In Nederland en België zijn sinds 2015 een kleine 175.000 boeken verkocht van de Helen Grace-serie. Dan heb je het als auteur toch goed voor elkaar, want het aanbod aan thrillers is gigantisch. M.J. Arlidge mag in zijn handjes knijpen, maar het moet gezegd; zijn boeken zijn heerlijk lezende thrillers die inmiddels mogen rekenen op een trouwe schare fans. Inmiddels is het alweer tijd voor deel zeven in de serie; Klein klein kleutertje ligt in de schappen en wij lazen het boek.

Helen Grace is na een uitstapje naar de gevangenis weer terug in haar functie als politie-inspecteur in het Engelse Southampton. En veel rust krijgt de getormenteerde agente niet, want als ze op de motor onderweg is naar haar werk, stuit ze op een zwaargewonde vrouw. Ze ligt op de weg en is met een jachtgeweer neergeschoten. Niet veel later overlijdt ze. Het lijkt een lukrake moord, maar als even later in hartje Southampton een apotheker op klaarlichte dag wordt vermoord met dezelfde modus operandi, begint zich een zorgwekkend patroon af te tekenen...

Helen Grace is een bijzondere hoofdpersoon. Het is een talentvolle maar snel geïrriteerde politievrouw die van een gezonde dosis SM houdt. Haar collega's aanbidden haar, maar na een valse beschuldiging aan haar adres staat haar draagvlak onder druk. Zo erg zelfs, dat het maar de vraag is of de situatie houdbaar is. Ze krijgt nog steeds bijstand van collega Charlie Brooks, die in Wie niet weg is probeerde haar onschuld te bewijzen. Collega Sanderson is door de gebeurtenissen in eerdere boeken echter in ongenade gevallen en de relatie tussen de twee is zo verziekt, dat Helen Grace haar collega het leven moeilijk blijft maken. Of dat terecht is, is maar te bezien. Het zorgt echter wel voor een menselijk tintje in een verder razendsnelle whodunnit die overigens nergens qua personages echt de diepte in duikt. Of toch wel? Want Arlidge neemt veel tijd om van zijn dader een menselijke gedaante te maken. En dat lukt aardig!

Klein klein kleutertje is een thriller met alle kenmerken van een vintage Arlidge; snel, actiegericht, bloederig en natuurlijk met de prangende vraag wie er achter de heftige moorden zit. Toch wordt dat laatste facet al halverwege de 350 pagina's uit de doeken gedaan. De meningen hierover zullen verschillen; had Arlidge niet langer moeten wachten met het onthullen van de dader? Dat is immers zijn kracht? Toch is het slim wat de auteur doet. Door de dader bekend te maken, zorgt hij voor een helder 'moordpad' dat deze aflegt. Het is daarbij de vraag of Grace en consorten de moordpartij op tijd kunnen stoppen. En dat zorgt voor een andere dimensie qua spanning; eentje die we nog niet kenden van Arlidge.

Natuurlijk rijst de terechte vraag of er in een serie met inmiddels zeven delen geen verval optreedt van kwaliteit. Dat risico zag Arlidge zelf ook toen we er in 2016 naar vroegen. Hij gaf aan dat een eerste boek wat dat betreft gemakkelijker is, omdat je die voor je zelf schrijft. Een tweede boek en de rest is er voor het publiek en daar zit druk op. En we moeten eerlijk zeggen; in het begin van Klein klein kleutertje leek dit risico op verval bewaarheid te worden. Het begint allemaal wat flets, blijft oppervlakkig en het lijkt daardoor een middelmatige editie te worden; meer van hetzelfde waar een lezer juist op zoek is naar wat nieuws. Toch komt de auteur ermee weg. M.J. Arlidge weet al snel zoveel heftige dynamiek in het boek te brengen, dat de thrillerliefhebber ouderwets kan genieten. Ook van dit deel. Het is daardoor uiteindelijk weer een echte Arlidge. Met als kanttekening; het lijkt er wel op dat de auteur nu met iets origineels moet gaan komen om ervoor te zorgen dat de rek in de serie blijft.

Wij hebben wederom gedaan wat we altijd doen met een Arlidge; genieten van dit Helen Grace-avontuur!