Het kind in mij
Het kind in mij
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
Pseudoniem Melissa Skaye is een Nederlandse schrijfster die vooral bekend is van de VT-thrillerreeks en Jeremy Jago-fantasyserie. Ze woont in Hoorn, een stad die regelmatig fungeert als decor voor haar verhalen. Haar nieuwste standalone thriller is Het kind in mij. Hoewel het idee voor dit boek al in 2018 ontstond, moest het rijpen: andere boeken kwamen eerst. Maar nu is het er – een gelaagd verhaal dat je meeneemt langs drie personages, drie perspectieven, en één aangrijpend mysterie.
Allereerst is daar Skye, een jonge vrouw die met haar moeder samenwoont en dagelijks worstelt met het raadsel rondom haar vaders ongeluk, achttien jaar geleden. Sindsdien leeft hij in een verzorgingshuis, terwijl Skye niets liever wil dan hem weer thuis hebben. Haar moeder echter, houdt de deur stevig gesloten. Ondertussen bekruipt haar het gevoel dat iemand haar huis binnendringt. Vage sporen, een bloeddruppel, een onverklaarbaar briefje... paranoia of waarheid?
Dan is er Axelle Dubois, werkzaam op de camping van haar schoonouders in Frankrijk. Op een dag verdwijnt peuter Lexi Brown spoorloos, een gebeurtenis die Axelle’s leven voorgoed zal tekenen.
Ten slotte is er Katherine, een vrouw die met haar man in een keurige buurt woont. Ze kan geen kinderen krijgen, en raakt geobsedeerd door het nieuwe stel dat de villa aan het einde van de straat betrekt. Het echtpaar heeft een kind dat nooit buiten komt, en Katherine raakt er steeds meer van overtuigd dat dit kind niemand minder is dan Lexi Brown.
Wat de drie verhaallijnen verbindt, is de verdwijning van peuter Lexi Brown. Skye is gefascineerd door oude vermissingszaken, en deze in het bijzonder. Axelle was een van de laatsten die Lexi nog zag, en Katherine vermoedt dat haar nieuwe buren het meisje al die jaren verborgen hebben gehouden. Wat knap is, is hoe de drie verhaallijnen in eerste instantie los van elkaar lijken te staan maar na een sprong in de tijd op verrassende wijze met elkaar worden verbonden.
Helaas zijn niet alle verhaallijnen even sterk. Skye’s hoofdstukken worden gekenmerkt door herhaling: de aanwijzing dat er iemand in huis is, zoals een veeg bloed of een onbekend briefje, keren meerdere keren terug zonder dat het echt opschiet. Dit haalt spanning weg en zorgt ervoor dat deze verhaallijn wat langdradig aanvoelt. Ook de motieven van de stalker blijven vaag en roepen meer vragen op dan antwoorden.
De verhaallijn van Axelle Dubois daarentegen is een schot in de roos. Axelle’s schuldgevoel over de verdwijning van het kind Lexi zet een reeks gebeurtenissen in gang die eindigen met haar beklemmende en bekwaam geschreven opsluiting. Deze passages zijn rauw en schrijnend; de eenzaamheid, wanhoop en haar pogingen om mentaal overeind te blijven maken diepe indruk. Via herinneringen leer je haar steeds beter kennen.
Skaye’s stijl leest vlot en de alledaagsheid van de personages maakt het herkenbaar. Toch balanceert Het kind in mij meer op het snijvlak van psychologisch drama dan op het puntje-van-je-stoelthriller. De spanning is niet altijd even voelbaar, en herhaling haalt soms de vaart eruit. Maar de beklemmende sfeer rondom Axelle en de verrassende ontknoping maken veel goed.
Mijn naam is Linda de Groot, getrouwd en moeder van twee dochters.
Naast mijn werk als managementassistent, ben ik in mijn vrije tijd graag creatief bezig. Ik houd van fotografie, leuke dingen doen met vrienden of familie, fietsen en natuurlijk lezen. Om mijn liefde voor lezen met anderen te kunnen delen, beheer ik een eigen ruilbieb.
Waar ik vroeger vooral dezelfde soort boeken las, word ik door het aanbod in mijn ruilbieb regelmatig verrast met boeken van schrijvers die ik eerder nog niet kende. In de snelle, en grotendeels digitale wereld waarin wij leven, is er voor mij niets lekkerder dan een papieren boek in handen hebben. Eerst het bekijken van de cover, om mij vervolgens te verliezen in het verhaal.
Schrijf jouw recensie!