Kleine meisjes schrijven kleine dierenverhaaltjes voor zichzelf en andere kleine kindjes. Zo begon ongeveer 45 jaar geleden de schrijverscarrière van de in Utrecht geboren Karin Hazendonk. Haar leven is door de jaren heen best onderhevig geweest aan veranderingen maar een ding is niet weggevaagd, haar liefde voor het schrijven. Ze is een aantal probeersels verder en voelt zich bij haar nieuwe uitgever als in een warm bad. Dat is in ieder geval een van de vele voorwaarden waaraan voldaan moet zijn voor het maken van een ‘goed boek’. Lezend Nederland en Vlaanderen kan zich met Waanidee zelf overtuigen of de overstap naar een nieuwe uitgever ook een kwaliteitsstap voorwaarts in haar carrière tot gevolg heeft.
De 11-jarige Victor Bronckhorst is niet erg verdrietig als hij zijn ouders verliest ten gevolge van een auto-ongeluk. Het betekent voor hem dat hij voorgoed bij zijn grootouders kan wonen, waar hij het veel beter naar zijn zin heeft dan thuis. Met name zijn opa heeft een grote invloed op zijn ontwikkeling en Victor wordt volwassen, eigenaar van een internationale hotelketen en rijk, puissant rijk. Hij gaat in het imposante huis van zijn ouders wonen en werkt daar aan zijn taak die volgens overlevering van zijn opa, zijn absolute levensdoel moet worden. De narcistische en manipulatieve Victor heeft een dermate grote invloed gekregen op drie vooraf nauwkeurig geselecteerde personen en nodigt ze bij hem uit. Aan Keuning (chirurg), Argolis (politicus) en Vellinga (IT’er) ontvouwt hij zijn morbide plannen en alle drie hebben ze zo hun eigen mening maar geen durft hem uit te spreken of zijn medewerking aan de gastheer te weigeren. De Nederlandse bevolking blijft onwetend van hun toekomst maar een duivels plan gaat van start…
De verhaallijn van Waanidee is sterk van opzet en in de huidige tijd waarin moderne technologieën iedere dag nieuwe ontwikkelingen voortbrengen, uiterst realistisch. In de ogen van Victor is een hindernis zeker geen belemmering maar moet geneutraliseerd worden. Daarbij zijn de juiste personages onmisbaar en ook op dat vlak heeft Hazendonk haar beste beentje voortgezet. De inhoudelijke diversiteit tussen de karakters is groot maar laat onverlet dat de vier mannen in beginsel tot een homogeen team worden gesmeed. Net zoals de auteur haast het onmogelijke eist van haar personages, doet ze dat even makkelijk van haar lezers. Veelvuldige perspectiefwisselingen zijn niet voldoende, het verleden van een aantal personages is ook van belang voor het verhaal. Dus wordt er met regelmaat relevante informatie via flashbacks aan de primaire verhaallijn toegevoegd. In het begin lijkt dat wat rommelig over te komen maar vrij snel ontstaat er acceptatie bij het lezen. Dat is ook verklaarbaar want via deze beide invalshoeken komt een dikke stroom informatie beschikbaar die uiterst relevant is voor de ontwikkeling en snelheid van het verhaal.
Hazendonk laat op die manier niets aan het toeval over en regisseert met strakke hand en weet op exact het juiste moment het goede touwtje uit de wirwar te vinden en eraan te trekken. De spanning lijdt er bij dit geweld geen enkel moment onder. Nauwelijks op te merken zijn een aantal, in het verhaal gepositioneerde knooppunten, buiten direct zicht van de lezer waardoor vooraf onvoorspelbaar blijft of die fase of scene positief of negatief uit gaat pakken. Dat impliceert plotwendingen en een verhoging van het verrassingselement dat weer een uitnodigende uitwerking heeft op de drang om door te lezen. Enig puntje van kritiek is het ontbreken van de internationale opinie over het gedoe in Nederland. In deze hectische tijd met ultramoderne technologieën, op een zo belangrijke nationale gebeurtenis die zoals het verhaal ook vertelt, grote impact heeft, kan dat niet onopgemerkt blijven. In eerste instantie op nationaal niveau maar ook op de buurlanden maar toch zeker op de leden van de EU die het elkaar in de gaten houden bijna tot eerste levensbehoefte hebben verheven.
