Je zou bij de naam Stig Abell kunnen denken dat je hier te maken hebt een Scandinavische auteur, helemaal met de cover van Dodelijke afloop erbij. Maar niets is minder waar. Stephen "Stig" Paul Abell is een Engelse journalist, krantenredacteur en radiopresentator. Hij debuteert met zijn thriller Dodelijke afloop.
Hoofdpersoon in dit debuut is Jake Jackson. Hij erft van zijn enigszins extravagante oom een boerderij op het Engelse platteland, om precies te zijn in Caelum Parvum. Jackson stond al op het punt om zijn relatie vaarwel te zeggen, dus het moment komt goed uit. Daarnaast was hij agent in de stad en ook daar was hij wel klaar mee.
Zo gezegd, zo gedaan. Jake belandt op zijn boerderijtje en pakt het leven van een eenzame man op. Maar dat duurt niet lang. Nadat hij kennismaakt met de mensen uit het kleine dorpje, wordt hij meegevraagd op een lokale traditie; op het dorpsfeest op zoek naar een zak botten. Hij vindt de zak, maar wat blijkt? Het zijn geen nepbotten zoals bedoeld, maar ze behoren toe aan een overleden persoon.
Jake wordt door de dorpelingen én de politie gevraagd om onderzoek te doen, maar daar is lang niet iedereen blij mee. Al snel is hij zelfs zijn eigen leven niet zeker…
Uit alles in Dodelijke afloop blijkt de grote liefde van Stig Abell voor het thrillergenre. Zo geeft zijn hoofdpersoon aan bossen, wegen en dorpjes namen van bekende auteurs of personages. Poirot, Mosse, Agatha Christie; voor de thrillerliefhebber is dit een mooie snack die is verwerkt in het boek.
Na het dichtslaan van Dodelijke afloop blijft over dat Abell vooral goed is geslaagd in het tot leven wekken van het Engelse platteland. De kleine weggetje, de gehuchten, de natuur; National Geographic zou jaloers zijn op deze promotie. Als lezer zou je er bijna op vakantie willen.
En ook Jake wordt als personage goed neergezet. De twijfel of hij er goed aan doet zijn drukke leven achter zich te laten en zich definitief te vestigen in Caelum Parvum, spat van de pagina’s af. Dit wordt door Abell realistisch weergegeven. De overige personages zijn dan helaas iets platter en meer stereotype, alsof ze in een boek van Agatha Christie figureren. De lieflijke dierenarts, de boze broers, de zonderlinge boerin en de achterdochtige dorpswinkeleigenaresse, alsof ze uit een oude whodunnit met Hercule Poirot zijn gestapt. Niet erg, maar ook niet direct diepgaand en origineel.
Hetzelfde geldt voor de spanning. Alhoewel Dodelijke afloop een thriller is, is er van spanning geenszins sprake. Het is meer een vermakelijke whodunnit, met een vleugje uit het subgenre cosy crime. Want ook de liefde speelt een belangrijke rol in het boek. Het zal de liefhebbers van dat soort boeken direct aanspreken.
Wat overblijft is een interessante misdaadroman, waarbij met name de omgeving hoge ogen gooit. Abell kan schrijven, weten we nu. Op naar zijn volgende!
