De actiethriller is in optocht. Het genre wordt gretig gelezen door liefhebbers, die de snelheid en actie kunnen waarderen. De tegenstanders vinden dit soort boeken echter maar 'pief-paf-poef boekjes' waarin geen diepgang zit en waarin het nooit spannend wordt. Either you love it or you hate it. Nederlandse actiethrillers zijn er nog niet veel. Auteur Pjotr Vreeswijk heeft inmiddels twee goed gewaardeerde boeken in het genre geschreven en ook collega Wouter Helders neigt soms naar dit genre. En nu is er Ronnie Rokebrand, die debuteert met Operatie Hanokmin.
Mike is een Nederlandse journalist die zich heeft gespecialiseerd in het Afrikaanse continent. De lezer maakt kennis met hem wanneer hij de beeldschone Afrikaanse Michelle ontmoet. Hun ontmoeting eindigt op een hotelkamer en ze besluiten de volgende dag weer af te spreken. Maar zover komt het niet, want het tweetal wordt hardhandig ontvoerd en Michelle sterft een gruwelijke dood.
Het voorval blijft Mike achtervolgen, ook wanneer hij neerstrijkt in Jeruzalem om daar verslag te doen van een ontmoeting van Afrikaanse godsdienstigen. Bij die ontmoeting wordt hij plotseling belaagd door een priester met een mes. Hij vlucht en ontmoet Ayala, die bij de Israëlische geheime dienst werkt. Zij werft hem voor een geheime missie om de Afrikaanse kolonel Faustin te vermoorden en een Al Qaida opleidingskamp in Rwanda te vernietigen. Daartoe wordt hij door de Sayeret Matkal, Israëlische special forces, in een zes maanden durende cursus opgeleid. En dan vertrekt hij met een team naar Rwanda, waar het onrustig is. En door hun missie steken ze de lont in het kruitvat, zo blijkt al snel...
Ronnie Rokebrand (1954) zit in de reisbranche en is ondernemer en schrijver van reishandboeken. Hij baseert Operatie Hanokmin, wat overigens een Hebreeuwse term is, op gebeurtenissen tijdens de Rwandese burgeroorlog in 1994. Achterin het boek geeft hij aan wat er precies is gebeurd in die periode. In slechts een paar weken tijd werden er tijdens deze genocide bijna een miljoen burgers afgeslacht.
Het verhaal begint met de ontvoering en de moord op Michelle. Daarna gaat het boek in een stroomversnelling en voor we het weten belanden we met de eenheid van Mike in Rwanda. De gebeurtenissen die Rokebrand beschrijft zijn heftig. Met name de taferelen tijdens de burgeroorlog en de afslachting van de Tutsi's door de Hutu's zijn gruwelijk. De machetes zwaaien meer dan eens door de lucht en daarvoor moet de lezer een sterke maag hebben. Vooral wanneer er kinderen in het spel zijn, komt het dichtbij. De plot is wel wat vergezocht en daardoor her en der ongeloofwaardig. Natuurlijk maakt de Israëlische geheime dienst van zogenaamde assets, maar om een Nederlandse journalist in een supersnelcursus klaar te stomen voor een complexe missie als deze? De vraag is of dit in werkelijkheid ook zou gebeuren. Daardoor doet het plot wat instabiel aan. Wie daardoor heen kijkt, beleeft echter wel plezier aan het boek. Er gebeurt namelijk veel in deze actiethriller; de actie is heftig en snel en het bloed vloeit rijkelijk. De personages worden hierbij niet uitgediept, maar dat gebeurt in dit genre vrijwel nooit. Mike blijft een eendimensionale persoonlijkheid en dat geldt ook voor zijn kompanen, zoals de brute Francois. Dit is weinig storend voor Operatie Hanokmin, want het draait om de actie.
De schrijfstijl van Rokebrand is die van de klinkklare taal. De lezer zal weinig inlevingsvermogen nodig hebben, want Rokebrand beschrijft de gebeurtenissen gedetailleerd. Wel is te merken dat hij een debuterend auteur is, want hij maakt regelmatig gebruik van de clichés die dit genre nog wel eens teisteren. En ook valt de auteur regelmatig in herhaling. Zo wordt het achterwerk van vrouwen vrijwel steeds 'die mooie ronde billen' genoemd en zijn Mike's nachtmerriescènes die worden beschrijven, bijna steeds identiek. Maar, het zij Rokebrand vergeven. Het is een debuut en hij waagt zich aan een genre dat in Nederland nog niet echt beproefd is. Met Operatie Hanokmin schaart hij zich in een kleine rij van actiethrillerauteurs en dat is te roemen.
