Jasper de Witt is een pseudoniem van een Amerikaanse journalist. De angstverzamelaar is zijn eerste thriller en werd een Library Journal Best Debut Novel. Wie de achterkaft leest, ontkomt niet aan een vergelijking met Stephen King. Maar dat zou oneerlijk zijn; DeWitt start immers net.

De jonge psychiater Parker besluit het roer om te gooien en gaat aan de slag in een armoedig door de staat psychiatrisch ziekenhuis. Hij is ambitieus en wil de wereld verbeteren. Als hij hoort over een onbehandelbare patiënt, weet hij; deze casus is voor mij. Had hij dat maar niet gedaan…

Want ‘Joe’, zoals de patiënt heet, heeft al meerdere artsen krankzinnig gemaakt. Zo erg zelfs, dat er zelfmoorden volgden. Parker gaat met hem aan de slag en besluit tien jaar later zijn memoires te publiceren.

DeWit heeft met De angstverzamelaar een relatief dunne thriller geschreven. Dit boek van ruim 200 pagina’s is het best te typeren als een bovennatuurlijke thriller. En inderdaad, dat past in het rijtje van King. We laten de vergelijking verder echter voor wat het is; het is immers een debuut. De filmrechten zijn inmiddels verkocht en het boek werd in meerdere talen vertaald.

De auteur heeft ervoor gekozen De angstverzamelaar te schrijven vanuit het idee dat het een verzameling blogposts omvat. En dat is fijn, want dit klinkt door in de natuurlijke manier van vertellen. Het voelt allemaal heel toegankelijk en past daardoor als ‘post’ op internet. Voordeel hiervan is ook dat elk hoofdstuk een goede start en eind heeft, en met wisselende lengtes houdt DeWitt je aandacht uitstekend vast.

Wat begint als een normale thriller, wordt langzaamaan een steeds duisterder verhaal. De lezer zal zich steeds afvragen; waar eindigt dit? Welke verklaring is er voor het gedrag van ‘Joe’ en de gevolgen ervan? Doordat Parker als psychiater het verhaal ‘vertelt’, is het voor de lezer lang ongewis wat er staat te gebeuren. Je bent, met andere woorden, overgeleverd aan zijn nukken. Op ongeveer 2/3 van De angstverzamelaar denk je te weten hoe het zit, maar dan schakelt Jasper De Witt op en naar een ander genre. En daar komt het échte talent van de auteur naar voren.  Daar waar horrorelementen invloed op het verhaal krijgen, toont DeWitt zich een ware verteller. Dit zijn de hoofdstukken die het meest beklemmend zijn en die de lezer vastklampen als een monster onder het bed. Zelfs voor de meest nuchtere lezer zal tijdens die hoofdstukken de grens tussen natuurlijk en bovennatuurlijk langzaamaan verdwijnen, totdat het één geheel is.

Ondanks de complimenten, is het verhaal soms nog wat te 'duidelijk' om helemaal te verrassen. Voor de doorgewinterde lezer zit er -behalve de horrorelementen- wellicht te weinig verrassends in. Daar laat het zich gelden dat DeWitt nog een debutant is, en het klappen van de zweep van een topthriller nog beter moet leren beheersen. Maar, we hebben er alle vertrouwen in dat dit uiteindelijk goed komt. De angstverzamelaar is namelijk een sterk debuut, en een beangstigend verhaal waarin de grens tussen waar en onwaar moeiteloos vervaagt. Kijk vanavond voor de zekerheid nog maar even in je kledingkast. Brrrr…!