Chris Ryan is net als Andy McNab een ex SAS soldaat die in menig oorlog heeft gevochten. Net als McNab was hij betrokken bij de mislukte missie “Bravo Two Zero” in Irak. Als enige soldaat wist hij aan de Iraakse soldaten te ontkomen en liep vervolgens naar de grens met Syrië. Een voettocht van zo’n 320 kilometer (!) en waarover hij De achtste man schreef. Na zijn carrière in het leger wijdde hij zich aan het schrijven van actiethrillers.

De boeken van Ryan gaan elke keer over een andere hoofdpersoon, in tegenstelling tot McNab (die vooral Nick Stone laat terugkomen in zijn verhalen). In Osama is dat Joe Mansfield, een SAS’er. Hij wordt ingezet tijdens de aanval op Osama bin Laden om de compound te beveiligen en de Amerikanen te beschermen terwijl die Osama Bin Laden doden. Maar tijdens de missie doet zijn kameraad raar en op de een of andere manier belanden ze in de compound. Daar zien ze dat de Amerikanen niet een, maar twee lijken naar buiten brengen…

Na de missie keert hij terug naar Engeland om bij zijn vriendin en kind te zijn. Maar gaandeweg merkt Joe dat iemand het op hem voorzien heeft. Het begint met iemand die zijn woning in de gaten houdt. Daarna wil iemand hem aanrijden en dan begint de bloederige jacht. Langzaamaan verliest hij geliefden, wordt zijn reputatie teniet gedaan en wordt hij als een prooi opgejaagd. Iemand wil hem koste wat kost dood hebben, maar waarom? Er staat Mansfield niets anders te doen dan terug te vechten. Gaandeweg ontdekt hij een complot dat zijn weerga niet kent.

Chris Ryan draait al wat jaren mee in het actiegenre. Het ene boek is beter dan de andere en Osama is wat mij betreft een van de mindere. Een boek als deze wordt namelijk gelezen om de actie en die is niet tot nauwelijks aanwezig in het boek. De lezer moet zoeken naar de enkele kogels die worden verschoten. Daarnaast is de verhaallijn wel erg vergezocht. Met name de climax stelt daarin teleur.

Toch zitten er ook pluspunten in Osama. Er zit een serieuze onderlaag in het boek, die het beste geduid kan worden als psychologisch: wat doet een oorlog met je als persoon? De lezer merkt hierbij dat Chris Ryan ervaring heeft als militair. Hij beschrijft de innerlijke strijd van Mansfield op een realistische en rauwe manier. Ziet hij echte bedreigingen, of zijn het waanbeelden? Hoe Joe omgaat met zijn geliefden is op sommige momenten bijna tenenkrommend, maar ook erg realistisch voor een oorlogsveteraan die mogelijk aan PTSS (Post-Traumatisch Stress Syndroom) lijdt.

Toch kan deze serieuze ondertoon niet verbloemen wat ontbreekt; de actie, de snelheid en de bijbehorende suspense.