Liv en Alex, een succesvol stel dat festivals organiseert, besluiten een weekje te gaan relaxen in Andalusië. Om hun puberzoon Pepijn te paaien, beloven ze ook te gaan surfen in het hippe Tarifa. Na een avondje romantisch corona’s drinken bij een beachclub komt hun zoon niet terug van stappen. Hij is ook de dag erna nergens te bekennen. Behalve een golf paniek, krijgen Liv en Alex veel vragen en onbegrip over zich heen. Wat zou er gebeurd kunnen zijn? Hadden ze beter op hem moeten letten? Tegen de stroom kritiek in moeten ze uitvinden wat er aan de hand is. Al gauw wordt duidelijk dat Pepijn dicht bij de gevaarlijke onderwereld schuilgaat achter het vrolijke partystadje Tarifa… Maar kunnen Liv en Alex elkaar eigenlijk wel vertrouwen?
Kiki van Dijk (1968) is een pseudoniem van een Nederlandse auteur. Ze schrijft thrillers die zich op tropische vakantiebestemmingen afspelen. Daarmee positioneert Van Dijk zich in het lijstje van bijvoorbeeld Suzanne Vermeer en Linda van Rijn van bestsellerkanonnen in het 'seizoensthrillergenre': makkelijk leesbare thrillers zonder veel pretenties. Zeevlam (2014) was haar debuut, waarna Ibiza (2016), Ibiza de erfenis (2017, Lech (2017), Bali (2018), Nice (2019) en Winterberg (2019) volgden.
Tarifa bestaat uit 30 hoofdstukken en een extra hoofdstuk dat een jaar later speelt. In juni gaan Liv, Alex en hun vijftienjarige zoon Pepijn naar Andalusië. Ze hebben het druk gehad met de vele festivals, die hun Amsterdamse bedrijf Escape organiseert. Je leest over de problemen die Liv heeft met Pepijn omdat hij erg brutaal is en sinds kort blowt. Ook belt ze veel met haar vader, met wie ze een sterke band heeft, en die hoofdofficier is van justitie.
In Spanje worden ze opgehaald door Martina, terwijl niemand weet wie dat geregeld heeft. Eenmaal in de Andalusische haciënda, waar ze al jaren logeren, kan de vakantie beginnen. ’s Avonds gaan ze gedrieën dansen in de beachbar van Paula, waar de alcohol rijkelijk vloeit en iedereen blowt. Daardoor signaleert Liv pas ’s nachts dat Pepijn niet in het hotel is. Alex gaat zijn zoon zoeken en Liv gaat met hoteleigenaar Ricardo op pad. Ze ontmoet een aantal louche figuren, die tot de kennissenkring behoren van Alex en Ricardo. De personages zijn niet uitgewerkt. Eigenlijk leer je alleen hoofdpersoon Liv vrij goed kennen.
Tarifa is een aardig feest-drink-blow verhaal, dat echter inzakt als Pepijn verdwijnt. Liv blijft in Spanje en kan maar weinig ondernemen om haar zoon te vinden. De politie loopt ook niet erg hard. Liv bivakkeert in de B&B van Isabelle, ontmoet een paar kennissen en komt steeds meer te weten over Alex, die regelmatig een weekje alleen naar Tarifa ging. Tarifa maakt duidelijk dat je een ander nooit helemaal kan doorgronden, zelfs niet de man waarmee je al bijna twintig jaar samen bent. Maar dat maakt het ook wel ongeloofwaardig. Tarifa is een prettig geschreven vakantieverhaal, waar helaas meer spanning in had kunnen zitten.
Kiki van Dijk (1968) is een pseudoniem van een Nederlandse auteur. Ze schrijft thrillers die zich op tropische vakantiebestemmingen afspelen. Daarmee positioneert Van Dijk zich in het lijstje van bijvoorbeeld Suzanne Vermeer en Linda van Rijn van bestsellerkanonnen in het 'seizoensthrillergenre': makkelijk leesbare thrillers zonder veel pretenties. Zeevlam (2014) was haar debuut, waarna Ibiza (2016), Ibiza de erfenis (2017, Lech (2017), Bali (2018), Nice (2019) en Winterberg (2019) volgden. Lees hier onze eerdere recensies.
Tarifa bestaat uit 30 hoofdstukken en een extra hoofdstuk dat een jaar later speelt. In juni gaan Liv, Alex en hun vijftienjarige zoon Pepijn naar Andalusië. Ze hebben het druk gehad met de vele festivals, die hun Amsterdamse bedrijf Escape organiseert. Je leest over de problemen die Liv heeft met Pepijn omdat hij erg brutaal is en sinds kort blowt. Ook belt ze veel met haar vader, met wie ze een sterke band heeft, en die hoofdofficier is van justitie.
In Spanje worden ze opgehaald door Martina, terwijl niemand weet wie dat geregeld heeft. Eenmaal in de Andalusische haciënda, waar ze al jaren logeren, kan de vakantie beginnen. ’s Avonds gaan ze gedrieën dansen in de beachbar van Paula, waar de alcohol rijkelijk vloeit en iedereen blowt. Daardoor signaleert Liv pas ’s nachts dat Pepijn niet in het hotel is. Alex gaat zijn zoon zoeken en Liv gaat met hoteleigenaar Ricardo op pad. Ze ontmoet een aantal louche figuren, die tot de kennissenkring behoren van Alex en Ricardo. De personages zijn niet uitgewerkt. Eigenlijk leer je alleen hoofdpersoon Liv vrij goed kennen.
Tarifa is een aardig feest-drink-blow verhaal, dat echter inzakt als Pepijn verdwijnt. Liv blijft in Spanje en kan maar weinig ondernemen om haar zoon te vinden. De politie loopt ook niet erg hard. Liv bivakkeert in de B&B van Isabelle, ontmoet een paar kennissen en komt steeds meer te weten over Alex, die regelmatig een weekje alleen naar Tarifa ging. Tarifa maakt duidelijk dat je een ander nooit helemaal kan doorgronden, zelfs niet de man waarmee je al bijna twintig jaar samen bent. Maar dat maakt het ook wel ongeloofwaardig. Tarifa is een prettig geschreven vakantieverhaal, waar helaas meer spanning in had kunnen zitten.