Dit alles samengevat is het eenvoudig te concluderen dat Hazendonk met Waanidee helemaal terug is en een verrassend lekker leesbaar, spannend en origineel verhaal aan lezend Nederland en Vlaanderen heeft toevertrouwd. Chapeau!
De 11-jarige Victor Bronckhorst is niet erg verdrietig als hij zijn ouders verliest ten gevolge van een auto-ongeluk. Het betekent voor hem dat hij voorgoed bij zijn grootouders kan wonen, waar hij het veel beter naar zijn zin heeft dan thuis. Met name zijn opa heeft een grote invloed op zijn ontwikkeling en Victor wordt volwassen, eigenaar van een internationale hotelketen en rijk, puissant rijk. Hij gaat in het imposante huis van zijn ouders wonen en werkt daar aan zijn taak die volgens overlevering van zijn opa, zijn absolute levensdoel moet worden. De narcistische en manipulatieve Victor heeft een dermate grote invloed gekregen op drie vooraf nauwkeurig geselecteerde personen en nodigt ze bij hem uit. Aan Keuning (chirurg), Argolis (politicus) en Vellinga (IT’er) ontvouwt hij zijn morbide plannen en alle drie hebben ze zo hun eigen mening maar geen durft hem uit te spreken of zijn medewerking aan de gastheer te weigeren. De Nederlandse bevolking blijft onwetend van hun toekomst maar een duivels plan gaat van start…
De verhaallijn van Waanidee is sterk van opzet en in de huidige tijd waarin moderne technologieën iedere dag nieuwe ontwikkelingen voortbrengen, uiterst realistisch. In de ogen van Victor is een hindernis zeker geen belemmering maar moet geneutraliseerd worden. Daarbij zijn de juiste personages onmisbaar en ook op dat vlak heeft Hazendonk haar beste beentje voortgezet. De inhoudelijke diversiteit tussen de karakters is groot maar laat onverlet dat de vier mannen in beginsel tot een homogeen team worden gesmeed. Net zoals de auteur haast het onmogelijke eist van haar personages, doet ze dat even makkelijk van haar lezers. Veelvuldige perspectiefwisselingen zijn niet voldoende, het verleden van een aantal personages is ook van belang voor het verhaal. Dus wordt er met regelmaat relevante informatie via flashbacks aan de primaire verhaallijn toegevoegd. In het begin lijkt dat wat rommelig over te komen maar vrij snel ontstaat er acceptatie bij het lezen. Dat is ook verklaarbaar want via deze beide invalshoeken komt een dikke stroom informatie beschikbaar die uiterst relevant is voor de ontwikkeling en snelheid van het verhaal.
Hazendonk laat op die manier niets aan het toeval over en regisseert met strakke hand en weet op exact het juiste moment het goede touwtje uit de wirwar te vinden en eraan te trekken. De spanning lijdt er bij dit geweld geen enkel moment onder. Nauwelijks op te merken zijn een aantal, in het verhaal gepositioneerde knooppunten, buiten direct zicht van de lezer waardoor vooraf onvoorspelbaar blijft of die fase of scene positief of negatief uit gaat pakken. Dat impliceert plotwendingen en een verhoging van het verrassingselement dat weer een uitnodigende uitwerking heeft op de drang om door te lezen. Enig puntje van kritiek is het ontbreken van de internationale opinie over het gedoe in Nederland. In deze hectische tijd met ultramoderne technologieën, op een zo belangrijke nationale gebeurtenis die zoals het verhaal ook vertelt, grote impact heeft, kan dat niet onopgemerkt blijven. In eerste instantie op nationaal niveau maar ook op de buurlanden maar toch zeker op de leden van de EU die het elkaar in de gaten houden bijna tot eerste levensbehoefte hebben verheven.
