De Australische Sarah Bailey heeft een achtergrond in communicatie en in 2017 debuteerde ze met Het duistere meer, het eerste deel in de Gemma Woodstock-serie. Hiermee won ze meteen een aantal belangrijke prijzen, waaronder beste Australische thrillerdebuut. Haar boeken zijn wereldwijd een groot succes. In de donkere nacht is het tweede deel met Gemma Woodstock.

In In de donkere nacht is Gemma verhuisd naar Melbourne. Ze voelt zich alleen en haar nieuwe werkplek is chaotisch. Nick Fleet, haar nieuwe partner is onsympathiek en nors en doet niks om haar zich op haar gemak te laten voelen. Tijdens de opnames voor een grote film wordt één van de hoofdrolspelers vermoord en hoewel er honderden getuigen zijn, is het totaal onduidelijk wie het misdrijf gepleegd heeft. Gemma en Nick zullen moeten samenwerken om deze gecompliceerde zaak tot een goed einde te brengen.

Dit boek is prima als standalone te lezen, maar, zoals meestal het geval is bij vervolgdelen, is het leuker om het voorgaande deel eerste te lezen. Op die manier krijg je een completer beeld van het karakter en de ontwikkeling die hij/zij heeft doorgemaakt. En hoewel Bailey het kort aanstipt, is bijvoorbeeld de verhuizing van Gemma naar Melbourne duidelijker na het lezen van het eerste deel.

Gemma is een interessant karakter: ze is een goede rechercheur maar van haar privéleven heeft ze een grote puinhoop gemaakt. Ze heeft verschillende affaires gehad en dat heeft ertoe geleid dat ze nu gescheiden is van haar zoontje, iets waar ze in dit boek erg mee worstelt. De ontwikkeling die Gemma doormaakt gaat in dit boek verder en dat zal ongetwijfeld weer zijn weerslag hebben op het derde boek (dat in het Engels al verschenen is).

In de donkere nacht speelt zich af in Australië en de omschrijvingen van de natuur en omgeving zijn prachtig. De laatste tijd verschijnen er meer boeken die zich afspelen in Australië, denk aan de boeken van Jane Harper, en dat komt de variatie alleen maar ten goede.

Het boek begint erg traag en richt zich in het eerste deel vooral op het politieonderzoek. Dit is dan ook tot in de puntjes uitgewerkt. Pas in de tweede helft komt er iets meer vaart in het boek en op de ontknoping valt niks aan te merken.

Zolang je geen rondvliegende bloedspetters en flitsende actie verwacht, is dit een aangenaam boek om te lezen. Het politieonderzoek is goed uitgewerkt, maar het ontbreekt wel aan vaart en spanning.