Honger
Honger
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
Na een succesvol debuut in de Verenigde Staten maakt Johanna van Veen nu haar opwachting in Nederland met Honger, een duistere en beklemmende horrorthriller met een verhaal dat zowel afschrikt als ontroert. Op het eerste gezicht lijkt het boek te draaien om een mysterieus veenlijk en de gruwelijke gevolgen van een hersenkoorts. Maar wie dieper leest, ontdekt dat het hart van het verhaal de onbreekbare band is tussen twee zussen.
Centraal in het verhaal staan de tweelingzussen Sarah en Lucy. Na een gezamenlijke jeugd met trauma’s, waaronder de opname van een geliefde tante in een gesticht, zijn hun levens meer uit elkaar gegroeid. Sarah is getrouwd en woont op een groot landgoed, Lucy werkt als gezelschapsdame bij de op leeftijd zijnde mevrouw van Dijk. Brieven houden hen verbonden. Wanneer het met Sarah niet goed blijkt te gaan, reist Lucy af naar het landgoed waar haar zus woont en treft haar zus in een verontrustende toestand aan: uitgeput, verwilderd, bijna dierlijk, en lijkt bezeten door iets dat haar van binnenuit uitholt. Is het de hersenkoorts die haar verteert, of de duistere invloed van het veenlijk dat onlangs op hun land werd opgegraven? Hoe dan ook, Lucy is vastbesloten haar zus te redden en te voorkomen dat zij net als hun tante wordt opgenomen.
Tot zo ver klinkt het als een meeslepend verhaal over de goede band en strubbelingen van twee zussen. Maar het verhaal dat zich ontvouwt is meer dan een psychologische strijd – het is horror. Een onbekende entiteit lijkt bezit van Sarah te hebben genomen, haar hongerig gemaakt naar vlees en bloed. Letterlijk. Wat volgt zijn scènes die huivering opwekken en de maag op de proef stellen. Heftig voor een doorsnee thriller lezer, maar een genot voor liefhebbers van het horrorgenre die niet terugdeinzen voor het groteske.
De vertelvorm is dynamisch: brieven, dagboekfragmenten en nieuwsberichten wisselen de hoofdstukken af en geven het verhaal een gelaagde structuur. Van Veen weet de sfeer van de 19e eeuw goed op te roepen met details als paard en wagen, bedienden en stijve aanspreekvormen. Los van de huiveringwekkende scenes is vooral de relatie tussen Sarah en Lucy goed uitgewerkt. Die is rauw en intens. Lucy is een personage waarin je je gemakkelijk verplaatst. Haar innerlijke strijd is voelbaar en aangrijpend. Ze ziet het monster in Sarah, maar weigert haar los te laten. Ze vecht, liegt en verzwijgt, alles om hun band in stand te houden. En dat maakt het verhaal niet alleen griezelig, maar ook schrijnend menselijk.
Naast de hoofdplot is de zoektocht naar de identiteit van het veenlijk een subplot die het verhaal extra diepte geeft. Beide lijnen versterken elkaar, zorgen voor vaart en afwisseling, en houden je als lezer geboeid.
Samengevat is Honger geen thriller die je ‘even’ leest. Het is een rauwe leeservaring met lugubere, zintuigelijke scenes met veel bloed. Niet geschikt voor de gevoelige lezer, maar een absolute aanrader voor fans van Stephen King, Thomas Olde Heuvelt en ijzingwekkende gothic fiction. Johanna van Veen heeft haar plek in het horrorlandschap dan ook verdiend.
Mijn naam is Linda de Groot, getrouwd en moeder van twee dochters.
Naast mijn werk als managementassistent, ben ik in mijn vrije tijd graag creatief bezig. Ik houd van fotografie, leuke dingen doen met vrienden of familie, fietsen en natuurlijk lezen. Om mijn liefde voor lezen met anderen te kunnen delen, beheer ik een eigen ruilbieb.
Waar ik vroeger vooral dezelfde soort boeken las, word ik door het aanbod in mijn ruilbieb regelmatig verrast met boeken van schrijvers die ik eerder nog niet kende. In de snelle, en grotendeels digitale wereld waarin wij leven, is er voor mij niets lekkerder dan een papieren boek in handen hebben. Eerst het bekijken van de cover, om mij vervolgens te verliezen in het verhaal.
Schrijf jouw recensie!