I'll quit when I'm dead

• 27 oktober 2025
• Thriller
• Marinus van de Velde

I'll quit when I'm dead

• Serie

  N.v.t.

• Auteur(s)

  Luke Smitherd

• Uitgeverij(en)

  Xander Uitgevers

• Jaar van uitgave

  2025

• Thrillzone score

  4
• Deel deze recensie

Een paarse kaft met een monsterachtige hand die zich uitreikt naar twee mensen. Het spreekt meteen tot de verbeelding en doet denken aan Stranger Things en Stephen King. Het lettertype op de cover draagt daar nog eens aan bij. Het gaat om I’ll quit when i’m dead van Luke Smitherd.

In I’ll quit when I’m dead draait het om twee getormenteerde mensen. Madison vindt zichzelf lui en een opgever. Ze besluit mee te doen aan een extreem fitnesskamp van organisator Ellie om zichzelf te veranderen. Wie ook wil veranderen, is de matig succesvolle singer/songwriter Johnny. Om te veranderen besluit hij van woonomgeving te switchen. En dat lukt wanneer hij tijdelijk in een huis van vriend Ivan kan intrekken. Maar wat hij daar op zolder aantreft, verandert hem meer dan hij wenste…

Luke Smitherd schrijft met I’ll quit when I’m dead een boek met twee gezichten, maar één boodschap. De vraag hoever je wil gaan om te veranderen als mens, staat centraal. En dat je daar goed over moet nadenken voordat je aan een transformatieproces begint, staat ook als een paal boven water.

Smitherd hanteert een uitstekende pen. Zijn schrijfstijl is treffend en spreekt de verbeelding. Of dit nu is de horrorverhaallijn van Johnny is, of de psychologische van Madison; de lezer wordt in het verhaal gezogen en uiteindelijk pas na ruim 350 pagina’s uitgespuugd. 

De lezer zal wel het hoofd erbij moeten houden. Het zijn twee verhaallijnen met elk hun spanningsboog. Natuurlijk komen ze wel bij elkaar -en hoe S            mitherd dat doet, is goed bedacht- maar afzonderlijk van elkaar gebeurt er veel. Heel veel. Die overload zorgt soms wat voor verwarring, maar Smitherd weet de lezer er snel bij de haren weer bij te trekken.

Welke van de twee verhaallijnen meer aanspreekt, ligt aan de lezer. Neig je naar King, dan zal het verhaallijn van Johnny meer aanspreken. Ben je meer van de psychologische thrillers, dan is die van Madison meer van jouw gading. Samen vormen ze echter een aaneengesloten geheel, waar je als lezer veel plezier aan zult beleven.

Bovendien zijn de personages van Johnny en Madison goed uitgewerkt. Als lezer voel je hun walging over zichzelf, maar ook de wilskracht om echt iets aan hun leven te doen. Je identificeert je met ze en gaat sympathie voelen. 

Smitherd heeft met I’ll quit when I’m dead een fantastisch bovennatuurlijk verhaal geschreven mét een sterke boodschap. Ja, je zult je fantasie moeten activeren, maar dat is juist de charme van dit genre. Je zult nooit meer hetzelfde kijken naar Kamp van Koningsbrugge…