Sophie Hannah, B.A. Paris, Clare Mackintosh en Holly Brown, samen hebben ze De understudy geschreven. Hannah heeft zowel romans, als kinderboeken, poezie en thrillers op haar naam staan. Zo heeft ze de Simon Waterhouse & Charlie Zailer-serie geschreven en heeft ze Hercule Poirot nieuw leven ingeblazen (lees onze recensies en een interview met haar hier). B.A. Paris heeft een aantal succesvolle thrillers op haar naam staan en ook in Nederland is ze populair (lees onze recensies hier). Datzelfde geldt voor Mackintosh: haar eerste thriller Mea culpa (met een fantastische twist) was wereldwijd een bestseller (lees onze recensies hier). Holly Brown is een nieuwe naam in het Nederlandse thrillerlandschap: ze heeft al wat thrillers geschreven maar die zijn nog niet vertaald.
Carolyn, Bronnie, Elise en Kendall zijn de moeders van vier tienermeiden die op de Orla Flynn Academy zitten, een competitieve toneelschool. De meisjes zijn vriendinnen, maar dat verandert als er een vijfde meisje, genaamd Imogen, tot hun clubje wordt toegelaten. Vanaf dat moment vinden er gruwelijke incidenten plaats en de moeders vragen zich af of hun dochters nog wel veilig zijn. Ze richten hun pijlen op Imogen, maar heeft zij er wel iets mee te maken? Als één van de meisjes aan de dood ontsnapt en Imogen een waterdicht alibi heeft besluiten de moeder eigenhandig de waarheid boven tafel te krijgen.
Een thriller die geschreven is door vier auteurs, dat zie je niet vaak in de boekenwereld. Aan het begin van elk hoofdstuk wordt aangegeven welke auteur het betreffende hoofdstuk heeft geschreven. De hoofdstukken lopen goed in elkaar over en er is geen niveauverschil. Aan niks is te merken dat het boek door vier schrijfsters is geschreven en dat is knap, want ze hebben uiteraard allemaal hun eigen schrijfstijl.
De understudy wordt verteld vanuit het perspectief van de vier moeders en we leren de moeders redelijk goed kennen, hoewel ze redelijk stereotiep worden neergezet. Vooral Elise en Kendall zijn niet bepaald sympathieke karakters te noemen. Sterker nog, het is heel nobel dat ze hun dochters proberen te beschermen, maar de manier waarop ze dat doen verdient niet bepaald de schoonheidsprijs.
Er komen veel namen voorbij en af en toe is het even denken welke dochter ook alweer bij welke moeder hoort. Vaak beginnen de hoofdstukken met een whatsapp gesprek tussen de dochters en dat plus het simpele taalgebruik en de hippe termen die de tienerdochters gebruiken maakt dat het boek meer als een young adult aanvoelt. Deze thriller wordt aangeprezen als een razendsnelle psychologische thriller, maar die belofte maakt het boek dus helaas niet waar.
Spanning ontbreekt grotendeels in dit boek, maar de ontknoping is gelukkig nog redelijk onvoorspelbaar. Dit is een thriller die ook een jonger publiek zal aanspreken. In de tuin of bij het zwembad zal dit boek zeker een paar vermakelijke leesuurtjes opleveren, maar beklijven, dat doet het helaas niet. Een luchtige zomerthriller.
Carolyn, Bronnie, Elise en Kendall zijn de moeders van vier tienermeiden die op de Orla Flynn Academy zitten, een competitieve toneelschool. De meisjes zijn vriendinnen, maar dat verandert als er een vijfde meisje, genaamd Imogen, tot hun clubje wordt toegelaten. Vanaf dat moment vinden er gruwelijke incidenten plaats en de moeders vragen zich af of hun dochters nog wel veilig zijn. Ze richten hun pijlen op Imogen, maar heeft zij er wel iets mee te maken? Als één van de meisjes aan de dood ontsnapt en Imogen een waterdicht alibi heeft besluiten de moeder eigenhandig de waarheid boven tafel te krijgen.
