De zaak tegen Alex Cross
De zaak tegen Alex Cross
James Patterson is één van de meest bekende en best verdienende thrillerschrijvers van de wereld en behoeft eigenlijk geen introductie. In 1976 won hij met zijn debuut meteen de Edgar Allen Poe Award en sindsdien heeft hij niet stilgezeten. Zijn meest bekende reeksen zijn die rondom Alex Cross en The Women’s Murder Club. Deze boeken zijn ook in Nederland erg populair. Dat blijkt wel uit het feit dat De zaak tegen Alex Cross alweer het 25e (!) deel uit de Alex Cross-serie is. De Alex Cross boeken schrijft Patterson solo, maar hij staat ook bekend om zijn samenwerkingen met andere auteurs. Zo verschijnt in juni zijn nieuwe thriller die hij samen met niemand minder dan oud-president Bill Clinton heeft geschreven.
In De zaak tegen Alex Cross zit Alex in een lastig parket: hij is geschorst bij de politie en er loopt een rechtszaak tegen hem omdat hij ervan wordt verdacht dat hij één van de handlangers van zijn aartsvijand Soneji heeft doodgeschoten. De aanklager wil hem als voorbeeld stellen voor het vele politiegeweld in Amerika. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en ondanks zijn schorsing gaat Alex, samen met zijn partner John Sampson, op onderzoek uit als er een aantal jonge vrouwen worden vermist.
De boeken rondom Alex Cross zijn als een warm bad: Cross is een sympathiek karakter en zeker als je alle delen hebt gelezen is Cross als het ware een deel van je leven geworden. Je hebt zijn hoogte- en dieptepunten meegemaakt, zijn verdriet en zijn geluk, je hebt hem ouder “zien” worden, kortom: je hebt met hem meegeleefd. Desondanks is dit boek ook prima te lezen als je de eerdere delen niet gelezen hebt. Zo worden de gebeurtenissen die ertoe hebben geleid dat Cross wordt aangeklaagd door Patterson duidelijk samengevat.
Naast de hoofdverhaallijn die de rechtszaak tegen Cross beslaat zijn er ook nog een aantal andere, kleinere verhaallijnen. Uiteraard de zaak rondom de verdwenen meisjes, maar ook de beslommeringen van Cross’ partner John Sampson en de hardloopperikelen van de dochter van Cross. Deze lijntjes komen niet allemaal even goed uit de verf en voegen ook niet allemaal iets toe aan het verhaal. Wel komen alle lijntjes uiteindelijk mooi bij elkaar.
Zonder al te veel weg te kunnen geven is een minpunt dat sommige gebeurtenissen in dit boek de geloofwaardigheid wel enigszins te boven gaan. Dat zorgde zo nu en dan voor ergernissen tijdens het lezen.
Uiteraard zijn de karakteristieke korte hoofdstukken ook weer aanwezig. Het boek is onderhoudend, met veel vaart geschreven en best spannend. Ik kijk alweer uit naar het volgende deel met Alex Cross, dat eind dit jaar in het Engels zal verschijnen. Hopelijk volgt de Nederlandse vertaling niet lang daarna.
Schrijf jouw recensie!