Zeer matig boek.
Rammelend verhaal en een bijzonder simpel eind.
Niet waardig om in de millennium reeks genoemd te worden
Bijzonder slecht geschreven waar de eerste twee triologieen kant geschreven zijn bakt Karin Smirnoff er niets van. De zinnen zijn kort en bijna kinderlijk. Haalt het niveau van de eerdere schrijvers over Michael en Liesbeth enorm naar beneden. Had nooit gepubliceerd moeten of mogen worden.
Bijzonder slecht geschreven waar de eerste twee triologieen kant geschreven zijn bakt Karin Smirnoff er niets van. De zinnen zijn kort en bijna kinderlijk. Haalt het niveau van de eerdere schrijvers over Michael en Liesbeth enorm naar beneden. Had nooit gepubliceerd moeten of mogen worden.
Wat een teleurstelling dit boek in vergelijking met de andere boeken uit de reeks. Begrijp volstrekt niets van de schrijfstijl van de schrijfster. Dit boek leest absoluut niet lekker weg.
Wat een matig boek. Lijkt in niets op Millennium I, II, III. Waar komt de dochter van Mikael ineens vandaan? Of al genoemd in eerder boek?? Lisbeth is Lisbeth niet, Mikael niet Mikael Blomkvist. “Is het Larsson-gevoel aanwezig?” Nee! Boek met veel moeite uitgelezen. Jammer!!
Na eerdere delen verslonden te hebben, kon ik niet wachten om aan dit deel te beginnen. Echter is de verhaallijn enorm fragmentarisch geschreven en totaal onduidelijk. Er wordt veel met synoniemen gewerkt, vrijwel alleen maar geciteerd en er wordt veelal in spreektaal geschreven. Ik haakte op p. 68 volledig af toen er werd geschreven; ze zat op de veranda, de boodschappentas was omgevallen. Op fat moment was het niet zijn moeder die hij zag. Het was een mens. Zijn moeder was al dood. Langzaam stopte hij het mes terug en rende terug naar het dorp. “Pernilla zegt dat ze nog leeft” zegt mikael. “Heb je nooit overwogen om haar op te zoeken?” “Nee nooit” — de kans bestaat natuurlijk dat niet alles even goed is vertaald maar dit lijkt mij voor iedereen die dit leest hardstikke onduidelijk als verwarrend.
Schrijf jouw recensie!