“Het lijkt een Russisch bedrijf te zijn, maar helemaal duidelijk wordt het niet, want de bv-structuur heeft meer vertakkingen dan de spoorweg op Utrecht Centraal.”Aan de Amsterdamse Apollolaan heeft een gruwelijke moord plaatsgevonden. Een man hangt aan een touw in de woonkamer. Zijn keel is doorgesneden en hij is gemarteld. Zijn vrouw ligt dood op bed. Haar keel is ook doorgesneden en zij is ook gemarteld. In de kledingkast schuilt een jongen die getuige is geweest van deze slachting. In het hele huis wordt geen enkel spoor aangetroffen, alleen een mysterieuze boodschap op de spiegel in de badkamer.
“Wij hebben daar niemand die ons zou kunnen helpen en een verzoek indienen bij de overheid daar is even kansrijk als Nederland bij het WK voetbal.”Johan Andersen heeft een prettige schrijfstijl waarin zo nu en dan ook een vleugje humor doorschemert. Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van meerdere personages. Op deze wijze heeft hij de spanning zorgvuldig opgebouwd. Daarnaast heeft hij voldoende details in het verhaal verwerkt om ook de sfeer en omgeving waarin het verhaal zich afspeelt vorm te geven. De plot is zeker origineel, maar wij hadden toch sterk het vermoeden dat Andersen gaande weg de ontwikkeling van het verhaal twee opties open heeft gehouden. Aan de ene zijde speelt drugssmokkel en mensenhandel een rol en aan de andere zijde wraak. Naar onze mening was de plot sterker geweest als Andersen volledig had ingezet op één van deze opties. De combinaties van deze opties komt de spanning niet ten goede maar zorgt juist voor enige verwarring.
Schrijf jouw recensie!