Lidewey van Noord weet perfect wanneer ze De Spaanse renner, haar fictiedebuut, uit moet brengen. Dit jaar vindt de start van de Ronde van Spanje plaats in Nederland; van 19 tot en met 21 augustus om precies te zijn. Een ideaal moment om deze novelle voor te stellen is het in ieder geval. Trouwens, de auteur kent het wereldje van de wielrennerij, daar bestaat geen twijfel over.
Miguel Correal is een van de favorieten om de Vuelta te gaan winnen. Het lot beslist er anders over. Tijdens de etappe door West-Brabant veroorzaakt de Spaanse hardrijder een zware valpartij. Zijn grootste rivaal voor de eindzege is het grootste slachtoffer en is uitgeschakeld. Even later moet ook Miguel de strijd staken nadat hij in een berm is beland. Gelukkig vindt boer Jan Peeters de half bewusteloze Spanjaard en hij besluit de onfortuinlijke coureur mee te nemen naar zijn woning. Voor even maar, veronderstelt de brave boer. Miguel lijdt vooral onder een enorm schuldgevoel en hij twijfelt aan zichzelf. Hij heeft helemaal geen zin om de boerderij spoedig in de steek te laten.
‘Ze zijn opnieuw een verwoestende ploegentijdrit aan het rijden, wenden al hun krachten aan zodat hun kopman tijd kan pakken op zijn grote concurrent.’
Op een indringende wijze zet Van Noord een verhaal neer, waarin een wielerheld constant kampt met zichzelf. Tevens richt de schrijver haar pijlen op een eenvoudige Brabantse boer die zich bekommert om een jonge Spaanse wielerheld. De twee protagonisten vormen qua karakter twee uitersten, op het eerste gezicht alleszins. Dit blijkt echter niet helemaal te kloppen. Het duo groeit discreet naar mekaar toe; ze krijgen een vriendschappelijke relatie. Beide mannen laten in hun ziel kijken, evenwel niet te diep. Dit maakt het geheel zo bijzonder aantrekkelijk, ietwat mysterieus zelfs.
‘Zijn schaafwonden zijn aan het helen, de blauwe plekken worden geler. Het voelt alsof de boerderij hem langzaam overneemt, van buiten naar binnen, alsof hij erin wordt gemarineerd.’
Verwacht geen spannend verhaal, de klemtoon ligt vooral op het psychologische element. De plot is knap bedacht en uitgewerkt. In het pocketboekje dat niet eens honderdveertig minuscule pagina’s beslaat, is een grondige uitdieping van de verhaallijn en karakters niet echt aan de orde. Deze novelle is een regelrechte uitnodiging aan het adres van Van Noord, voor het schrijven van een volwaardige roman.
De Spaanse renner is een fijn en sereen verhaal, weergegeven in een bloemrijke doch toegankelijke taal.
