Carlo en Heleen lijken, na hun baan te hebben verloren in Nederland, het geluk weer te hebben gevonden met hun gezin in het prachtige Toscane. Hier hebben ze een oude boerderij gekocht en deze verbouwen ze tot een Agriturismo. Het loopt boven verwachting goed. Ze hebben niet alleen Nederlandse gasten, maar ook af en toe al Italianen en Heleen moet af en toe nee verkopen als gasten een boeking willen doen. Dan vindt er een tragische gebeurtenis plaats in het zwembad. Waarom overkomt hun dit? Al snel blijkt dit te maken te hebben met een gebeurtenis uit het verleden waar ze na jaren mee geconfronteerd worden. Het zet hun wereld op zijn kop.
Als we de cover van Villa Toscane bekijken, nodigt dit uit om te gaan lezen. Wat voor spannende dingen zullen er gebeuren in het Italiaanse Toscane? Wij zijn klaar voor een goed boek. Helaas heeft Linda van Rijn een lange aanloop naar de gebeurtenissen. Na zo'n zestig pagina's wordt de spanning ingebracht door een gebeurtenis om de villa. De spanning is oppervlakkig en krijgt weinig diepgang. Snel daarna volgt het incident bij het zwembad. Het wordt bijna als een constatering geschreven en de spanning is ver te zoeken.
Als lezer heb je op dit moment waarschijnlijk in de gaten waar het plot naar toe gaat en hoe de vork in de steel zit. Helaas worden deze vermoedens gedurende het verloop van het verhaal bevestigd. De spanning wordt door van Rijn nog een keer opgevoerd door een volgend voorval. Dit wordt iets spannender neergezet, maar doet je als lezer niet op het puntje van je stoel zitten. De angst van de familie is goed voelbaar en dit wordt geloofwaardig beschreven net als de Italiaanse omgeving, maar daar blijft het dan ook bij.
Villa Toscane, is een boek dat lekker en vlot wegleest, maar niet meer dan dat. Het lijkt alsof de schrijver te snel wilde en daardoor de plank heeft misgeslagen. Het verhaal vertoont weinig spanning, is voorspelbaar en grijpt je daardoor niet aan. Jammer, er had volgens ons veel meer in kunnen zitten!
Ik ben getrouwd met Marinus en samen hebben wij twee prachtige dochters.
Kinderen hebben mijn hart gestolen, hun onbevangenheid en hun gedrag heeft me altijd erg gefascineerd.
Ze zitten boordevol fantasie en leven vanuit hun gevoel.
Hoe mooi is dat? Dat zijn wij als volwassenen een beetje verleerd.
Ik ben leerkracht in het speciaal onderwijs voor kinderen met een taalontwikkelingsstoornis en slechthorendheid.
Daarnaast heb ik sinds ’21 mijn eigen praktijk als kinder- jongeren- en opvoedcoach en werk ik veel met emotionele uitdagingen en gedrag.
In mijn vrije tijd hou ik van wandelen, wielrennen, gravelen, winkelen, gezelligheid met familie en vrienden en lees ik graag een boek.
Heerlijk dat je vanuit je luie stoel op reis kunt naar verre oorden en allerlei karakters en personages leert kennen. Daar kan ik onwijs van genieten!
Ik geniet van het recenseren voor Thrillzone en vind het leuk om af en toe zeer verrast te worden door nieuwe debuten.
Als we de cover van Villa Toscane bekijken, nodigt dit uit om te gaan lezen. Wat voor spannende dingen zullen er gebeuren in het Italiaanse Toscane? Wij zijn klaar voor een goed boek. Helaas heeft Linda van Rijn een lange aanloop naar de gebeurtenissen. Na zo'n zestig pagina's wordt de spanning ingebracht door een gebeurtenis om de villa. De spanning is oppervlakkig en krijgt weinig diepgang. Snel daarna volgt het incident bij het zwembad. Het wordt bijna als een constatering geschreven en de spanning is ver te zoeken.
Als lezer heb je op dit moment waarschijnlijk in de gaten waar het plot naar toe gaat en hoe de vork in de steel zit. Helaas worden deze vermoedens gedurende het verloop van het verhaal bevestigd. De spanning wordt door van Rijn nog een keer opgevoerd door een volgend voorval. Dit wordt iets spannender neergezet, maar doet je als lezer niet op het puntje van je stoel zitten. De angst van de familie is goed voelbaar en dit wordt geloofwaardig beschreven net als de Italiaanse omgeving, maar daar blijft het dan ook bij.
Villa Toscane, is een boek dat lekker en vlot wegleest, maar niet meer dan dat. Het lijkt alsof de schrijver te snel wilde en daardoor de plank heeft misgeslagen. Het verhaal vertoont weinig spanning, is voorspelbaar en grijpt je daardoor niet aan. Jammer, er had volgens ons veel meer in kunnen zitten!