Het door de voormalige Amsterdamse hoofdcommissaris Joop van Riessen uitgewerkte idee dat hij heeft opgetekend in zijn laatst verschenen boek Staatsgeheim, moet maar nooit werkelijkheid worden. En dat heeft niets te maken met de kwaliteit van het verhaal maar alles met de inhoud. Deze negende Anne Kramer-thriller krijgt van hem een behoorlijk internationaal tintje met de weerslag in de Nederlandse hoofdstad. Wat is er aan de hand?

Het Amsterdamse korps onder leiding van commissaris en sectorhoofd van de Nationale Politie, Anne Kramer heeft met rechercheur Chris Moorthaemer een probleem binnen haar gelederen. De veel oudere rechercheur volgt ongezien agente Fatima Moussada in haar doen en laten. Dat volgen wordt zo intensief dat je haast van stalken kunt spreken en dat is niet toegestaan.
Op een van zijn volgtochten ziet hij Fatima bij het oversteken aangereden worden door een auto, waarna ze korte tijd later bij de bestuurder in de auto stapt en samen met hem wegrijdt. Moorthaemer vraagt zich af of Fatima, van Marokkaanse afkomst, wellicht in verkeerde kringen verblijft. Daarnaast wordt de 16-jarige Nadine Ausour tegen haar wil door haar ouders uitgehuwelijkt aan de puissant rijke Ibrahim Ben-Haddou. Ze verzet zich hevig maar is niet opgewassen tegen alle kracht. Beide meisjes hebben hun eigen doelen die ze nastreven maar ergens kruisen hun wegen elkaar en bundelen ze hun krachten.

Staatsgeheim is een internationaal getinte thriller waarbij Riessen gebruik maakt van de ontspoorde Marokkaanse jeugd. Met Brussel en Parijs als voorbeeld is het eenvoudig om dit beeld ook te projecteren op een stad als Amsterdam. Maar de auteur gaat hierin nog een stapje verder; stille krachten zijn bezig de macht over te gaan nemen in de hoofdstad. Een aantal veiligheidsdiensten spelen hierbij hun eigen rol en interessant maar ook risicovol is te aanschouwen hoe de eigengereidheid van diensten eerder het gevaar vergroten dan verkleinen. Natuurlijk beschikt Riessen hierbij vanuit zijn vorige functie over inside informatie en is het wellicht ietwat zwaar aangezet maar het geeft toch wel te denken.

Eerdere boeken van de auteur hebben al aangetoond dat met zijn schrijfkwaliteiten niets mis is. Het is dan voor hem ook maar een kleine stap om een uitstapje naar het buitenland te maken. Dat verdient waardering want anders blijft de functioneren van Anne Kramer een beetje een lokaal gebeuren en daar zijn al andere auteurs in Amsterdamse serieverhalen mee bezig. Met dit negende avontuur bewijst Riessen dat er nog volop avontuur zit in zijn verhalenreeks maar oppassen is het wel om niet te gemakkelijk bestaande maatschappelijke problemen als decor te nemen.