Na het grandioze debuut Het meisje in de trein, dat zelfs verfilmd werd, wachtte iedereen met smart op de tweede thriller van Paula Hawkins. Die is nu verschenen en heet In het water. ThrillZone kreeg een vooruitleesexemplaar van de uitgever toegezonden en die werd gelijk ter hand genomen. Wat is onze conclusie?

Door het kleine plaatsje Beckford stroomt een rivier. In het verleden vonden verschillende vrouwen hier de dood. Sindsdien wordt dit water door de dorpsbewoners ook wel de verdrinkingspoel genoemd. Iedere dorpsbewoner heeft zo zijn eigen verhaal bij de rivier.

Zo ook Lena en haar moeder Nel Abott, die samen in het dorpje wonen. Nel is in de ban van de verhalen over de vrouwen die verdronken zijn in de rivier. Ze doet onderzoek naar de oorzaak en probeert middels de verhalen te weten te komen wat hen de dood in dreef. Dit alles legt ze op papier vast. En daar is lang niet iedereen even gelukkig mee.

Als de beste vriendin van Lena zelfmoord pleegt in de rivier staat haar wereld op zijn kop. Enkele weken later vindt ook haar moeder de dood in de rivier. Lena blijft verslagen en intens verdrietig achter. Hoe hebben ze haar zo in de steek kunnen laten? Vanwaar deze onomkeerbare stap? Lena probeert evenals de recherche achter hun beweegreden te komen.

Jules, zus van Nel en tante van Lena, keert terug naar het dorp waar ze voor zichzelf voorgoed afscheid van had genomen. Door de dood van haar zus, is niet terugkeren geen optie. Ze ontfermt zich over Lena, maar gemakkelijk is dat niet. Lena is een puber, kapot van verdriet, worstelt met allerlei vragen en ziet Jules als een indringer. Zal ze ooit te weten komen wat er met haar moeder en beste vriendin is gebeurd?

Paula Hawkins bewijst met haar tweede thriller wederom dat ze beschikt over een geheel eigen aanvliegroute en bijbehorende schrijfstijl voor haar verhaal. De zinnen worden poëtisch geschreven, de hoofdstukken zijn kort, het boek is ingedeeld in vier delen en de beschrijving van zowel de personages als de omgeving zijn erg beeldend. Toch is In het water niet helemaal de hoogwaardige opvolger van Het meisje in de trein waarop was gehoopt. Dat heeft een aantal oorzaken.

Zo vertelt Hawkins In het water vanuit verschillende personages, die elk hun eigen persoonlijkheid en psyche in het verhaal meebrengen. Deze veelvoud aan karakters zorgt ervoor dat vooral de eerste honderd bladzijden weinig overzichtelijk zijn. Het ene na het andere personage krijgt een stem en dit kost tijd en snelheid. De lezer wordt geacht scherp te blijven en heeft het soms zelfs nodig om even terug te blikken. Hawkins laat echter zien dat de aanhouder wint; hoe verder het verhaal vordert hoe duidelijker de personages worden gevormd. De lezer krijgt gaandeweg In het water meer het overzicht en de verhoudingen onderling worden steeds duidelijker. Allen zijn ze onderdeel van de grote puzzel die Hawkins mooi heeft vormgegeven.

Er hangt door het hele verhaal heen een mysterieuze sfeer in In het water, maar van ijzingwekkende spanning is geen sprake. De auteur probeert de lezer meermaals op het verkeerde been te zetten met plotverspringingen. Zelfs naar het einde toe kan het nog alle kanten op en toch vallen op een gegeven moment bepaalde puzzelstukjes in elkaar, waardoor de climax voor de doorgewinterde thrillerliefhebber niet als een verrassing zal komen. Voor de echte spanningszoeker zal In het water daarom te weinig suspense bevatten en is het meer een spannende roman die niet erg lang zal bijblijven.

In het water is na het geweldige Het meisje in de trein, niet de naar de kroon stekende opvolger waarop was gehoopt. Maar dat is bekend met opvolgers; het is moeilijk om een superieur debuut te overtreffen. Los hiervan is In het water een vlot te lezen psychologische spannende roman, waarin Paula Hawkins wederom laat zien dat ze beschikt over een geheel eigen schrijfstijl voorzien van poëtische zinnen, een beeldende omgeving en personages in een mysterieuze sfeer.