Dit alles samengevat is het eenvoudig te concluderen dat Hazendonk met Waanidee helemaal terug is en een verrassend lekker leesbaar, spannend en origineel verhaal aan lezend Nederland en Vlaanderen heeft toevertrouwd. Chapeau!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
De 11-jarige Victor Bronckhorst is niet erg verdrietig als hij zijn ouders verliest ten gevolge van een auto-ongeluk. Het betekent voor hem dat hij voorgoed bij zijn grootouders kan wonen, waar hij het veel beter naar zijn zin heeft dan thuis. Met name zijn opa heeft een grote invloed op zijn ontwikkeling en Victor wordt volwassen, eigenaar van een internationale hotelketen en rijk, puissant rijk. Hij gaat in het imposante huis van zijn ouders wonen en werkt daar aan zijn taak die volgens overlevering van zijn opa, zijn absolute levensdoel moet worden. De narcistische en manipulatieve Victor heeft een dermate grote invloed gekregen op drie vooraf nauwkeurig geselecteerde personen en nodigt ze bij hem uit. Aan Keuning (chirurg), Argolis (politicus) en Vellinga (IT’er) ontvouwt hij zijn morbide plannen en alle drie hebben ze zo hun eigen mening maar geen durft hem uit te spreken of zijn medewerking aan de gastheer te weigeren. De Nederlandse bevolking blijft onwetend van hun toekomst maar een duivels plan gaat van start…
De verhaallijn van Waanidee is sterk van opzet en in de huidige tijd waarin moderne technologieën iedere dag nieuwe ontwikkelingen voortbrengen, uiterst realistisch. In de ogen van Victor is een hindernis zeker geen belemmering maar moet geneutraliseerd worden. Daarbij zijn de juiste personages onmisbaar en ook op dat vlak heeft Hazendonk haar beste beentje voortgezet. De inhoudelijke diversiteit tussen de karakters is groot maar laat onverlet dat de vier mannen in beginsel tot een homogeen team worden gesmeed. Net zoals de auteur haast het onmogelijke eist van haar personages, doet ze dat even makkelijk van haar lezers. Veelvuldige perspectiefwisselingen zijn niet voldoende, het verleden van een aantal personages is ook van belang voor het verhaal. Dus wordt er met regelmaat relevante informatie via flashbacks aan de primaire verhaallijn toegevoegd. In het begin lijkt dat wat rommelig over te komen maar vrij snel ontstaat er acceptatie bij het lezen. Dat is ook verklaarbaar want via deze beide invalshoeken komt een dikke stroom informatie beschikbaar die uiterst relevant is voor de ontwikkeling en snelheid van het verhaal.
Hazendonk laat op die manier niets aan het toeval over en regisseert met strakke hand en weet op exact het juiste moment het goede touwtje uit de wirwar te vinden en eraan te trekken. De spanning lijdt er bij dit geweld geen enkel moment onder. Nauwelijks op te merken zijn een aantal, in het verhaal gepositioneerde knooppunten, buiten direct zicht van de lezer waardoor vooraf onvoorspelbaar blijft of die fase of scene positief of negatief uit gaat pakken. Dat impliceert plotwendingen en een verhoging van het verrassingselement dat weer een uitnodigende uitwerking heeft op de drang om door te lezen. Enig puntje van kritiek is het ontbreken van de internationale opinie over het gedoe in Nederland. In deze hectische tijd met ultramoderne technologieën, op een zo belangrijke nationale gebeurtenis die zoals het verhaal ook vertelt, grote impact heeft, kan dat niet onopgemerkt blijven. In eerste instantie op nationaal niveau maar ook op de buurlanden maar toch zeker op de leden van de EU die het elkaar in de gaten houden bijna tot eerste levensbehoefte hebben verheven.
Dit alles samengevat is het eenvoudig te concluderen dat Hazendonk met Waanidee helemaal terug is en een verrassend lekker leesbaar, spannend en origineel verhaal aan lezend Nederland en Vlaanderen heeft toevertrouwd. Chapeau!