Een thriller die geschreven is door vier auteurs, dat zie je niet vaak in de boekenwereld. Aan het begin van elk hoofdstuk wordt aangegeven welke auteur het betreffende hoofdstuk heeft geschreven. De hoofdstukken lopen goed in elkaar over en er is geen niveauverschil. Aan niks is te merken dat het boek door vier schrijfsters is geschreven en dat is knap, want ze hebben uiteraard allemaal hun eigen schrijfstijl.
De understudy wordt verteld vanuit het perspectief van de vier moeders en we leren de moeders redelijk goed kennen, hoewel ze redelijk stereotiep worden neergezet. Vooral Elise en Kendall zijn niet bepaald sympathieke karakters te noemen. Sterker nog, het is heel nobel dat ze hun dochters proberen te beschermen, maar de manier waarop ze dat doen verdient niet bepaald de schoonheidsprijs.
Er komen veel namen voorbij en af en toe is het even denken welke dochter ook alweer bij welke moeder hoort. Vaak beginnen de hoofdstukken met een whatsapp gesprek tussen de dochters en dat plus het simpele taalgebruik en de hippe termen die de tienerdochters gebruiken maakt dat het boek meer als een young adult aanvoelt. Deze thriller wordt aangeprezen als een razendsnelle psychologische thriller, maar die belofte maakt het boek dus helaas niet waar.
Spanning ontbreekt grotendeels in dit boek, maar de ontknoping is gelukkig nog redelijk onvoorspelbaar. Dit is een thriller die ook een jonger publiek zal aanspreken. In de tuin of bij het zwembad zal dit boek zeker een paar vermakelijke leesuurtjes opleveren, maar beklijven, dat doet het helaas niet. Een luchtige zomerthriller.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Carolyn, Bronnie, Elise en Kendall zijn de moeders van vier tienermeiden die op de Orla Flynn Academy zitten, een competitieve toneelschool. De meisjes zijn vriendinnen, maar dat verandert als er een vijfde meisje, genaamd Imogen, tot hun clubje wordt toegelaten. Vanaf dat moment vinden er gruwelijke incidenten plaats en de moeders vragen zich af of hun dochters nog wel veilig zijn. Ze richten hun pijlen op Imogen, maar heeft zij er wel iets mee te maken? Als één van de meisjes aan de dood ontsnapt en Imogen een waterdicht alibi heeft besluiten de moeder eigenhandig de waarheid boven tafel te krijgen.
Een thriller die geschreven is door vier auteurs, dat zie je niet vaak in de boekenwereld. Aan het begin van elk hoofdstuk wordt aangegeven welke auteur het betreffende hoofdstuk heeft geschreven. De hoofdstukken lopen goed in elkaar over en er is geen niveauverschil. Aan niks is te merken dat het boek door vier schrijfsters is geschreven en dat is knap, want ze hebben uiteraard allemaal hun eigen schrijfstijl.
De understudy wordt verteld vanuit het perspectief van de vier moeders en we leren de moeders redelijk goed kennen, hoewel ze redelijk stereotiep worden neergezet. Vooral Elise en Kendall zijn niet bepaald sympathieke karakters te noemen. Sterker nog, het is heel nobel dat ze hun dochters proberen te beschermen, maar de manier waarop ze dat doen verdient niet bepaald de schoonheidsprijs.
Er komen veel namen voorbij en af en toe is het even denken welke dochter ook alweer bij welke moeder hoort. Vaak beginnen de hoofdstukken met een whatsapp gesprek tussen de dochters en dat plus het simpele taalgebruik en de hippe termen die de tienerdochters gebruiken maakt dat het boek meer als een young adult aanvoelt. Deze thriller wordt aangeprezen als een razendsnelle psychologische thriller, maar die belofte maakt het boek dus helaas niet waar.
Spanning ontbreekt grotendeels in dit boek, maar de ontknoping is gelukkig nog redelijk onvoorspelbaar. Dit is een thriller die ook een jonger publiek zal aanspreken. In de tuin of bij het zwembad zal dit boek zeker een paar vermakelijke leesuurtjes opleveren, maar beklijven, dat doet het helaas niet. Een luchtige zomerthriller.