eigen discipline vooraanstaand. Walter Damen bouwde als strafpleiter met Damen & Partners een kantoor uit waarbinnen ook specialisatie van andere rechtsgebieden dan het strafrecht bereikt kan worden. Voor Hilde Vandermeeren in 2006 fulltime auteur werd, had ze al tientallen kinderboeken geschreven en een carrière als docent in het secundair onderwijs achter de rug. Na het lezen van het eerste deel van de serie rond de jonge en pas afgestudeerde advocaat Kim Hartogs, is de conclusie snel gemaakt; het samenbrengen van beider talenten is in meerdere opzichten een win-win-situatie. Op naar het tweede deel; Bodemloos.

Kirsten Hartogs is na de dood van haar vader in het land gaan wonen waar hij onverwachts door een auto-ongeluk bij is overleden; Portugal. Ze is in dienst bij het prestigieuze advocatenkantoor Fontes & Associades en heeft inmiddels ervaren dat de cultuur binnen de organisatie niet alleen competitief is maar dat ze niet al haar collega’s blindelings kan vertrouwen. Als in Lissabon kort na elkaar twee soortgelijke moorden plaatsvinden en als dader Alex Borbosa wordt gearresteerd, geeft Kirsten te kennen heel graag de verdediging van Borbosa op zich te nemen. Antonio Fontes probeert haar vol overtuiging van dat plan af te brengen en als hij uiteindelijk dreigt dat haar keuze de werkzaamheden op het advocatenkantoor gaat beëindigen, is voor Kirsten haar beslissing duidelijk. Ambitieus en doortastend als ze is, start ze een eigen kantoor en zoekt contact met haar eerste ‘eigen’ cliënt, de van tweevoudige moord verdachte Alex Borbosa.

++ ‘Een oudere man herkende hem en deed de deur naar de trappenhal voor hem open. Hij rende naar boven met, twee, drie treden tegelijk. Buiten adem kwam hij op de tweede verdieping aan. De deur van het appartement stond open’ ++

Was het eerste deel (Rusteloos) een verademing om te lezen, Bodemloos is daar een veelvoud van. De ambitieuze en naar gerechtigheid-voor-iedereen strevende Kirsten Hartogs geeft met haar besluit een flinke wending aan haar leven. Al vrij snel realiseert ze zich in een slangenkuil rond te lopen waarin het gevaar met het uur toeneemt. Damen & Vandermeeren hebben van hun protagonist duidelijk werk gemaakt. De jonge advocate is uitgegroeid naar een zelfbewuste dame die weet wat ze wil en zich niet van haar plannen laat afbrengen. In relatief korte tijd raakt ze verwikkeld in meerdere zaken die allen hun eigen problematiek en dynamiek kennen maar een gemeenschappelijk emotie voortbrengen; gevaar!

Damen en Vandermeeren vullen elkaar naadloos aan. In een emotie-beladen tweede deel waarin meerdere verhaallijnen zijn opgezet en zich gaan ontwikkelen, voelen beiden zich als een vis in het water. Voorzien van veel raffinement ontwikkelt zich een zeer interessant plot waarin onverwachte wendingen de nieuwsgierigheid van de lezers alleen maar laat toenemen. Het psychologische aspect waarin steeds dieper in de geest van enkele personages wordt doorgedrongen is schrijfmaatwerk van de bovenste plank. Geen letter te veel, ieder woord treft doel, het bewijst des te meer dat beide talenten het beste uit zichzelf weten te halen. Het is een detail maar wel belangrijk genoeg om te noemen, in de flow van het verhaal wordt de herkomst van Kirsten uit het Vlaamse Ramskapelle niet vergeten. De snelheid wordt gecreëerd door de veelheid aan secundaire verhaallijnen waarin veel ontwikkelingen plaatsvinden die gezamenlijk een brede basis leggen. Razendsnel stapelen zich vanuit meerdere invalshoeken en perspectief nieuwe en langer bestaande problemen op die ongemerkt infiltreren in de primaire verhaallijn. Alles past! Dit hoge kwaliteitsniveau is zeker en vast het resultaat van de som der individuele kwaliteiten dat los van elkaar nauwelijks te evenaren zal zijn dus: don’t chance a winning team….