Het begon allemaal met Mannen die vrouwen haten. Nederland werd weer fanatieke lezers. Iedereen haastte zich naar de boekhandel en eigenlijk vond elk zichzelf respecterende boekenfanaat dat dit boek niet in de boekenkast mocht missen. Wat uiteraard ook betekende dat het vervolg De vrouw die met vuur speelde ook massaal werd gekocht. Daarna kwam Gerechtigheid die er voor zorgde dat elke boekenkast gevuld is met drie dikke pillen van de Millenium-trilogie. Stieg Larsson kreeg iedereen weer aan het lezen en het blijft toch bijzonder jammer dat de auteur zelf er nooit van heeft kunnen genieten. Nog voor het eerste deel was uitgebracht overleed in 2004 Larsson. Hij liet een fantastisch werk achter waarvan er internationaal zo'n 6 miljoen exemplaren zijn verkocht.

Met Gerechtigheid kom je eindelijk achter alle geniale geheimen die er nog waren in de Millenium-trilogie. Uiteraard staat het leven van journalist Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander centraal. Waarbij de laatste nog altijd in de penarie zit. Alleen Blomkvist is nog overtuigd van haar onschuld. En daarnaast wordt Salander ook nog opgejaagd door de man die verantwoordelijk is voor al het leed wat Salander vroeger is overkomen.

Blomkvist komt er achter dat er een relatie zit tussen het verleden van Salander, de Zweedse veiligheidsdienst en de vrouwenhandel. Vastberaden is de journalist om de feiten die hij boven tafel heeft gekregen te publiceren. Alleen de grote vraag is of Lisbeth Salander hier wel mee akkoord gaat. Ziet zij het wel zitten dat haar verleden in de openbaarheid komt? Ze vertrouwt de journalist voor geen meter meer en is bang. Dit omdat Blomkvist van alles over haar weet. Veel te veel. En dat is nu juist wat ze altijd heeft willen voorkomen. Dat mensen achter haar verleden kwamen. Salander zal voor een rechtbank moeten verschijnen, kampt met de vraag of ze de publicatie kan steunen en moet dus altijd achterom kijken voor gevaar.

Ook in dit laatste deel sla je als lezer bladzijde na bladzijde om. Neerleggen van dit laatste deel is haast geen mogelijkheid. In 651 pagina's kom je eindelijk achter alle waarheden en eerlijk gezegd konden we niets anders dan het boek in een ruk uitlezen. Wegleggen was een zware opgave. Het blijft eeuwig zonde dat Larsson in 2004 is overleden. Hij heeft een trilogie geschreven die zo perfect in elkaar zat dat iedereen hoopte op meer. Dat is helaas geen mogelijkheid meer. Of moeten we daar als lezer misschien ook blij mee zijn? Alles wat na deze trilogie zou kunnen komen zou misschien alleen maar minder kunnen zijn. Larsson bracht Nederlanders weer in de boekhandel en zorgde voor een gat in de markt waar velen van zijn Scandinavische collega's in zijn gesprongen. Nederland werd weer thrillergek en dan voornamelijk van Scandinavische bodem.