Een knallend debuut met verbeterpunten, maar Operatie Hanokmin heeft ons wel wat uurtjes plezier gegeven. Als hij de ontwikkelpunten ter harte neemt, wordt Rokebrand een auteur om in dit genre rekening mee te houden. Op naar de volgende!
Mike is een Nederlandse journalist die zich heeft gespecialiseerd in het Afrikaanse continent. De lezer maakt kennis met hem wanneer hij de beeldschone Afrikaanse Michelle ontmoet. Hun ontmoeting eindigt op een hotelkamer en ze besluiten de volgende dag weer af te spreken. Maar zover komt het niet, want het tweetal wordt hardhandig ontvoerd en Michelle sterft een gruwelijke dood.
Het voorval blijft Mike achtervolgen, ook wanneer hij neerstrijkt in Jeruzalem om daar verslag te doen van een ontmoeting van Afrikaanse godsdienstigen. Bij die ontmoeting wordt hij plotseling belaagd door een priester met een mes. Hij vlucht en ontmoet Ayala, die bij de Israëlische geheime dienst werkt. Zij werft hem voor een geheime missie om de Afrikaanse kolonel Faustin te vermoorden en een Al Qaida opleidingskamp in Rwanda te vernietigen. Daartoe wordt hij door de Sayeret Matkal, Israëlische special forces, in een zes maanden durende cursus opgeleid. En dan vertrekt hij met een team naar Rwanda, waar het onrustig is. En door hun missie steken ze de lont in het kruitvat, zo blijkt al snel...
Ronnie Rokebrand (1954) zit in de reisbranche en is ondernemer en schrijver van reishandboeken. Hij baseert Operatie Hanokmin, wat overigens een Hebreeuwse term is, op gebeurtenissen tijdens de Rwandese burgeroorlog in 1994. Achterin het boek geeft hij aan wat er precies is gebeurd in die periode. In slechts een paar weken tijd werden er tijdens deze genocide bijna een miljoen burgers afgeslacht.
Het verhaal begint met de ontvoering en de moord op Michelle. Daarna gaat het boek in een stroomversnelling en voor we het weten belanden we met de eenheid van Mike in Rwanda. De gebeurtenissen die Rokebrand beschrijft zijn heftig. Met name de taferelen tijdens de burgeroorlog en de afslachting van de Tutsi's door de Hutu's zijn gruwelijk. De machetes zwaaien meer dan eens door de lucht en daarvoor moet de lezer een sterke maag hebben. Vooral wanneer er kinderen in het spel zijn, komt het dichtbij. De plot is wel wat vergezocht en daardoor her en der ongeloofwaardig. Natuurlijk maakt de Israëlische geheime dienst van zogenaamde assets, maar om een Nederlandse journalist in een supersnelcursus klaar te stomen voor een complexe missie als deze? De vraag is of dit in werkelijkheid ook zou gebeuren. Daardoor doet het plot wat instabiel aan. Wie daardoor heen kijkt, beleeft echter wel plezier aan het boek. Er gebeurt namelijk veel in deze actiethriller; de actie is heftig en snel en het bloed vloeit rijkelijk. De personages worden hierbij niet uitgediept, maar dat gebeurt in dit genre vrijwel nooit. Mike blijft een eendimensionale persoonlijkheid en dat geldt ook voor zijn kompanen, zoals de brute Francois. Dit is weinig storend voor Operatie Hanokmin, want het draait om de actie.
De schrijfstijl van Rokebrand is die van de klinkklare taal. De lezer zal weinig inlevingsvermogen nodig hebben, want Rokebrand beschrijft de gebeurtenissen gedetailleerd. Wel is te merken dat hij een debuterend auteur is, want hij maakt regelmatig gebruik van de clichés die dit genre nog wel eens teisteren. En ook valt de auteur regelmatig in herhaling. Zo wordt het achterwerk van vrouwen vrijwel steeds 'die mooie ronde billen' genoemd en zijn Mike's nachtmerriescènes die worden beschrijven, bijna steeds identiek. Maar, het zij Rokebrand vergeven. Het is een debuut en hij waagt zich aan een genre dat in Nederland nog niet echt beproefd is. Met Operatie Hanokmin schaart hij zich in een kleine rij van actiethrillerauteurs en dat is te roemen.
