Wat doe je als je nietsvermoedend je keuken binnenstapt en een hoofd op je keukentafel aantreft? Politieman David Nichols roept meteen de hulp in van zijn halfzus, ex-rechercheur en specialist postmortale zorg Isabel Dieudonné. Zij heeft twee jaar geleden haar werk als rechercheur vaarwel gezegd na een heftig proces over kindermishandeling. Het rechercheteam vraagt Isabel om als adviseur mee te werken aan deze bijzondere moordzaak. Ze zet alles op alles om uit te zoeken wat hier aan de hand is. Van wie is het hoofd? En waarom ligt het in Davids keuken? En niet te vergeten: waar is de rest van het lichaam?
Schrijfster Mariska Overman (1970) heeft theologie gestudeerd, werkte als docent Levensbeschouwing en verzorgt bij een uitvaartorganisatie scholing betreffende rouwverwerking en postmortale zorg. Ook is ze eigenaar van bureau MORBidee dat de dood bespreekbaar maakt. Het is dus niet vreemd dat in haar debuut de dood uitgebreid aan bod komt. Ze beschrijft hoe het er in een mortuarium aan toe gaat. De verhalen over ontbinding, afleggen, schedels lichten en hersenen verwijderen zijn geen kost voor op het strand of tijdens je vakantie. Lezers raken of gefascineerd door het boek, of haken af.
De cover van Hoofdzaak laat een lichaam drijvend in het water zien, zonder voeten en zonder hoofd. Dat snap ik niet, in relatie tot het verhaal. De titel zelf is een leuke vondst.
Wat ik ook niet begrijp is waarom rechercheur David bij het onderzoek naar het hoofd en het latere lichaam is betrokken en hij niet op non-actief is gesteld? En waarom is Isabel toegevoegd aan het rechercheteam terwijl ze het werk al twee jaar niet meer doet? Heeft de politie zelf geen voldoende gekwalificeerden mensen? Daar komt nog bij dat Isabel de halfzus is van David, in wiens huis het hoofd is gevonden.
Het boek telt 280 pagina’s en het verhaal komt wat traag op gang. Nadat het hoofd is gevonden gebeurt er lange tijd niet zoveel. Naast het oplossen van de moord is er veel aandacht in het boek voor de complexe familierelatie van David, Isabel en zus Lennette. Je leest door omdat je wil weten wie de dader is. Dat was verrassend.
Overman schrijft helder, maakt gebruik van uitsluitend de voornamen van alle betrokkenen en noemt geen plaatsnamen. Hoofdzaak is een leuk debuut met een niet helemaal geloofwaardige verhaallijn, maar de schrijfster heeft zeker potentie.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Wat doe je als je nietsvermoedend je keuken binnenstapt en een hoofd op je keukentafel aantreft? Politieman David Nichols roept meteen de hulp in van zijn halfzus, ex-rechercheur en specialist postmortale zorg Isabel Dieudonné. Zij heeft twee jaar geleden haar werk als rechercheur vaarwel gezegd na een heftig proces over kindermishandeling. Het rechercheteam vraagt Isabel om als adviseur mee te werken aan deze bijzondere moordzaak. Ze zet alles op alles om uit te zoeken wat hier aan de hand is. Van wie is het hoofd? En waarom ligt het in Davids keuken? En niet te vergeten: waar is de rest van het lichaam?
Schrijfster Mariska Overman (1970) heeft theologie gestudeerd, werkte als docent Levensbeschouwing en verzorgt bij een uitvaartorganisatie scholing betreffende rouwverwerking en postmortale zorg. Ook is ze eigenaar van bureau MORBidee dat de dood bespreekbaar maakt. Het is dus niet vreemd dat in haar debuut de dood uitgebreid aan bod komt. Ze beschrijft hoe het er in een mortuarium aan toe gaat. De verhalen over ontbinding, afleggen, schedels lichten en hersenen verwijderen zijn geen kost voor op het strand of tijdens je vakantie. Lezers raken of gefascineerd door het boek, of haken af.
De cover van Hoofdzaak laat een lichaam drijvend in het water zien, zonder voeten en zonder hoofd. Dat snap ik niet, in relatie tot het verhaal. De titel zelf is een leuke vondst.
Wat ik ook niet begrijp is waarom rechercheur David bij het onderzoek naar het hoofd en het latere lichaam is betrokken en hij niet op non-actief is gesteld? En waarom is Isabel toegevoegd aan het rechercheteam terwijl ze het werk al twee jaar niet meer doet? Heeft de politie zelf geen voldoende gekwalificeerden mensen? Daar komt nog bij dat Isabel de halfzus is van David, in wiens huis het hoofd is gevonden.
Het boek telt 280 pagina’s en het verhaal komt wat traag op gang. Nadat het hoofd is gevonden gebeurt er lange tijd niet zoveel. Naast het oplossen van de moord is er veel aandacht in het boek voor de complexe familierelatie van David, Isabel en zus Lennette. Je leest door omdat je wil weten wie de dader is. Dat was verrassend.
Overman schrijft helder, maakt gebruik van uitsluitend de voornamen van alle betrokkenen en noemt geen plaatsnamen. Hoofdzaak is een leuk debuut met een niet helemaal geloofwaardige verhaallijn, maar de schrijfster heeft zeker potentie.