Enkele jaren geleden raakte Louise Jensen gewond bij een ongeluk. Als afleiding voor de pijn en haar beperkte bewegingsvrijheid begon ze met schrijven. Echter, het schrijven bleek meer dan een liefhebberij. En dat is maar goed ook, want wie De familie leest, krijgt een boek voorgeschoteld waarvan je geniet en die alle aspecten in zich heeft die een thriller moet hebben. Laten we maar met de deur in huis vallen: we kijken nu al uit naar de volgende van Jensen!

Laura is in de rouw na het plotselinge overlijden van haar echtgenoot Gaven en worstelt om financieel het hoofd boven water te houden. De doodsoorzaak wordt onderzocht en het verzekeringsgeld laat op zich wachten. Laura moet noodgedwongen haar bloemenwinkel sluiten; de winkel die ze 10 jaar eerder opende en van plan was ooit over te doen aan haar dochter Tilly.

Saffron, die biologische groententassen verkoopt via haar bloemenwinkel, is aanwezig op het moment dat ze door alle stress een epileptisch insult krijgt. Het wordt teveel voor Laura en ze is dankbaar wanneer Saffron namens de lokale gemeenschap haar en haar dochter Tilly een huis aanbiedt. Het gaat om Gorphwysfa, een soort van commune. Het is een veilige plek waar je jezelf mag zijn, je elkaar steunt en niet afhankelijk hoeft te zijn van de buitenwereld.

Alex is de charismatische leider van de Familie en al snel zijn Lauren en Tilly onder de indruk van zijn charme. Laura is blij en dankbaar voor de geboden hulp van Alex en voelt zich thuis. Door het overlijden van Gavan is de kloof tussen moeder en dochter voelbaar waar de gemeenschap hartelijk gebruik -lees misbruik- van maakt. Geheimen, leugens en bedrog maken de kloof al snel te groot. Laura verliest haar dochter langzaam aan de charmes van Alex en door het overlijden van een van de leden van de gemeenschap bekruipt haar een unheimisch gevoel. Laura probeert uit alle macht haar dochter uit de klauwen van Alex te redden. Maar dan komt ze erachter waarom de Familie haar en haar dochter ooit heeft toegelaten in hun midden…

De familie bestaat uit drie delen en begint met een proloog wat je gelijk het boek in zuigt. In De familie wordt een realistisch beeld neergezet over een moeder en dochter die door rouw en financiële druk het hoofd niet meer boven water houden. Laura wordt kwetsbaar en makkelijk te beïnvloeden en dat is voor haar omgeving voelbaar. De lezer voelt al snel de wanhoop van Laura en haar kwetsbaarheid is bijna pijnlijk om te proeven. Jensen is goed geslaagd om dit unheimische gevoel over te brengen aan haar lezers. Je proeft als lezer de frustratie en wanhoop en begrijpt de keuzes die gemaakt worden.

Ondertussen worstelt Tilly met school en moeder Laura wil het beste voor haar dochter. Wat doe je zelf in zo’n situatie, lijkt Jensen je toe te willen schreeuwen. Haar conclusie is dat mensen hier gemakkelijk misbruik van maken, wat uiteindelijk leidt tot een web van leugens en geheimen. En een hoop ellende.

Het verhaal is vanuit Laura, Tilly en Alex geschreven. Doordat het verhaal uit verschillende ogen is geschreven werpt dat continue een ander beeld op dezelfde situatie. Dit levert een bijzonder intense leeservaring op, die nog wordt vergroot door de toegankelijke schrijfstijl van Jensen.

Pas op het einde van De familie wordt echt duidelijk wat er nu precies gebeurd is. De climax zal voor de meeste lezers verrassend zijn en dat is -wederom- een compliment aan het adres van Louise Jensen.

De familie: een heerlijk boek om weg te lezen met een spanning die voelbaar is tot in de laatste letter. Een thriller met een grote T.