Een knallend debuut met verbeterpunten, maar Operatie Hanokmin heeft ons wel wat uurtjes plezier gegeven. Als hij de ontwikkelpunten ter harte neemt, wordt Rokebrand een auteur om in dit genre rekening mee te houden. Op naar de volgende!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Mike is een Nederlandse journalist die zich heeft gespecialiseerd in het Afrikaanse continent. De lezer maakt kennis met hem wanneer hij de beeldschone Afrikaanse Michelle ontmoet. Hun ontmoeting eindigt op een hotelkamer en ze besluiten de volgende dag weer af te spreken. Maar zover komt het niet, want het tweetal wordt hardhandig ontvoerd en Michelle sterft een gruwelijke dood.
Het voorval blijft Mike achtervolgen, ook wanneer hij neerstrijkt in Jeruzalem om daar verslag te doen van een ontmoeting van Afrikaanse godsdienstigen. Bij die ontmoeting wordt hij plotseling belaagd door een priester met een mes. Hij vlucht en ontmoet Ayala, die bij de Israëlische geheime dienst werkt. Zij werft hem voor een geheime missie om de Afrikaanse kolonel Faustin te vermoorden en een Al Qaida opleidingskamp in Rwanda te vernietigen. Daartoe wordt hij door de Sayeret Matkal, Israëlische special forces, in een zes maanden durende cursus opgeleid. En dan vertrekt hij met een team naar Rwanda, waar het onrustig is. En door hun missie steken ze de lont in het kruitvat, zo blijkt al snel...
Ronnie Rokebrand (1954) zit in de reisbranche en is ondernemer en schrijver van reishandboeken. Hij baseert Operatie Hanokmin, wat overigens een Hebreeuwse term is, op gebeurtenissen tijdens de Rwandese burgeroorlog in 1994. Achterin het boek geeft hij aan wat er precies is gebeurd in die periode. In slechts een paar weken tijd werden er tijdens deze genocide bijna een miljoen burgers afgeslacht.
Het verhaal begint met de ontvoering en de moord op Michelle. Daarna gaat het boek in een stroomversnelling en voor we het weten belanden we met de eenheid van Mike in Rwanda. De gebeurtenissen die Rokebrand beschrijft zijn heftig. Met name de taferelen tijdens de burgeroorlog en de afslachting van de Tutsi's door de Hutu's zijn gruwelijk. De machetes zwaaien meer dan eens door de lucht en daarvoor moet de lezer een sterke maag hebben. Vooral wanneer er kinderen in het spel zijn, komt het dichtbij. De plot is wel wat vergezocht en daardoor her en der ongeloofwaardig. Natuurlijk maakt de Israëlische geheime dienst van zogenaamde assets, maar om een Nederlandse journalist in een supersnelcursus klaar te stomen voor een complexe missie als deze? De vraag is of dit in werkelijkheid ook zou gebeuren. Daardoor doet het plot wat instabiel aan. Wie daardoor heen kijkt, beleeft echter wel plezier aan het boek. Er gebeurt namelijk veel in deze actiethriller; de actie is heftig en snel en het bloed vloeit rijkelijk. De personages worden hierbij niet uitgediept, maar dat gebeurt in dit genre vrijwel nooit. Mike blijft een eendimensionale persoonlijkheid en dat geldt ook voor zijn kompanen, zoals de brute Francois. Dit is weinig storend voor Operatie Hanokmin, want het draait om de actie.
De schrijfstijl van Rokebrand is die van de klinkklare taal. De lezer zal weinig inlevingsvermogen nodig hebben, want Rokebrand beschrijft de gebeurtenissen gedetailleerd. Wel is te merken dat hij een debuterend auteur is, want hij maakt regelmatig gebruik van de clichés die dit genre nog wel eens teisteren. En ook valt de auteur regelmatig in herhaling. Zo wordt het achterwerk van vrouwen vrijwel steeds 'die mooie ronde billen' genoemd en zijn Mike's nachtmerriescènes die worden beschrijven, bijna steeds identiek. Maar, het zij Rokebrand vergeven. Het is een debuut en hij waagt zich aan een genre dat in Nederland nog niet echt beproefd is. Met Operatie Hanokmin schaart hij zich in een kleine rij van actiethrillerauteurs en dat is te roemen.
Een knallend debuut met verbeterpunten, maar Operatie Hanokmin heeft ons wel wat uurtjes plezier gegeven. Als hij de ontwikkelpunten ter harte neemt, wordt Rokebrand een auteur om in dit genre rekening mee te houden. Op naar de volgende!