De Jager variant – Het Dame Eindspel

Tijdens het lezen van deel één en deel twee had ik het idee dat ik in een bioscoop zat te kijken naar een uitermate spannende en boeiende film. Er zou een deel drie in kunnen zitten, laat maar komen.

Ik mocht voor Thrillzone zowel deel 1 als dit 2e deel lezen voor de boekenclub. Super om deze uitdaging aan te gaan. En een uitdaging was het voor mij. Het eerste deel was een worsteling om doorheen te komen. De afkortingen in hoofdletter, de vaart kwam niet in het verhaal. Toch eindigde het boek met een verrassend plot en wel zo dat ik toch uit keek naar deel 2.

Dit boek heeft een voorkant die mooi aansluit bij deel 1, waardoor ze zeker een geheel vormen Echter kan je je afvragen waarom een Schaakspion? In dit tweede boek komt letterlijk een zin voor over schaken. Je wordt als lezer dan ook op het verkeerde been gezet. Beide titels zijn uitnodigend en het zwart wit geeft ook wel de donkere en lichte kant van het leven weer. Daar waar Erik zich in begeeft.

Vol goede moed begin ik aan dit boek en helaas het begin vraagt meteen om veel aandacht, Er zijn de eerste pagina's zoveel gesproken zinnen, dat het niet prettig leest. Constant ben je ook bezig wie wat zegt. De afkortingen in hoofdletters zijn minder dit keer, echter nu halverwege het boek worden de letters dik gedrukt. Tja, ook dat leest niet prettig. Er komen woorden in de eerste hoofdstukken voor die ik niet ken. Dus woorden opgezocht. Zo vervelend, dit komt het langdradige, langzaam opgang komende verhaal zeker niet ten goede. Gedurende het verhaal komen er veel nieuwe namen bij, die niet uitgediept worden. Zelfs Alexandra wordt in dit verhaal heel anders neergezet, waar je als lezer je vraagtekens bij kan zetten. Storend zijn de teksten in het Italiaans, die meteen vertaal worden. Hierdoor wordt de vaart uit het verhaal gehaald. Zelfs The Hague, wordt vertaald in Den Haag. Het einde van het verhaal lijkt wel op de tv serie 24, met daarin Kevin Sutherland. 24 uur volgen we hem en ook daar gebeuren dingen waarbij je denkt: Werkelijk!. de onmogelijkste dingen gebeuren. Zeker het einde van dit boek waar veel verandert en het amper te volgen is om nog geloofwaardig over te komen. En dan ineens is het boek afgelopen. En blijft je als lezer met vragen zitten, mis je antwoorden. Hoe zal het gaan met..... Wie is nu de werkelijke dame in het eindspel..... Wie is Erik nu werkelijk. Een epiloog had het boek een meerwaarde gegeven.

Het boek is een iets mindere worsteling dan bij deel 1. Alhoewel nu een pen en papier ook handig zijn om bij te houden welke namen er nu allemaal met elkaar te maken hebben en bij wie hoort. Het boek geeft geen diepgang aan de personages. Het boek is niet even weg te leggen, dan ben je meteen uit het verhaal, je hebt constant je aandacht bij dit verhaal nodig. Door de vele verrassende wendingen in het plot, komt het zeer ongeloofwaardig over.
Wie weet komt er nog een deel 3.

Voor de leesclub mocht ik de twee delen lezen. Van deel 1 heb genoten heerlijk spannend, humor en ook nog eens prachtige zinnen. Ik had deel 1 heel snel uit. Wat viel deel 2 toen tegen. In het begin weinig Erik de Jager en over het lot van Alexandra. Daarentegen heel veel informatie over de AIVD, BRI en de maffia. De spannende stukken waren zo in elkaar gezet dat je echt dacht hoe krijg je het bij elkaar verzonnen, zo ongeloofwaardig dat het storend werd! Inleven in de hoofdpersoon werd erg moeilijk, de afstand werd te groot. Thrillers en detectives hebben natuurlijk altijd wel wat scenes die je je moeilijk kan voorstellen, maar als het zo geschreven word dat je je kan voorstellen dat het echt zo is gaat, leef je mee met de hoofdpersoon en ben je even in het verhaal. Ik kan niet vertellen wat me zo stoorde omdat ik niet wil spoileren, maar het is net als in die computerspelletjes dat iemand door een raam springt en niets mankeert of die acteur die door een woeste regenbui rent en dan helemaal droog is in een paar minuten.

Ik miste ook de humor en de mooie zinnen en vergelijkingen waar ik zo van genoot in deel 1. Ik heb me werkelijk afgevraagd of Ron Hartman dit deel wel echt zelf had geschreven. Toch waren er ook zeker spannende stukken te vinden maar zeker de de eerste 200 bladzijden vond ik een worsteling. Ook de ontwikkeling van de personages was vreemd en naar mijn idee niet consequent. Toch was er in dit deel een duidelijk opbouw van de verschillende verhaallijnen die goed bij elkaar kwamen en hoe alles nu in elkaar stak, wie welke rol had en hoe Erik in deze situatie was terecht gekomen, dat was echt verhelderend. Dat vond ik goed in elkaar zitten, het liep minder door elkaar heen dan in deel 1.

Kortom een boek dat een stuk minder aanspreekt dan deel 1 en ook de leesbaarheid is wat lastiger. Ik zou dit boek niet echt snel aanraden, maar misschien is dat voor jou juist wel een aansporing om het boek te gaan lezen. Ik ben benieuwd wat jij ervan vindt, misschien ben ik wel te kritisch.

Thrillzone bedankt voor deze 'bingeleesclub' ik vond het heel erg leuk en hoop dat er nog eens zo een leesclub wordt georganiseerd, dan doe ik graag weer mee.

Ook het 2e deel is een echt schaakspel voor gevorderde.
In dit deel gaat de schrijver verder waar het eerste deel stopt. OOk lees je meer over de losse eindjes/ vragen die er in het eeste boek naar boven komen.
Het verhaal is goed alleen vond ik dit deel een stuk minder dan ik had gehoopt. Misschien waren mijn verwachting te hoog, wie zal het zeggen. Desalniettemin een erg leuk boek om gelijk achter deel 1 aan te lezen. Ik hoop in de toekomst meer van deze schrijver te mogen lezen.