In 2015 maakten we voor het eerst kennis met de Britse auteur Peter James, een van de meest vermaarde schrijvers van dat continent. Shame on us, zeiden we destijds. Zijn Als de dood werd beschreven als beklemmend en een uitstekende thriller die je op het puntje van de stoel houdt. Geldt dat ook voor zijn nieuwste thriller, Tot in de dood?

Ontvoeringszaken zijn vaak complex. Of ze worden snel opgelost, of de ontvoerde wordt binnen 48 uur vermoord. Dat gaat in het hoofd van inspecteur Roy Grace om als hij hoort van de ontvoeringszaak van Logan Somersville, die in Brighton op klaarlichte dag verdwijnt. Haar vriend Jamie heeft haar op dat moment aan de lijn en hoort haar nog net iets zeggen over een vreemde man en een schreeuw om hulp. Dan wordt het contact verbroken... Diezelfde Roy Grace is net getrouwd en gaat met zijn vrouw naar het platteland verhuizen, waar ze op rust hopen samen met hun zoontje. Dat zit er nog niet in als er naast de ontvoeringszaak ook nog eens twee lichamen onder een voetpad worden gevonden. Lijken van meer dan twintig jaar oud. Hebben de zaken met elkaar te maken? En wie heeft het gemunt op vrouwen met bruin haar?

In Tot in de dood maakt politieman Roy Grace voor de elfde maal zijn opwachting. De voorgaande tien delen zijn allemaal in Nederland uitgegeven en hebben allemaal iets met 'dood' in de titel. Het laat niets aan de verbeelding over: Grace krijgt de meest bizarre politiezaken op zijn bordje. In Tot in de dood is dat niet anders, want zo simpel als de ontvoeringszaak rond Logan Somersville lijkt, zo complex blijkt het allemaal achteraf.

James is een meester in de whodunnit. Zo bleek al uit Als de dood en zo blijkt ook nu weer. De verhaallijn staat als een huis en stukje bij beetje voert James de spanning op en licht de auteur een tipje van de sluier op. De meer ervaren thrillerlezer zal halverwege weten welke kant het verhaal opgaat, maar toch weet James je naar het eind toe te verrassen met een aantal climaxen die je doen huiveren.

Roy Grace is een fijne vent om te pieken in een verhaal als deze. Hij is slim, rustig, heeft een pittig verleden met zijn verdwenen vrouw Sandy en is een fijne huisman. Als lezer voel je zeker veel sympathie voor Grace en dat maakt het lezen nog iets aangenamer.

Moet je als lezer verplicht alle delen rondom Roy Grace hebben gelezen om Tot in de dood meer te waarderen? Nee, zeer zeker niet. Ondanks dat Peter James enkele korte terugblikken in het verhaal heeft geplaatst, zijn de delen uitstekend los van elkaar te lezen. Mocht je dus een keertje kennis willen maken met het werk van de Brit, pak dit boek of een andere op. Je zult jezelf erom bedanken!

Eigenlijk klopt alles aan deze thriller. Een spannende plot, uitstekend verteld, een sympathiek hoofdpersonage en een huiveringwekkende climax: de thrillerliefhebber zal ervan smullen!