Koninkrijk van de zon
Koninkrijk van de zon
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
Wilbur Smith (1933-2021) schreef vanaf 1964 bestsellers, inmiddels al meer dan 40, waarvan meer dan 120 miljoen exemplaren verkocht zijn. Smith overleed november 2021 in Kaapstad. Zijn verhalen spelen zich vaak af in Afrika of Egypte. De boeken zijn losstaand te lezen, maar zijn ook vaak onderdeel van een serie. De roep van de raaf is het zevende boek van de Ballantyne-serie. Eerder las Thrillzone onder andere Een luipaard jaagt ‘s nachts (augustus 2020) en De roep van de raaf (september 2021). Koninkrijk van de zon is samen geschreven Mark Chadbourn geschreven. Hij is een Engelse journalist, schrijver en scriptschrijver. In 1996 verscheen zijn eerste boek Testimony, gevolgd door horror, fantasy, sience fiction en historische romans.
Koninkrijk van de zon is geschreven mede naar aanleiding van vragen van lezers, zo laat Wilbur Smith in het voorwoord weten. Hij dook met het schrijven van Woestijngod en Farao zijn oude Egypte-serie na jaren weer in . Smith wilde daarna Hui, die een bijrol had in Vallei der koningen, de hoofdrol geven. En dat gebeurt in Koninkrijk van de zon. Het is een losstaand verhaal met enkele connecties met de Egypte-serie. Fans van die serie zullen daardoor oude bekenden tegenkomen.
Koninkrijk van de zon is weer een knoeperd van een boek, vol beschrijvingen van oud-Egypte, situaties en sfeerbeelden. Maar ook de actie en spanning ontbreekt niet en dat maakt het tot een thriller die voor elk wat wils biedt. Dit zijn we in de loop der jaren gewend geraakt van Wilbur Smith. Gezien zijn opmerking voorin dat hij genoot van het uitzetten van de verhaallijn en het samen schrijven, maakt dit ook nieuwsgierig naar de soloboeken van Mark Chadbourn. Helaas, die zijn vooralsnog niet in het Nederlands vertaald.
Hui ontdekt dat zijn toekomst er minder rooskleurig uitziet dan hij dacht. Zijn stiefmoeder wil er met zijn stiefbroer voor willen zorgen dat hij niet de nieuwe heerser van Lahun zal worden. Als hun opzet slaagt, vlucht Hui na zijn gevangenneming. Hij komt terecht in de woestijn en moet daar zien te overleven. Hij ontmoet Fareed, een woestijndoler, die samen met hem optrekt.
Daar voorbij lagen nog meer bergen, die in de verte verdwenen onder de saffierkleurige lucht. Hui had nooit eerder zo’n leeg gebied gezien. Het was alsof ze alleen op de wereld waren.
De karavaan kwam achter hem aan, een bonte verzameling ervaren woestijnreizigers in witte gewaden met kleurrijke sjaals rond het hoofd gebonden. Ze sjokten naast krakende wagens, volgeladen met hun waren, en deinende ezels met grote manden op de rug gebonden.
Om in leven te blijven, zijn zus te kunnen redden en wraak te kunnen nemen, moet hij keuzes maken. Hij ontmoet diverse groeperingen, de Klauwieren en de Hyksos, die elk uit zijn op macht en rijkdommen. Waar sluit hij zich bij aan? Of kiest hij toch voor de farao?
De lezer wordt in Koninkrijk van de zon meegenomen in Hui’s overwegingen en denkwijzen, waardoor zijn worsteling met de levensbeslissingen het boek extra boeiend maakt. Wordt het daardoor zweverig? Nee, geenszins, want naar het einde van het verhaal wordt de sfeer grimmiger en komt het tot meer veldslagen vol bloedige actie.
Egyptische pijlen vulden de lucht. Twee paarden stortten ter aarde en de wagens sloegen over de kop, versplinterden. De andere menners zagen die dit zagen hielden in. Het was een kleine overwinning, dacht Hui. Maar toen hij naar het slagveld keek, zag hij dat alles verloren was. Het goedgetrainde leger was een wilde menigte geworden, die alle kanten op rende terwijl de Hyksos zich tussen hen begaven en ze doodden . Hui werd misselijk van de slachtpartij. Lichamen stapelden zich op als de duinen van de woestijn.
Kortom, Koninkrijk van de zon is een heerlijke vintage actiethriller geworden zoals we van Wilbur Smith kennen, vol met geschiedschrijving en sfeerbeelden.
Sinds ik kon lezen, dook ik in een boek. Als kind las ik graag sprookjesboeken. Even een andere wereld instappen en daar dingen meebeleven die in het echt niet kunnen, vond ik prachtig. Het verplichte boeken lezen voor mijn schoolexamen vond ik geen straf en wellicht ben ik een van de weinige leerlingen die daadwerkelijk alle boeken van haar lijst helemaal heeft gelezen!
Ik geniet tegenwoordig ter ontspanning van spannende boeken, historische romans, fantasy en science fiction, maar uitstapjes naar andere genres maak ik ook wel. Belangrijk voor mij aan een boek is dat ik graag meegenomen word naar een andere wereld, een ander milieu of een andere cultuur. Bij een thriller vind ik het belangrijk dat het lang spannend blijft en dat ik nieuwsgierig word gemaakt naar de personen in het boek.
Schrijf jouw recensie!